Η Πέμπτη Φάλαγγα

21:56 30/3/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Αν κρίνω από την επιθυμία του κ. Κασσελάκη για πρόωρες εκλογές με διεθνείς παρατηρητές, καθώς κι από ψηφίσματα και δημοσιεύματα διαφόρων τυχάρπαστων που περιφέρονται στις Βρυξέλλες, η αριστερά ταυτίζει το «κράτος δικαίου» με τη σοσιαλιστική διακυβέρνηση· ούτε καν με τη σοσιαλδημοκρατία. Χαρακτηρίζει «νεοφιλελεύθερες», συντηρητικές, διαβρωτικές του κράτους δικαίου ακόμα και τις σοσιαλδημοκρατικές (ή τις σχεδόν σοσιαλδημοκρατικές) κυβερνήσεις

–δηλαδή τις περισσότερες κυβερνήσεις στην Ευρώπη. Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, για την αριστερά τύπου Τζέρεμι Κόρμπιν και Ζαν-Λικ Μελανσόν και για τα παρατηρητήριά της (τα watchdogs που καταγράφουν όλα μας τα ηθικά ολισθήματα) είναι ότι τα «ακροδεξιά» κόμματα επηρεάζουν την εξουσία, απειλώντας τη δημοκρατία. Βάζω τα αντιπαθητικά εισαγωγικά διότι η αριστερά τείνει να προσδίδει στους όρους δικό της νόημα – αυτή η συστηματική αλλοίωση των εννοιών μαρτυρεί τη διεστραμμένη πρόσληψη της πραγματικότητας και συμβάλλει στην προπαγάνδα, στην πόλωση και στη γενική δυστυχία.

Κι ενώ ο κ. Κασσελάκης υποσκάπτει το ήδη εύθραυστο κύρος της χώρας του με μια φάρσα στρατιωτικής θητείας, ο Τζον Χένλεϊ, ένα ακόμα αστέρι της «μαχόμενης δημοσιογραφίας» (κι εδώ εισαγωγικά) στην εφημερίδα Guardian επιμένει ότι το κράτος δικαίου υποχωρεί παντού στην ΕΕ: επικαλούμενος τη ΜΚΟ Liberties κατηγορεί τις κυβερνήσεις ότι παραμερίζουν τα checks and balances και εγείρουν περιορισμούς στο δικαίωμα διαμαρτυρίας των λαών. Η Liberties αναφέρει ότι το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Τσεχία, η Εσθονία, η Γερμανία, η Ουγγαρία και η Σουηδία εισήγαγαν απαγορεύσεις για τις φιλοπαλαιστινιακές εκδηλώσεις, ενώ «ορισμένες» χώρες (ποιες;) περιορίζουν την ελευθερία της έκφρασης αναφορικά με φιλοπαλαιστινιακά μηνύματα και σύμβολα. Επίσης, οι διαδηλωτές για το κλίμα στο Βέλγιο, στη Γερμανία, στην Ιταλία και στη Σουηδία υπέστησαν διώξεις: η Liberties και ο Χένλεϊ παραλείπουν να σημειώσουν ότι οι «διώξεις» (εισαγωγικά) δεν οφείλονται σε ιδεολογικές απαγορεύσεις αλλά στις βίαιες πράξεις των εν λόγω ακτιβιστών.

Οι φωστήρες της Liberties ανίχνευσαν προκλήσεις για το κράτος δικαίου στη Γαλλία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ιταλία και στη Σουηδία, όπου, εξαιτίας της παρουσίας ακροδεξιών εθνικιστικών σχηματισμών η κατάσταση του κράτους δικαίου επιδεινώνεται. Ακροδεξιοί δεν θεωρούνται μόνο οι ακροδεξιοί (οι οποίοι υπάρχουν: ας προσέχαμε…) αλλά όλοι όσοι δεν είναι woke, όσοι διαφωνούν με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση και την πολυπολιτισμικότητα: η Liberties και ο Guardian δεν χρησιμοποιούν άλλα κριτήρια· δεν διακρίνουν αποχρώσεις. Κατά τη γνώμη τους, όλες οι μη αριστερές κυβερνήσεις κρύβουν μέσα τους τον ολοκληρωτισμό – αντιθέτως, σπεύδω να προσθέσω, οι δήθεν προοδευτικές και διεθνιστικές δεν τον κρύβουν.

