Γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς

18:24 4/3/2025 - Πηγή: Τα Νεα

H συγκέντρωση για τα Τέμπη, της προηγούμενης Παρασκευής, ήταν όντως εντυπωσιακή. Ειλικρινά θλιμμένοι πολίτες δημιούργησαν το πολιτικό γεγονός που ανέμεναν οι έμποροι του πόνου, όσοι ελπίζουν σε κομματικά οφέλη ή, ακόμα καλύτερα, σε αποσταθεροποίηση του πολιτικού σκηνικού. Οι αντιστοιχίες με τα κινήματα των Αγανακτισμένων είναι εμφανείς, αν και είναι αλήθεια ότι, σήμερα, μεγάλη μερίδα όσων συμμετέχουν στα συλλαλητήρια μάλλον δεν έχουν καμία διάθεση υποταγής στις βλέψεις διαφόρων πολιτικών σχημάτων. Οι πολίτες είναι πλέον καχύποπτοι και δεν εξουσιοδοτούν εύκολα τους επιτήδειους να ενεργούν γι’

αυτούς χωρίς αυτούς.

Σ’ αυτό το σημείο διαφέρουν οι σημερινές κινητοποιήσεις από τις κινητοποιήσεις του 2011: οι πολίτες είναι καχύποπτοι. Παρότι τότε είχαν πιστέψει ότι ήταν δυνατόν να σκιστούν τα Μνημόνια, και σήμερα εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμα τα απίθανα συνωμοσιολογικά σενάρια που διαψεύστηκαν, με τελευταίο και πιο ισχυρό ότι στο εμπορικό τρένο υπήρχε ξυλόλιο (παρότι όλα, οι μαρτυρίες, τα βίντεο, η κατεύθυνση της έκθεσης του ΕΟΔΑΣΑΑΜ ή το Γενικό Χημείο του Κράτους, δεν το εντοπίζουν), οι πολίτες δεν φαίνονται έτοιμοι να παραδώσουν τη δύναμή τους σε διάφορα κέντρα και παράκεντρα.

Την Τετάρτη, ας πούμε, επί τη ευκαιρία της πρότασης δυσπιστίας που θα υποβάλει το ΠΑΣΟΚ, η κινηματική λογική απαιτεί ακόμα μία κινητοποίηση στο Σύνταγμα, με σαφή τη μετατροπή της θλίψης σε πολιτική οργή. Δεν είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες, πλην όσων συνήθως έχουν ανάλογους στόχους, θα συνεχίσουν να παρέχουν επιχειρήματα στις κινήσεις αποσταθεροποίησης με την παρουσία τους. Αλλωστε, βλέπουν καθαρά ότι η στόχευση του κινήματος της θλίψης και της οργής δεν οδηγεί σε θετικές προτάσεις διαχείρισης μιας ευρύτερης κρίσης, αρκείται απλώς σε έναν τιμωρητικό αναβρασμό και στον λόγο της έντασης και του μίσους που παράγει. Αλλά αυτός ο λόγος είναι μηδενιστικός, κατακρημνιστικός – και οι πολίτες που έχουν καεί στον χυλό την περασμένη δεκαετία φοβούνται το αύριο και δεν είναι διατεθειμένοι να το εκχωρήσουν σε τυχάρπαστους και σε δημαγωγούς.

Οι πολίτες που ευαισθητοποιήθηκαν για τα Τέμπη, σε μεγάλο βαθμό, έχουν μια ενιαία στάση. Αισθάνθηκαν ευάλωτοι και οι ίδιοι εξαιτίας του δυστυχήματος και, σε μια Ελλάδα, μια Ευρώπη και έναν κόσμο όπου έχει εγκατασταθεί η αβεβαιότητα, ζητούν ένα μόνο πράγμα: ασφάλεια και προστασία, επειδή φοβούνται.

