Ακροδεξιά και Τεχνο-Δεξιά

22:06 11/1/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη – με μια νέα ακραία κυβέρνηση να ετοιμάζεται να εγκατασταθεί στην Αυστρία –, οι συνεχείς αναμείξεις του Μασκ στα εσωτερικά άλλων χωρών, καθώς και, σε συμβολικό επίπεδο, ο θάνατος του Ζαν-Μαρί Λεπέν, έφεραν στο προσκήνιο τον ρόλο της Ακροδεξιάς στη διεθνή πολιτική σκηνή. Μια νέα διάκριση κάνει την εμφάνισή της, σε μια εποχή, κι έναν εκλογικό κύκλο, που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζεται από «δεξιά στροφή»: η «κλασική Δεξιά», ας την πούμε

«κεντροδεξιά», του τύπου που κυβερνά στην Ελλάδα, υποχωρεί και τη θέση της τείνει να πάρει όχι τόσο η παραδοσιακή Ακροδεξιά των διαφόρων «εθνικών μετώπων» (Γαλλία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, σκανδιναβικές χώρες), αλλά μια διεθνοποιημένη και πιο επικίνδυνη «Τεχνο-Δεξιά» κατ’ εικόνα και ομοίωση του Τραμπ, και ιδίως του Μασκ.

Αν υπήρχαν κάποιοι, ελάχιστοι και αφελείς, που πίστευαν ότι η νέα αμερικανική ομάδα εξουσίας θα «μαλάκωνε», θα στρεφόταν, παρά τις προεκλογικές ακρότητες, προς την «κανονικότητα» και την ενασχόληση με τα εσωτερικά ζητήματα («Πρώτα η Αμερική»), αυτοί οι κάποιοι έχουν ήδη πάρει την απάντησή τους: η δεύτερη θητεία Τραμπ θα εγγραφεί – εγγράφεται ήδη – στον αστερισμό μιας επιθετικής καμπάνιας εξάπλωσης της ατζέντας, και της εξουσίας, της «Τεχνο-Δεξιάς» ανά τον κόσμο. Αιχμή και δύναμη πυρός αυτής της προσπάθειας είναι ένα μη εκλεγμένο πρόσωπο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκλογή του αμερικανού προέδρου και συνδυάζει ανεξάντλητους οικονομικούς πόρους, κυριαρχία σε παγκόσμια πληροφοριακά και ενεργειακά δίκτυα και μια διόλου υποκρυπτόμενη, και ανοιχτά υποκινούμενη από τον ίδιο τον αμερικανό πρόεδρο, φιλοδοξία να «κυβερνήσει τον κόσμο». Ηδη, μέσα σε λίγους μόνο μήνες και χωρίς καμία απολύτως νομιμοποίηση, πέραν αυτής που προδίδει η ισχύς του θράσους, που, με την επανεκλογή του Τραμπ, αποτελεί τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, ο Μασκ, μέσω της πλατφόρμας Χ αλλά και μιας αχαλίνωτης προσωπικής διπλωματίας, έχει στηρίξει τη Λεπέν, τη Μελόνι, την «Εναλλακτική» στη Γερμανία, τον Μιλέι στην Αργεντινή, τον έκπτωτο νοτιοκορεάτη πραξικοπηματία και γενικώς τα απανταχού ακροδεξιά κόμματα και ηγέτες, τα έχει βάλει με σκαιό τρόπο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με εκλεγμένους πρωθυπουργούς όπως ο Στάρμερ στη Βρετανία και ο Τριντό στον Καναδά, και έχει ωθήσει σε αντίστοιχο ρόλο και την υπόλοιπη τεχνολογική κοινότητα: η συνθηκολόγηση των αμερικανικών κολοσσών μπροστά στον Τραμπ και η πρόσφατη εγκατάλειψη από τη Facebook της πολιτικής ελέγχου των μεταδιδόμενων ειδήσεων (fact-checking) εγγράφεται σε αυτή την κατεύθυνση υποταγής της δημοκρατίας και των διαδικασιών της σε μια κοινότητα ειδικών, όσο και σκοτεινών, επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της «Τεχνο-Δεξιάς» εμπεριέχονται στην ίδια την ονομασία της: εργαλειοποίηση ιδιόκτητων μέσων κοινωνικής δικτύωσης και προώθηση μιας φιλο-επιχειρηματικής (αλλά για συγκεκριμένα συμφέροντα), αντι-ελευθεριακής ατζέντας. Μια «παγκοσμιοποίηση της εχθροπάθειας» επιχειρείται να επιβληθεί στη θέση της «οικονομικής παγκοσμιοποίησης» της προηγούμενης τριακονταετίας. Η υποδαύλιση εσωτερικών και διεθνών διχασμών και συρράξεων, η σύμμειξη των ιδιωτικών με το γενικό συμφέρον, η υποχώρηση και υπονόμευση των διεθνών οργανισμών, η συγκέντρωση πλούτου και η μεγέθυνση των ανισοτήτων, η αποβλάκωση των πληθυσμών, η εμφάνιση της τεχνολογίας ως πανάκειας και ως αντικατάστατου της δημοκρατίας αποτελούν μέσα και ήδη ορατές συνέπειες. Που δεν μπορούν να μείνουν χωρίς αντίσταση από πολιτικές ηγεσίες και κοινωνίες εκτός ΗΠΑ, με κίνδυνο να οδηγήσουν σε ένα παγκόσμιο μέτωπο από το οποίο οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι απανταχού αυταρχικοί – κυρίως ακροδεξιάς κοπής.

Ο Κώστας Μποτόπουλος είναι συνταγματολόγος