Είναι πάντα ωραίο να βλέπεις σπουδαίες ομάδες

Η Μάντσεστερ Σίτι και η Ρεάλ Μαδρίτης συναντιούνται συνεχώς στο Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός είναι και λίγο καπρίτσιο της μοίρας – δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι αγωνίζονται σε αυτό ανελλιπώς. Και η Μπάγερν Μονάχου και η Παρί δεν λείπουν από τη διοργάνωση τα τελευταία χρόνια, σπανίως όμως παίζουν μεταξύ τους. Φέτος, πριν αρχίσει η διοργάνωση, όποιοι μελετούσαν το νέο σύστημα έλεγαν ότι οι δυο αυτές ομάδες θα τερμάτιζαν εύκολα στις δυο πρώτες θέσεις τις League Phase και θα τις βλέπαμε αντιμέτωπες μόνο στον τελικό.

Τα έκαναν θάλασσα και οι δύο και βρέθηκαν αντίπαλες πολύ νωρίς. Τα προηγούμενα χρόνια κάθε ραντεβού τους ήταν από τα προημιτελικά και μετά: τώρα η μία από τις δύο δεν θα φτάσει ούτε στους «16». Το πρώτο μεταξύ τους ματς έγινε την περασμένη Τρίτη και η Ρεάλ κέρδισε στο Μάντσεστερ με 3-2: ήταν η πρώτη νίκη της ομάδας του Κάρλο Αντσελότι στην έδρα της πρωταθλήτριας Αγγλίας.

Πρόγραμμα

Κοίταξα από περιέργεια να δω τι τηλεθέαση έκανε το ματς γενικά στην Ευρώπη. Εξαιρουμένης της Ιταλίας, που είδε το παιχνίδι της Γιουβέντους με την PSV που γινόταν την ίδια ώρα, το παιχνίδι αυτό ήταν πρώτο αθλητικό πρόγραμμα σε όλες σχεδόν τις χώρες: ακόμα και στην Πορτογαλία και τη Γερμανία μολονότι μάλιστα την ίδια ώρα η Σπόρτινγκ Λισαβόνας και η Μπορούσια Ντόρτμουντ αγωνίζονταν αντιμέτωπες. Το ματς Μάντσεστερ Σίτι – Ρεάλ «τρεντάρισε» πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο και στην πλατφόρμα Χ: οι αναφορές των χρηστών στα όσα στο ματς συνέβησαν ήταν εκατομμύρια! Οχι μόνο κανείς δεν έχει κουραστεί να βλέπει κάθε χρόνο τη μονομαχία του Πεπ Γκουαρντιόλα με τον Κάρλο Αντσελότι, αλλά φαίνεται πως όλοι την περιμένουν κιόλας. Σαν να είναι τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά, το Πάσχα κ.λπ.

Μπάσκετ

Κάτι ανάλογο, σε μικρότερο βέβαια βαθμό,  θα γίνει και στην Ελλάδα την Κυριακή. Λογικώς εχόντων των πραγμάτων στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος μπάσκετ θα φτάσουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός.  Οι δυο αυτές ομάδες διεκδικούν συνεχώς όλους τους ελληνικούς τίτλους εδώ και χρόνια. Αγωνίζονται επίσης αντιμέτωπες και στην Ευρωλίγκα. Κάθε χρονιά που ξεκινάει οι δυο τους (όπως κι όλοι μας) ξέρουν ότι θα αγωνιστούν τουλάχιστον εννέα φορές, αλλά τα μεταξύ τους ματς μπορεί να γίνουν εύκολα και έντεκα, αν στους τελικούς του πρωταθλήματος αγωνιστούν πέντε φορές όπως πέρυσι π.χ. Αν οι δυο βρεθούν αντιμέτωπες και στα play offs της Ευρωλίγκας μπορεί και να τους δούμε να παίζουν συνολικά 16 ματς – πράγμα εξωπραγματικό. Μην αμφιβάλετε ωστόσο ότι οι φίλοι του μπάσκετ (και οι οπαδοί των δυο που μπάσκετ παρακολουθούν) τα παιχνίδια αυτά θα τα δουν όλα. Καθόλου δεν θα τους κουράσει το γεγονός ότι οι δυο βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωποι. Γιατί; Γιατί τα παιχνίδια αυτά είναι μεγάλα ματς – παιχνίδια στα οποία δεν υπάρχουν απλά δυο αντίπαλοι με μεγάλη ιστορία και πολλούς οπαδούς, αλλά κυρίως υπάρχουν καταπληκτικοί παίκτες που στελεχώνουν σπουδαίες ομάδες. Πράγμα που συμβαίνει και στα ατελείωτα παιχνίδια της Σίτι με τη Ρεάλ.