Η πολιτική απάντηση στο αίτημα αυτό είναι μία: ένας πολιτικός ηγέτης. Κάποιος γι’ αυτούς.

Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει άλλος που να συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά εκτός του Μητσοτάκη. Εχει δοκιμαστεί σε μείζονες κρίσεις, έχει παραγάγει σημαντικό έργο στην οικονομία, έχει διεθνές κύρος και αποδοχή στην Ευρώπη. Τι μένει; Η προσπάθεια εξισορρόπησης της σύγκρουσης κι ο κατευνασμός; Οχι μόνο. Η απάντηση είναι μόνο μία: η επίδειξη εκ μέρους του πολιτικής πυγμής και ενός οράματος για το επόμενο διάστημα, ενός οράματος καθησυχαστικού για τους πολίτες και τους φόβους τους.

Με άλλα λόγια, ο Μητσοτάκης είναι ο μόνος που έχει τα φόντα να δείξει ότι διαθέτει ηγετικό ρόλο. Απαιτούνται, προφανώς, άμεσες κινήσεις. Τομές από τα πάνω, που επιβάλλονται. Μια προσωπική διαχείριση της κρίσης των σιδηροδρόμων αλλά και, παράλληλα, μια δήλωση ετοιμότητας, επαναφορά του μεταρρυθμιστικού οράματος και σχέδια για οποιαδήποτε δυσκολία προκύψει. Στη Βουλή, τις επόμενες μέρες, θα δούμε αν και πώς ο Πρωθυπουργός έχει κατανοήσει τη συγκυρία.

Οι κουκουλοφόροι της αναταραχής

Τα επεισόδια με τα οποία έκλεισε η συγκέντρωση της Παρασκευής, με τους κουκουλοφόρους να εισβάλουν στο κέντρο της διαδήλωσης, στο Σύνταγμα, δεν είναι κάτι καινούργιο που μας κάνει να πέφτουμε από τα σύννεφα. Οι συγκεκριμένοι δεν είναι ούτε αστυνομικοί με πολιτικά ούτε προβοκάτορες, όπως ισχυρίζονται διάφοροι που επανακατασκευάζουν την αμόλυντη εικόνα των κινημάτων. Είναι οι γνωστοί μπαχαλάκηδες, που δρουν συστηματικά υπέρ του φόβου και της αναταραχής. Οσοι σχετίζονται με τα Πανεπιστήμια ξέρουν καλά και πώς προκύπτουν και τι πρεσβεύουν. Κάποιοι σαν κι αυτούς έβαλαν τη φωτιά στη Μαρφίν σκοτώνοντας τρεις νέους ανθρώπους.

Κάποιοι απ’ αυτούς, με σφραγίδα, καλούσαν πολύ νωρίς, με αφίσες, γκραφίτι και ιντερνετικά μηνύματα στη σχετική δραστηριότητα. Η αστυνομία εξουδετέρωσε πολλούς το πρωί της Παρασκευής, που κουβαλούσαν μολότοφ και γκαζάκια στο πεδίο. Πολλοί είναι ιδεολόγοι της βίας, κάποιοι άλλοι λούμπεν που μόνο έτσι εκφράζονται. Πολλοί άλλοι είναι παρασυρμένοι – δεν είναι τυχαίο ότι έχουν συλληφθεί νεαροί φοιτητές, που διαμόρφωσαν το ριζοσπαστικό προφίλ τους στο πανεπιστήμιο, όπου ως γνωστόν λειτουργούν ως φυτώρια ριζοσπαστισμού.

Πολλοί, επιπόλαια, νομίζουν ότι ο ριζοσπαστισμός αυτός είναι τζάμπα. Σπάω και δεν πληρώνω. Πλάνη. Γι’ αυτό στα κρατητήρια και στα δικαστήρια, οι συλληφθέντες και οι δικοί τους άνθρωποι ήδη ψάχνουν ελαφρυντικά για να αποφύγουν τις προφυλακίσεις.