Νίκος Παπαδόπουλος: Η πολιτική του «αλλόκοτου»

21:42 15/3/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Θα μπορούσε να είναι… δρώμενο της ίδιας της έκθεσης, ο τίτλος της οποίας – «Η σαγήνη του αλλόκοτου» – δικαίωσε πλήρως τους εμπνευστές της. Το παραλήρημα του βουλευτή της Νίκης που τα έκανε γυαλιά καρφιά στην Εθνική Πινακοθήκη σπάζοντας τα «βλάσφημα» έργα που προσβάλλουν «το πρόσωπο της Παναγίας, του Αγίου Γεωργίου, των αγγέλων και των αρχαγγέλων που εμείς στα σπίτια μας προσκυνούμε και σεβόμαστε», όπως δήλωσε όταν αφέθηκε ελεύθερος αφού κρατήθηκε επί ώρες στον χώρο, ήταν το αποκορύφωμα του αλλόκοτου και του παράδοξου που εξερευνά εικαστικά η επίμαχη έκθεση και ενσαρκώνει ο ίδιος ως πολιτική

περσόνα.

Και πράγματι, ο Νίκος Παπαδόπουλος έχει καταγραφεί στο κοινοβουλευτικό υποσυνείδητο ως μια ιδιάζουσα φιγούρα: καρδιοχειρουργός με διδακτορικό στον τομέα της χειρουργικής θώρακος – καρδιάς και μεγάλων αγγείων, και πατέρας έξι παιδιών, εξέπληττε τους βουλευτές όταν παραμονές Χριστουγέννων του 2023 συνέστηνε μεγάλη προσοχή καθώς τέτοιες ημέρες «ανοίγουν οι πύλες της Κολάσεως και βγαίνουν τα δαιμόνια που πειράζουν τον λαό του Θεού», αυτοί που «τους έλεγαν καλικάντζαρους». Θυμόταν ότι ως νεαρός γιατρός στο ΑΧΕΠΑ έβλεπε τα χειρότερα: «Το τι ξύλο έπεφτε αυτές τις ημέρες αγάπης στις οικογένειες – οι άνδρες χτυπούσαν τις γυναίκες, οι γυναίκες τους άνδρες, τα παιδιά τους γονείς και οι γονείς τα παιδιά!». Ο βουλευτής της Νίκης δεν έκρυβε ποτέ τον θρησκευτικό του οίστρο. Και ο βανδαλισμός στην Εθνική Πινακοθήκη – πράξη για την οποία ζήτησε συγγνώμη «από τον ελληνικό λαό», αλλά την αιτιολόγησε υποστηρίζοντας πως είχε εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο, όπως του κοινοβουλευτικού ελέγχου με επίκαιρη ερώτησή του προς την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη αλλά και με έγγραφό του προς τη διεύθυνση της Πινακοθήκης ζητώντας να αφαιρεθούν τα έργα – ήταν το απαύγασμα του «υπέρ πάντων αγώνα» που δίνει «με βάση το τρίπτυχο Ορθοδοξία / Πατρίδα / Οικογένεια».

Αν και αναγνώρισε ότι η κίνησή του ήταν «λάθος» και «αντίδραση στιγμής», ωστόσο δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «Πόντιους Πιλάτους» συνοδοιπόρους του βουλευτές που «δεν στάθηκαν ξεκάθαρα και χωρίς μισόλογα δίπλα του», για μια πράξη η οποία παραπέμπει σε εποχές σκοταδισμού, τότε που τα «βέβηλα σατανικά έργα και περιττώματα του διαβόλου», όπως χαρακτήρισε τα εκθέματα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη, θα ρίχνονταν στην πυρά – προφανώς μαζί με τον δημιουργό τους. Ο Παπαδόπουλος εκμυστηρεύτηκε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «έδωσε λόγο στην Παναγία» να πάει στην Πινακοθήκη (δεν είπε αν αποκάλυψε στη Θεομήτορα ότι θα πάει να τα κάνει λαμπόγυαλο…).

