Δράκος, Αρκούδα, Αετός & Γηραιά Κυρία

Μου φαίνεται πως η λέξη που κυριαρχεί στη σημερινή κλειστή συνάντηση Ρούμπιο – Λαβρόφ είναι αυτή που ελάχιστα ακούγεται στον δημόσιο διάλογο των ημερών για το τρίγωνο Ευρώπη – ΗΠΑΡωσία: Κίνα.

Αφού οι ΗΠΑ για να νομιμοποιήσουν τον δεσμό τους με τη Ρωσία τής προσφέρουν προίκα την Ευρώπη, δικαιούνται να ζητήσουν αντάξιο αντιπροίκι. Και εγώ δεν

μπορώ να φανταστώ κάτι που να μην αφορά την ισχυρή βούληση των ΗΠΑ να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία που θεωρούν ότι απειλείται από την Κίνα.

Οι δύο υπουργοί δεν θα ασχοληθούν με λεπτομέρειες, ποια ακριβώς θα είναι τα νέα σύνορα Δύσης – Ρωσίας ή τι μερίδιο θα πάρει καθένας από τις «σπάνιες γαίες» της Ουκρανίας. Η διαπραγμάτευση θα αφορά τις σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας σε πλανητικό επίπεδο, δηλαδή τις σχέσεις Κίνας – ΗΠΑ – Ρωσίας.

Προφανώς, εκατοντάδες διπλωμάτες συζητούν χρόνια τώρα το θέμα αλλά δεν γνωρίζουμε αν έχουν βρει απάντηση στο ερώτημα των 450 εκατομμυρίων πολιτών της Ενωσης: μήπως η Γηραιά Κυρία πρέπει να κάνει κινήσεις προς τον Δράκοντα ώστε να αντιμετωπίσει τον διαμορφούμενο εις βάρος της άξονα Αετού – Αρκούδας; Της επιτρέπουν οι αξίες της, η ελευθερία, η δημοκρατία, το παρελθόν και το μέλλον της να κάνει κάτι τέτοιο;

Ας πούμε, να συμμετέχει και η Κίνα στην «ειρηνευτική δύναμη» στα όποια σύνορα της Ουκρανίας, μαζί με τη Βρετανία και τη Γαλλία που ήδη έχουν προσφερθεί; Υποθέτω και αυτό έχει συζητηθεί, έχουν ζυγιστεί τα υπέρ και τα κατά, δεν μπορώ να πιστέψω πως ο ανόητος υπερφίαλος wannabe δικτάτορας Τζ. Ντ. Βανς έπιασε όλη την ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία στον ύπνο, αποκλείεται.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Ουάνγκ Γι, παρών και αυτός στο Μόναχο, ήταν φιλικός: υποστήριξε ότι πρέπει να συμμετέχουν στις ειρηνευτικές συνομιλίες όχι μόνο Ρώσοι – Αμερικανοί αλλά «όλοι οι ενδιαφερόμενοι» – αυτό που ζητούν Ενωση και Ουκρανία. Το επανέλαβε την επομένη στην κατ’ ιδίαν συνάντηση αντιπροσωπειών Ουκρανίας – Κίνας.

Χθες το πρωί όμως, η Υπάτη επί των Εξωτερικών της Ένωσης Εσθονή Κάγια Κάλας δήλωσε στο Ευρωκοινοβούλιο ότι «η Κίνα είναι ουσιώδης αρωγός της Ρωσίας… Χωρίς την υποστήριξη της, η Ρωσία δεν θα ήταν σε θέση να συνεχίσει τη στρατιωτική της επίθεση με την ίδια ορμή».

Αυτό που καταλαβαίνω λοιπόν είναι πως τα άμεσα εκτεθειμένοι στη Ρωσία κράτη ελπίζουν πάντα στην αμερικανική γενναιοδωρία και προστασία, δεν βλέπουν άλλες εφικτές λύσεις. Δύσκολο όμως να είναι οι ΗΠΑ γενναιόδωρες και προς τον Πούτιν και προς την άμεσα απειλούμενη Εσθονή Υπατη Εκπρόσωπο.

Είναι όμως λύση να προχωρήσουν «όσοι θέλουν και μπορούν», όπως είπαν οι Γάλλοι; Δεν είμαι καθόλου σίγουρος.

Keywords
Τυχαία Θέματα