Διαφορετικά

Τα σπορ έχουν μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα θεάματα. Μια κινηματογραφική ταινία, όσο σπουδαία κι αν είναι, είναι πάντα η ίδια. Μπορείς αν έχεις όρεξη να την ξαναδείς για να χαρείς κάποιες κρυμμένες αρετές της – μετά την πρώτη φορά που τη βλέπεις όμως δεν υπάρχουν σεναριακές εκπλήξεις. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με τις θεατρικές παραστάσεις. Μπορεί να δεις κάποια στην οποία οι ηθοποιοί να βαριούνται γιατί το θέατρο είναι μισοάδειο και να την ξαναδείς ύστερα από καιρό σε ένα γεμάτο θέατρο και να τη χαρείς, αλλά δεν θα συμβεί τίποτα πολύ διαφορετικό δραματουργικά. Στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ (όπως άλλωστε και σε όλα τα σπορ) τίποτα δεν είναι απολύτως όμοιο: ακόμα κι αν μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτι και της Ρεάλ Μαδρίτης είχαμε πάντα τον ίδιο νικητή, ο τρόπος της νίκης θα ήταν ολότελα διαφορετικός. Από την άλλη τα ματς αυτά είναι συνήθως απολαυστικά, όχι τόσο γιατί οι πρωταγωνιστές μπορεί να είναι διαφορετικοί, όσο γιατί οι αναμενόμενοι πρωταγωνιστές σπανίως σε απογοητεύουν. Την περασμένη Τρίτη σκόραραν ο Χάαλαντ και ο Εμπαπέ, ήταν καταπληκτικός ο Βινίσιους, κι έκρινε το ματς ο Μπέλιγχαμ δίνοντας στη Ρεάλ τη νίκη στο 92′. Ολες οι μεγάλες φίρμες έκαναν το δικό τους. Το ίδιο λογικά θα συμβεί και στο ντέρμπι του μπάσκετ της Κυριακής. Περιμένεις τον Ναν και τον Βεζένκοφ, τον Σλούκα και τον Φουρνιέ, τον Χουάντσο και τον Μιλουτίνοφ: θα τους δεις όλους. Ισως κάποιοι κάνουν σπουδαία πράγματα και κάποιοι αποδειχτούν κάπως χειρότεροι από αυτό που περιμένεις: σε κάθε περίπτωση, είτε κρίνοντας το ματς με τις καταπληκτικές εμφανίσεις τους, είτε αποτύχουν να δώσουν στην ομάδα τους μια νίκη, αυτοί είναι τα κεντρικά πρόσωπα. ΜVP ή μοιραίοι μικρή σημασία έχει.

Σπουδαίες

Κανείς δεν κουράζεται να παρακολουθεί δυο ομάδες να παίζουν διαρκώς, αν είναι σπουδαίες ομάδες. Η ιστορία των σπορ έχει χτιστεί πάνω σε τέτοιες επαναλαμβανόμενες μονομαχίες. Ακόμα κι αν είσαι γεννημένος γκρινιάρης και φτάσεις να λες ότι βαρέθηκες τα ίδια και τα ίδια μόλις τα ντουέτα αυτά σταματήσουν, αρχίζουν και σου λείπουν. Τη δεκαετία του ’80 κάποιοι έλεγαν πως βαρέθηκαν να βλέπουν το ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ να κρίνεται στα ματς του Αρη με τον ΠΑΟΚ στο Αλεξάνδρειο: αν υπήρχε μια μηχανή του χρόνου αυτοί που τότε δυσανασχετούσαν θα ήταν οι πρώτοι που θα τη χρησιμοποιούσαν για να πάνε πίσω και να ξαναδούν τον Γκάλη και τον Γιαννάκη απέναντι σε όλους τους παίκτες του ΠΑΟΚ! Ομοίως θυμάμαι ότι οι ασταμάτητες μονομαχίες του Μέσι με τον Ρονάλντο, όταν ο πρώτος αγωνιζόταν στην Μπάρτσα και ο δεύτερος στη Ρεάλ, φαίνονταν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον και να μικραίνουν όχι μόνο τα υπόλοιπα ματς της ισπανικής λίγκας, αλλά κι αυτά του Τσάμπιονς Λιγκ. Οταν οι δυο αυτοί μεγάλωσαν άφησαν τις ομάδες αυτές για άλλες. Η Ρεάλ και η Μπάρτσα δίνουν πάντα το δικό τους classico. Αλλά χωρίς τα χτυποκάρδια, τις εντάσεις και τις συζητήσεις που προκαλούσαν ο Μέσι κι ο Κριστιάνο τα ματς δεν είναι ίδια.

Σοβαρότητα

«Την επόμενη Τετάρτη θα παίξουμε με τη Σίτι στο Μπερναμπέου. Για να προκριθούμε θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα, σαν το πρώτο ματς να μην έχει γίνει, σαν να παίζουμε πρώτη φορά» είπε ο Κάρλο Αντσελότι μετά το ματς στο Ετιχάντ την περασμένη Τρίτη. Κάθε φορά, πρώτη φορά.

Keywords
Τυχαία Θέματα