Ιλον Μασκ: Ο άνθρωπος που θέλει να γίνει «αυτοκράτορας»

18:38 24/12/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Εδώ και μερικές μέρες, μια φωτογραφία κυκλοφόρησε ευρέως σε διάφορες ψηφιακές πλατφόρμες, δείχνοντας τον Ιλον Μασκ και την Τζόρτζια Μελόνι να ανταλλάσσουν ένα φιλί που ξεχειλίζει από πάθος.

Η αλήθεια δε είναι πως αρκετοί από όσους την είδαν δεν εξεπλάγησαν, καθώς τη θεώρησαν ως μια περίπου φυσιολογική συνέχεια της στενής και, όπως φαίνεται, θερμής σχέσης που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στον πλουσιότερο άνθρωπο του πλανήτη και την πρωθυπουργό της Ιταλίας.

Σύντομα, βεβαίως, οι φαντασιόπληκτοι σεναριογράφοι απογοητεύτηκαν, καθώς αποκαλύφθηκε πως η εικόνα αυτή (όπως

και πολλές ακόμη…) δεν ήταν παρά ένα προϊόν της τεχνητής νοημοσύνης.

Μελόνι

Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, αν δηλαδή αφαιρέσουμε το προσωπικό και ερωτικό στοιχείο από το δίδυμο Μασκ και Μελόνι, παραμένουν πολλά και σημαντικά εκείνα που τους ένωσαν και θα συνεχίσουν να τους ενώνουν.

Ο Μασκ, μάλιστα, είναι βέβαιο ότι αισθάνθηκε δικαιωμένος όταν είδε το «Politico» να ανακηρύττει τη Μελόνι ως το πρόσωπο που διαθέτει την περισσότερη ισχύ στην Ευρώπη και αναμένεται πως θα κυριαρχήσει το 2025.

Οταν δε, μερικές μέρες αργότερα, οι «Financial Times» «ψήφισαν» για πρόσωπο της χρονιάς τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος του χρωστά σε μεγάλο βαθμό την επανεκλογή του στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, η νίκη μετατράπηκε σε θρίαμβο.

Διάπλατα ο δρόμος

Σε τέτοιον βαθμό, που δεν θα είχε άδικο να συμπεράνει ότι έχει ανοίξει διάπλατα ο δρόμος, ο οποίος τον οδηγεί στον (μύχιο) στόχο του: να γίνει ο άνθρωπος που θα κυβερνήσει – ουσιαστικά και όχι τυπικά – τον κόσμο, επεκτείνοντας την «αυτοκρατορία» του σε κάθε γωνιά του.

Το σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι έχει θέσει γερές βάσεις γι’ αυτό.

Είναι κάτι που αποδεικνύει όχι μόνο η προνομιακή του σχέση με τον επόμενο «πλανητάρχη» και τη νέα «σιδηρά κυρία» της Ευρώπης, αλλά και μια σειρά άλλα στοιχεία.

Οπως, για παράδειγμα, ο προσωπικός δίαυλος επικοινωνίας που έχει αναπτύξει με τον ηγέτη της ανερχόμενης υπερδύναμης Σι Τζινπίνγκ (οι δυο τους φέρεται ότι δείπνησαν μαζί στο Σαν Φρανσίσκο το 2023, κατά τη μονοήμερη επίσκεψη του προέδρου της Κίνας), αλλά και με τον Βλαντίμιρ Πούτιν (η «Wall Street Journal» αποκάλυψε πρόσφατα ότι διατηρεί τακτική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Ρωσίας από τα τέλη του 2022).

430 δισ. δολάρια

Εάν σε όλα τα παραπάνω συνυπολογιστεί ο τεράστιος και χωρίς ιστορικό προηγούμενο πλούτος που έχει σωρεύσει – χθες ξεπερνούσε τα 430 δισ. δολάρια, σύμφωνα με τη λίστα του περιοδικού «Forbes» – καθώς και η ηγεμονική θέση που διατηρούν οι επιχειρηματικοί του όμιλοι σε κλάδους αιχμής του σύγχρονου καπιταλισμού (ηλεκτρικά οχήματα, επικοινωνίες, διάστημα, ιατρικά εμφυτεύματα κ.λπ.), τότε εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί ο Μασκ είναι ήδη ένας άνθρωπος τον οποίο οι πολιτικά ισχυροί όχι απλώς υπολογίζουν, αλλά πιθανώς και φοβούνται.

Αμήχανος Τραμπ

Ακόμη και ο Τραμπ, ο οποίος, διαπιστώνοντας στην πράξη ότι οι φιλοδοξίες που τρέφει ο μέχρι στιγμής εταίρος του δεν έχουν «ταβάνι», προχώρησε προχθές σε μια μάλλον αμήχανη δήλωση: «Οχι, δεν πρόκειται να γίνει πρόεδρος, αυτό είναι κάτι που μπορώ να σας διαβεβαιώσω.

