Μια σταρ που ρισκάρει

20:23 7/4/2012 - Πηγή: Τα Νεα

Η καριέρα µιας µπαλαρίνας συνήθως είναι προβλέψιµη. Διακρίνεται µέσα από το σύνολο µιας οµάδας χορού, ερµηνεύει πρωταγωνιστικούς ρόλους, περιστασιακά ίσως και να χορεύει ως καλεσµένη άλλων καλλιτεχνικών σχηµάτων. Αν είναι τυχερή και δεν έχει τραυµατιστεί σοβαρά, αν διατηρεί την ευλυγισία της και έχει τον σωστό χαρακτήρα και την κατάλληλη συµπεριφορά θα τα καταφέρει να χορεύει έως τα σαράντα της. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι προσαρµόζει το ρεπερτόριό της στην αναπόφευκτα φθίνουσα πορεία της φυσικής της κατάστασης.

Βέβαια, υπάρχει και η ξεχωριστή περίπτωση με το όνομα Σιλβί Γκιλέμ. Η Γκιλέμ, 47 ετών σήμερα, είναι ένας πραγματικός θρύλος του μπαλέτου. Η παράστασή της «6.000 μίλια μακριά» ανέβηκε στο Λίνκολν Σέντερ (στέγη για τα λυρικά και χορευτικά θεάματα της Νέας Υόρκης), όπου έδωσε στους θεατές μερικά ακόμα από τα αδιαμφισβήτητα πειστήρια του ταλέντου της. Η ατσάλινη τεχνική της, η εκπληκτική σωματική της κατάσταση - απίστευτα λιγνή, ευλύγιστη με σμιλεμένα πόδια - ήταν οι λόγοι για τους οποίους άρχισε να ξεχωρίζει ήδη από τα πρώτα της βήματα στο φυτώριο της σχολής μπαλέτου της Οπερας του Παρισιού. Ηταν το 1981, στα 16 της, η εποχή της πρώτης λάμψης της. Επειτα από τρία χρόνια ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, ως διευθυντής του Μπαλέτου της παρισινής Οπερας, της έδωσε τον τίτλο «Αστέρι» χρίζοντάς την πρώτη χορεύτρια.Λίγο αργότερα, ο κόσμος του χορού έμεινε άναυδος από την απόφασή της να εγκαταλείψει (στα 23 της) την Οπερα δηλώνοντας την επιθυμία της για περισσότερη ανεξαρτησία, η οποία την οδήγησε στο Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου. Από εκεί κατάφερε αυτό που μόνο ο Μίσα Μπαρίσνικοφ και ο Νουρέγιεφ είχαν κατορθώσει. Να συνδυάζει δηλαδή την καριέρα μιας σουπερστάρ του κλασικού χορού και να μεταβαίνει αβίαστα σε έργα σύγχρονων χορογράφων, διατηρώντας τη φήμη της και τις υψηλές πωλήσεις εισιτηρίων για τις εμφανίσεις της. «Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος κανείς να επιχειρήσει ό,τι και η Σιλβί», λέει στους «New York Times» η Μπριζίτ Λεφέβρ, διευθύντρια των μπαλέτων της Οπερας του Παρισιού. «Εχει εκπληκτική φυσική δύναμη και θέληση και μεγάλο απόθεμα κουράγιου, αφού έβγαλε τον εαυτό της από τα συνηθισμένα στάνταρ μιας κλασικής χορεύτριας. Το κοινό όμως εκτιμά αυτή τη στάση της. Εχει επίσης σπουδαίους χορογράφους που δημιουργούν έργα για εκείνη, αλλά ο κόσμος απλώς επιδιώκει να δει τη Σιλβί Γκιλέμ». Οι φυσικές της δυνατότητες παραμένουν αναλλοίωτες όπως ήταν πριν από μία δεκαετία. Πριν από έναν χρόνο χόρεψε στη Σκάλα του Μιλάνου τη «Μανόν» του Κένεθ ΜακΜίλαν και ενθουσίασε το κατάμεστο θέατρο. Τον περασμένο Ιούλιο έγινε η πρεμιέρα της παράστασης «6.000 μίλια μακριά» και συνεχίζει την περιοδεία της με το συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει απαιτητικές χορογραφίες των Γουίλιαμ Φορσάιθ και Ματς Εκ. Τι είναι λοιπόν αυτό που την κρατά σε φόρμα; «Η απόλαυση. Μου είναι αδύνατο να κάνω κάτι χωρίς να το πιστεύω και να μην το απολαμβάνω σε όλη του τη διάσταση», είναι η απάντηση που δίνει η Γκιλέμ. Ο Γουίλιαμ Φορσάιθ τη συνάντησε πρώτη φορά το 1983, όταν ήταν ένα ντροπα