Ο Μπαλάζ Ντίνες, εκτελεστικός διευθυντής της Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών για την Ευρώπη, όπως είναι γνωστή η Liberties, επιμένει ότι η έκθεση των 600 σελίδων –την οποία χρησιμοποίησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να παρατηρήσει την εξέλιξη του κράτους δικαίου και να μας επιπλήξει– αποκαλύπτει πολιτική οπισθοδρόμηση και έλλειψη σοβαρής ανάλυσης του τι πραγματικά συμβαίνει σε ορισμένες χώρες. Ο Ντίνες, ο οποίος ίσως γνωρίζει τη χώρα του, την Ουγγαρία, αλλά όχι απαραιτήτως τις υπόλοιπες, συνεργάζεται με διάφορους αριστερούς φορείς ώστε να τιμωρηθούν τα κακά μέλη της ΕΕ, να τους αφαιρεθούν ευρωπαϊκοί πόροι και δυσφημιστούν αρκούντως προκειμένου να υποβαθμιστεί η δανειοληπτική τους ικανότητα. Καθώς ο Ντίνες κρατάει σφυρί, βλέπει παντού καρφιά: για παράδειγμα, θεωρεί τις (απαραίτητες) αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα στη Γαλλία «αντιδημοκρατική νομοθετική διαδικασία» και θρηνολογεί διότι στην Ιταλία και στη Σουηδία «οπισθοδρομεί το κράτος δικαίου στη Δικαιοσύνη, ως προς την ελευθερία των ΜΜΕ, τον πλουραλισμό (το οποίον μπερδεύει με την πολυπολιτισμικότητα) και τα ανθρώπινα δικαιώματα», χωρίς ωστόσο να αναφέρεται σε κάτι συγκεκριμένο. Στην πραγματικότητα, τον Ντίνες και τον Τζον Χένλεϊ ενοχλεί η απροθυμία μερικών κυβερνήσεων για υποδοχή νέων μεταναστών: τούς είναι αδιάφορο το ότι αυτή η απροθυμία αντανακλά την κοινή γνώμη, την πλειοψηφία. Γενικά, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εντοπίζει η Liberties αφορούν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες λόγου χάρη, το γεγονός ότι στην ΕΕ νομιμοποιούνται οι απωθήσεις, ιδιαίτερα των ασυνόδευτων «ανηλίκων». Κι άλλα εισαγωγικά εδώ εφόσον pushbacks υφίστανται μόνον ενήλικες: μάλιστα, οι αρχές κάνουν τα στραβά μάτια όταν άτομα που φαίνονται 25ρηδες δηλώνουν 15χρονα.

Η Liberties επικρίνει την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Σλοβακία για ανάμειξη των πολιτικών σε δικαστικές αποφάσεις, για λογοκρισία στα ΜΜΕ και για λεκτικές και σωματικές επιθέσεις σε δημοσιογράφους που κατεγράφησαν το 2023 σε 10 κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Σουηδίας. (Σημειώνω εδώ, παρεμπιπτόντως, ότι οι επιθέσεις κατά δημοσιογράφων προέρχονται συνήθως από την άκρα αριστερά.) Με λίγα λόγια, η Liberties και ο Χένλεϊ δεν καταγγέλλουν μόνο τους δεξιούς δημαγωγούς –π.χ. τον Έντουαρντ Χέγκερ στη Σλοβακία– αλλά όλους όσοι δεν είναι αριστεροί, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και, αίφνης, υπερθεματίζει ο αστοιχείωτος και αμετροεπής κ. Κασσελάκης ο οποίος ζητεί παραίτηση της εκλεγμένης κυβέρνησης και εκλογές με «διεθνή επιτήρηση» προκειμένου να αποτραπεί η νοθεία. Φυσικά, η Liberties δεν έχει ιδέα ότι η Ελλάδα –τη δικαστική ουδετερότητα της οποίας αμφισβητεί– δεν πάσχει από τα προβλήματα που περιγράφουν με τη νοσηρή τους φαντασία ο κ. Κασσελάκης και οι όμοιοί του: πάσχει από βραδύτητα της δικαιοσύνης κι από το σύστημα «προστασίας του πολίτη» που βρίσκεται στα χέρια του αριστερού κατεστημένου –όσο για τα προβλήματα των πολιτικών δικαιωμάτων οφείλονται στο κλίμα του παιχνιδότοπου· στις υποχωρήσεις έναντι μιας υστερικής αντιπολίτευσης, στην ατιμωρησία και στην αναξιοκρατία. Απόδειξη της τελευταίας είναι ότι στα όργανα της ΕΕ οι Έλληνες έστειλαν μερικούς από τους χειρότερους συμπατριώτες τους οι οποίοι στρέφονται επανειλημμένως εναντίον της χώρας τους με ψηφίσματα και με απερίσκεπτες συνεργασίες με ΜΚΟ και ξένους ρεπόρτερ της τάχα μαχόμενης δημοσιογραφίας. Αυτοί οι αμόρφωτοι ξερόλες που δεν σέβονται νόμους και κανόνες –κι από τους οποίους λείπει η στοιχειώδης αγωγή– υπονομεύουν τη δημοκρατία στο εσωτερικό και την αξιοπρέπεια όλων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον κόσμο.