Μόνο έτσι

23:14 11/2/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Με κάποιον τρόπο να τελειώσει. Να επισπευστούν οι διαδικασίες, να δοθούν όσα βίντεο ακόμη κυκλοφορούν, να δημοσιοποιηθούν τα πορίσματα, να δουλέψουν με γρήγορους ρυθμούς οι προανακριτικές επιτροπές και το θέμα να κλείσει. Γιατί υπάρχει κάτι που η κυβέρνηση, τα κόμματα, οι δημοσιογράφοι και οι δημοσιολογούντες μοιάζει να μην καταλαβαίνουν. Τα θύματα των Τεμπών δεν είναι κάτι αόριστο, κάτι νεφελώδες, κάποιες φωτογραφίες ας πούμε, κάποια αντικείμενα που πρέπει να καταμεριστούν, άνθρωποι ήταν, ζωντανοί άνθρωποι, παιδιά αυτής της χώρας. Και οι γονείς τους, οι συγγενείς τους, τα αγαπημένα τους πρόσωπα,

δεν θέλουν αίμα, δεν ζητούν κρεμάλες, δεν φωνάζουν να καεί η Βουλή. Θέλουν να μάθουν πώς και γιατί πέθαναν τα παιδιά τους. Θέλουν να τιμωρηθούν όποιοι φταίνε – για παραλείψεις, για παρεμβάσεις, για ψέματα, για ενδεχόμενες παρανομίες – ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη. Θέλουν να γίνει ό,τι πρέπει να γίνει για να μη χαθούν κι άλλα παιδιά στο μέλλον.

Μόνο έτσι θα νιώσουν ότι επήλθε κάθαρση. Μόνο έτσι θα ησυχάσουν.

Γιατί έχουμε φτάσει πλέον σε μια σχιζοφρενική κατάσταση, και δεν φταίνε σε τίποτα οι σχιζοφρενείς να τους εμπλέκουμε. Δύο σχεδόν χρόνια μετά την τραγωδία, δεκάδες χιλιάδες ενεργοί πολίτες που βγαίνουν στους δρόμους για να ζητήσουν απαντήσεις για μια τραγωδία που σημάδεψε τη ζωή τους δέχονται κατηγορίες από επώνυμους κι ανώνυμους ότι είναι οι «νέοι Αγανακτισμένοι» που θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση. Ο Πρωθυπουργός σπεύδει να δώσει μια τηλεοπτική συνέντευξη όπου ανασκευάζει παλιότερες βεβαιότητές του για το φορτίο της μοιραίας εμπορικής αμαξοστοιχίας και δηλώνει ότι παραπλανήθηκε από την εταιρεία. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον κατηγορεί ότι «δεν είναι παραπλανηθείς, αλλά ενορχηστρωτής» – και η λέξη «ενορχηστρωτής» είναι βαριά, δεν την πετάει κανείς έτσι. Τα άλλα κόμματα, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, καταγγέλλουν την κυβέρνηση για συγκάλυψη. Με τι κίνητρο; Αγνωστο.

Ξαφνικά εμφανίζονται από το πουθενά κάποια βίντεο, που παραδίδονται στον ανακριτή, εμφανίζονται ταυτοχρόνως με μυστηριώδη τρόπο στον λογαριασμό ενός δημοσιογράφου και δείχνουν να «αθωώνουν» την εταιρεία και να δικαιώνουν την πρώτη, όχι τη δεύτερη, προσέγγιση του πρωθυπουργού. Ο ανακριτής διατάσσει έρευνα για να πιστοποιηθεί αν τα βίντεο είναι γνήσια, η αμεροληψία των πραγματογνωμόνων στους οποίους ανατίθεται η έρευνα τίθεται αμέσως υπό αμφισβήτηση, αλλά το φιλοκυβερνητικό στρατόπεδο δεν κρατιέται, περνάει στην αντεπίθεση και απαιτεί από τον «αντίπαλο» να ζητήσει «συγγνώμη». Για ποιο πράγμα; Αγνωστο. Το βέβαιο είναι ότι η διερεύνηση των αιτίων μιας τρομακτικής φωτιάς, που ήταν αληθινή, ενδεχομένως φονική, σίγουρα πάντως όχι δημιούργημα της τεχνητής νοημοσύνης ούτε τηλεοπτικό προϊόν, μετατρέπεται σε πεδίο μικροκομματικής αντιπαράθεσης και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.

Πώς καταφέραμε και φτάσαμε πάλι ως εδώ; Τι είναι αυτό που μας γοητεύει στους εμφυλίους; Και, εν πάση περιπτώσει, οι τραγικοί γονείς τι φταίνε;