Εγώ είμαι ασφαλής – και να γιατί: δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος, επειδή δεν έχει γεννηθεί σε αυτή η χώρα».

Ανάλογη αμηχανία, αν όχι φόβο, μαρτυρούν και τα παρακάτω λόγια του απερχόμενου καγκελαρίου της Γερμανίας Ολαφ Σολτς, στον απόηχο της στήριξης που απλόχερα πρόσφερε ο Μασκ στην ακροδεξιά AfD: «Εχουμε ελευθερία του λόγου, κάτι που ισχύει και για τους πολυδισεκατομμυριούχους. Ομως, η ελευθερία του λόγου σημαίνει επίσης πως μπορεί κανείς να πει πράγματα που δεν είναι σωστά και δεν συνιστούν καλή πολιτική συμβουλή».

Μένει να αποδειχθεί στην πράξη…

«Μέγας χορηγός» της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς

Ο Ιλον Μασκ έχει αποδείξει ότι ξέρει να ποντάρει σε «καλά άλογα». Αυτό, από μόνο του, θα έπρεπε να αρκεί για να πείσει ακόμη και τους πιο δύσπιστους για το γεγονός ότι η επόμενη πολιτική σελίδα της Ευρώπης θα γραφτεί, πιθανότατα, από την Ακροδεξιά, της οποίας έχει μετατραπεί σε «μέγα χορηγό». Κάτι που ο ιδιοκτήτης της Tesla, του Χ, της Space-X και άλλων ομίλων φροντίζει να αποδεικνύει διαρκώς με τις πράξεις και παρεμβάσεις του.

Ιταλία: Ο Ιλον Μασκ, πέρα από τη στενή σχέση του με την πρωθυπουργό της χώρας, Τζόρτζια Μελόνι, έσπευσε να στηρίξει ανοιχτά και τον εταίρο της στην κυβέρνηση και επικεφαλής της εθνικιστικής Λίγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι. «Είναι τρελό ότι ο Σαλβίνι δικάζεται επειδή υπερασπίζεται την Ιταλία», έγραψε χαρακτηριστικά στο Χ, για την υπόθεση που αφορούσε την «ομηρεία» 147 προσφύγων, τους οποίους είχε καταδικάσει να περιπλανώνται επί τρεις εβδομάδες στο πλοίο «Open Arms», χωρίς τρόφιμα και νερό.

Γερμανία: Η πρόσφατη παρέμβασή του υπέρ της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, δύο μήνες πριν από τις κρίσιμες πρόωρες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις – και μάλιστα, όχι μόνο στη συγκεκριμένη χώρα. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, άλλωστε, όταν έγραψε στο Χ ότι «η AfD είναι η μόνη που μπορεί να σώσει τη Γερμανία» – κάνοντας την υποψήφιά της για την καγκελαρία, Αλις Βάιντελ, να απαντήσει: «Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο!».

Βρετανία: Ο υπέρμαχος του Brexit και ηγέτης του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος Reform UK, Νάιτζελ Φάρατζ, είναι αναμφίβολα ο άνθρωπος του Μασκ στο Ηνωμένο Βασίλειο και θα επιχειρήσει να τον καταστήσει πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων. Φάρατζ και Μασκ συναντήθηκαν, μάλιστα, στη βίλα του Τραμπ στη Φλόριντα στις αρχές Δεκεμβρίου – παρουσία και του ταμία του κόμματος, Νικ Κάντι, ο οποίος διαρρέει πως ελπίζει σε μια «δωρεά» της τάξης των 100 εκατ.

Ρουμανία: «Πώς μπορεί ένας δικαστής να ακυρώσει μια εκλογική διαδικασία και να μη χαρακτηριστεί ως δικτάτορας;», αναρωτήθηκε ο Μασκ με ανάρτησή του στο Χ, στηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς τον ακροδεξιό υποψήφιο Κάλιν Γκεοργκέσκου, ο οποίος είχε επικρατήσει στον πρώτο γύρο και εμφανιζόταν ως φαβορί για την προεδρία.

Ουγγαρία: «Το μέλλον ξεκίνησε!», δήλωσε θριαμβολογώντας ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπάν, μετά την επίσκεψη που πραγματοποίησε στη βίλα του Ντ. Τραμπ στη Φλόριντα, στις 9 Δεκεμβρίου, όπου είχε συνάντηση και με τον Ιλον Μασκ, στη στήριξη του οποίου προφανώς ποντάρει.