Σε κάθε περίπτωση, το «θεάρεστο» έργο του ενέπνευσε το υπερορθόδοξο κοινό, χαρακτηριστικό δείγμα του οποίου συγκεντρώθηκε έξω από την Πινακοθήκη δύο ημέρες μετά το συμβάν, επιχειρώντας να «μπουκάρει» στην Πινακοθήκη, προπηλακίζοντας μέλη του Σωματείου Εργαζομένων στη Σύγχρονη Τέχνη που κρατούσαν ένα πανό που έγραφε: «Η ελευθερία της Τέχνης είναι αδιαπραγμάτευτη». «Είσθε λοιπόν ένας Μάρτυς της Ορθοδοξίας», του έγραψε σε ανοιχτή επιστολή του ο πρώην μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, ο οποίος διέπρεψε ως ιεροκήρυκας της Χωροφυλακής επί χούντας, ενώ μεταγενέστερα δεν έκρυψε τη συμπάθειά του προς τον χρυσαυγιτισμό και τη ροπή του προς τον ρατσιστικό και ομοφοβικό λόγο. Παρά την αντίθεσή του με την αυτοδικία του βουλευτή του, ο οποίος πάντως δεν θα διαγραφεί (θα σχηματιστεί δικογραφία εις βάρος του για πλημμέλημα, η οποία θα διαβιβαστεί στη Βουλή για την άρση της ασυλίας του ώστε να λογοδοτήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης, ενώ του επιβλήθηκε η περικοπή της μισής βουλευτικής αποζημίωσης για έναν μήνα), ο πρόεδρος της Νίκης, Δημήτρης Νατσιός, τον κάλυψε στη Βουλή, προσδίδοντας μάλιστα μια ευρύτερη διάσταση «επίθεσης που δέχεται ο χριστιανισμός», ο οποίος, όπως είπε, «τελεί υπό δίωξη στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή μας».

Ομως στο στόχαστρο του θερμόαιμου βουλευτή δεν βρέθηκε μόνον η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά και η κυβέρνηση την οποία κατήγγειλε ως «ηθική αυτουργό», καθώς δεν επανέφερε τον νόμο περί βλασφημίας που είχε καταργήσει η προηγούμενη, ενώ και ο πρόεδρος της Νίκης έκανε λόγο για «Ελληνική Πολιτεία του κόμματος των αθέων, όπως είναι η Νέα Δημοκρατία». Μέσα σε αυτό το σκηνικό δεν πέρασε απαρατήρητη και η στάση της επίσημης Εκκλησίας και η αντίδραση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, η οποία αποφάσισε «να ενεργήσει τα δέοντα» προς την ελληνική κυβέρνηση εκφράζοντας «τη λύπη της για το περιεχόμενο των έργων», τα οποία, πάντως, θα παραμείνουν μέχρι το τέλος της έκθεσης εκεί, πεσμένα στο πάτωμα, όπου τα πέταξε ο βουλευτής Παπαδόπουλος. Ο ίδιος εμφανίζεται «δικαιωμένος από το αποτέλεσμα», παρότι δηλώνει ότι «η πράξη δεν μου άρεσε». Στο σχετικό βίντεο πάντως που είδε το φως της δημοσιότητας, φαίνεται να ενεργεί απόλυτα ψύχραιμος και αποφασισμένος να ξηλώσει τα εκθέματα, ενώ μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook υποστηρίζει τη συλλογή υπογραφών για την απομάκρυνση των «βλάσφημων» έργων, τα οποία, όπως αναφέρεται στο σχετικό κείμενο που διακινεί η Συντονιστική Επιτροπή Πιστών Ι. Μ. Περιστερίου, «υπερβαίνουν τα όρια της ελευθερίας της τέχνης, καθώς προσβάλλουν βαθύτατα την πίστη των ορθοδόξων χριστιανών και την επίσημη θρησκεία της Ελλάδας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα».

Υπό αυτή την έννοια αποκτά ενδιαφέρον, εν όψει συνταγματικής αναθεώρησης, η συζήτηση που θα γίνει περί διαχωρισμού / εξορθολογισμού των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας, μια διαρκής εκκρεμότητα στην οποία ο «ιερός πόλεμος» που έχει κηρυχθεί κατά της πολιτείας, με αφορμή την έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης, προσδίδει μια επιπλέον διάσταση.