Εις το όνομα του τραμπισμού

01:01 16/2/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Το περασμένο Σάββατο, 8 Φεβρουαρίου, η Μαδρίτη φιλοξένησε την κοινοβουλευτική ομάδα της Ακροδεξιάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «Πατριώτες για την Ευρώπη», την τρίτη πολιτική δύναμή του. Ηγέτες από 14 ακροδεξιά ή λαϊκιστικά ακροδεξιά κόμματα συγκεντρώθηκαν με μια αίσθηση δυναμικής ανόδου στο ευρωπαϊκό προσκήνιο. Τη δυναμική αυτή θεωρούν ότι ενισχύει η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην Αμερική και οι πρώτες εξαγγελίες του, κυρίως για τη μετανάστευση. Στη Σύνοδο της Μαδρίτης βρέθηκαν οι μεγάλες φίρμες της τραμπικής Ακροδεξιάς της Ευρώπης, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας

Βίκτορ Ορμπαν, ο Ιταλός Ματέο Σαλβίνι, ο Ολλανδός Γκέερτ Βίλντερς και η Γαλλίδα Μαρίν Λεπέν. Από ελληνικής πλευράς, στη Μαδρίτη πήγε η Αφροδίτη Λατινοπούλου, που χαιρέτισε στα ισπανικά τους «πατριώτες» και, στη συνέχεια, διάβασε ένα κείμενο στα αγγλικά με προφορά και άρθρωση Τσίπρα. Καλά το πάει.

Το σύνθημα του συνεδρίου ήταν «Make Europe Great Again» (MEGA), κατά μίμηση του Τραμπ με το «Make America Great Again» (MAGA) – λένε μάλιστα ότι το σύνθημα αυτό το επινόησε ο Ιλον Μασκ, ο οποίος ήδη έχει κάνει αισθητή την παρουσία του κυρίως ενόψει γερμανικών εκλογών, στηρίζοντας τη γερμανική ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD).

Η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη ίσως δεν ήταν σοβαρή αν δεν συνδυαζόταν με δύο συγκλονιστικές για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμασταν την Ευρώπη έως σήμερα παραμέτρους.

¢ Η πρώτη αφορά την άνοδο του ακροδεξιού αντιευρωπαϊσμού στη Γαλλία και στη Γερμανία – στη Γαλλία, μάλιστα, παράλληλα με τη μετατροπή της αριστερής ηγεμονίας σε ένα σχήμα αριστερίστικου λαϊκιστικού μηδενισμού. Η κατάσταση αυτή δεν οφείλεται μόνο στην αντανακλαστική υποστήριξη, ιδίως στη Γαλλία, ενός αιτήματος συνεχούς καλυτέρευσης της οικονομικής κατάστασης της μεσαίας τάξης, έστω κι αν δεν καθρεφτίζεται αυτό στις συνθήκες, αλλά και τη φοβική ανασύνταξη των πολιτών απέναντι στην εξτρεμιστική βία που επιτίθεται στην ταυτότητά τους – η γερμανική κρίση, επιπλέον, περιέχει και την οικονομική ύφεση της χώρας. Επιπλέον, αυταρχικά καθεστώτα εκτός της ενωμένης Ευρώπης προκαλούν διαπιστωμένα υβριδικές επιθέσεις που έχουν στόχο απευθείας τη Δύση και τη Δημοκρατία.

¢ Η δεύτερη είναι ο παράγων Τραμπ, που ήδη έχει ανατρέψει τη μεταπολεμική ισορροπία του δυτικού κόσμου, επί της ουσίας προσεγγίζοντας τον Πούτιν και αφήνοντας εκτεθειμένη την Ευρώπη και, πολύ περισσότερο, την ηγεσία της Ουκρανίας, που επέλεξε έναν γενναίο αλλά και αιματηρό πόλεμο με τη Ρωσία και, σήμερα, βλέπει τη Δύση, την οποία είχε επιλέξει ως σύμμαχο για την επίδοσή της στην ειρήνη, είτε να μη θέλει είτε να μην μπορεί να συνεχίσει να τη στηρίζει. Η στάση του Τραμπ, με αποκορύφωμα την απόπειρα διευθέτησης του Ουκρανικού μεταξύ αυτού και του Πούτιν, με μια νέα Γιάλτα, στην οποία η έννοια του δικαίου αντικαθίσταται από την επιβολή των συνεπειών της ωμής βίας, ουσιαστικά, καταργεί την έννοια της Δύσης και του δυτικού κόσμου, όπως τον αντιλαμβανόμασταν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και οι συνέπειές του δεν θα είναι οδυνηρές μόνο για την Ουκρανία αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ενωση, που θα διαπιστώσει πόσο οδυνηρή μπορεί να αποβεί η στάση αναποφασιστικότητας, που επέλεξε, έπειτα από τη ρωσική εισβολή του 2022.

Η χειμερινή σύνοδος της Ακροδεξιάς, στο όνομα του τραμπισμού ή και του Πούτιν, η τραμποπουτινική Ακροδεξιά, μπορεί να γίνεται στο όνομα του πατριωτισμού, όμως πολύ σύντομα θα φανεί ότι η έννοια της πατρίδας που τροφοδότησε τους εθνικισμούς του 20ού αιώνα δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες της παγκόσμιας πραγματικότητας. Αντίθετα, αν κάτι σήμερα βγάζει νόημα, είναι μια πιο ενωμένη, πιο δυνατή, πιο αποφασιστική και με πιο ενιαία φωνή Ευρώπη. Κι αυτή η Ευρώπη δεν περιέχεται ούτε στον λαϊκιστικό μηδενισμό ούτε στον καλυμμένο ή απροκάλυπτο πουτινισμό. Ούτε, φυσικά, στον Τραμπ, που προσπαθεί να αποκόψει την Αμερική από την Ευρώπη.