Οι ελληνικές διαδρομές του Έλον Μασκ και τα αναχώματα

13:16 18/1/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου για το 2025 ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να σχολιάσει, ανάμεσα στις διεθνείς εξελίξεις, τη νέα απειλή της επιρροής συγκεκριμένων «παραγόντων» στον δημόσιο βίο: «Βρισκόμαστε σε ένα τοπίο το οποίο δεν το σκιάζουν μόνο διακηρύξεις και, θα έλεγα, σχετικά πρωτοφανείς εξαγγελίες, προαναγγέλλοντας και γεωστρατηγικές μεταβολές, αλλαγές στις ζώνες επιρροής. Μπροστά μας διαμορφώνεται και ένα πρωτόγνωρο σκηνικό όπου παγκόσμιοι οικονομικοί παράγοντες

διεκδικούν τον ρόλο διαμορφωτή της κοινής γνώμης σε πολλές χώρες, ένα φαινόμενο το οποίο και με τη συνδρομή της ακόρεστης κατανάλωσης fake news πολιορκεί, θα έλεγα, τον δυτικό πολιτισμό του ορθού λόγου και της δημοκρατίας».

Την ίδια ανησυχία εξέπεμψε και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος θα ζητήσει από τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές να αναλάβουν δράση απέναντι στις παρεμβάσεις στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες. «Ας το κάνουμε εμείς για να στείλουμε ένα μήνυμα στις ΗΠΑ ότι η Ευρώπη δεν θα επιτρέψει κανένας παγκόσμιος ολιγάρχης να υπονομεύσει τις δημοκρατίες και τις κοινωνίες μας» είπε.

Κώδωνας κινδύνου

Παρότι δεν τον κατονόμασαν, ήταν σαφές πως ο Πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης φωτογράφιζαν τον Έλον Μασκ, κρούοντας, έτσι, τον κώδωνα του κινδύνου και για τις επιλογές της νέας θητείας του Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Μασκ, άλλωστε, αναμένεται να αναλάβει έναν ρόλο «υπερυπουργού» στη νέα αμερικανική κυβέρνηση με αρμοδιότητα την «κυβερνητική αποτελεσματικότητα», την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και τη μείωση των δημοσίων δαπανών.

Ολα αυτά ακούγονται έως και τρομακτικά, αν σκεφτούμε τι τάζουν τα πρόσωπα που συζητάμε. Παρ’ όλα αυτά, είναι μικρά μπροστά στην απίστευτη επιρροή που ασκεί σε όλον τον κόσμο ελέγχοντας το Twitter (ή μάλλον το X, όπως το μετονόμασε).

Η λέξη «έλεγχος» εδώ δεν μπορεί να αποδώσει με ακρίβεια το εύρος των δυνατοτήτων του στην παγκόσμια διάδοση της πληροφορίας, τη διαμόρφωση trends που επηρεάζουν τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα αλλά και παραδοσιακά ΜΜΕ. Και δεν κάνει καμία προσπάθεια να το κρύψει.

Ο άνθρωπος αυτός παραδέχεται ότι χρησιμοποιεί τις δυνατότητες του Twitter για να προωθεί τις δικές του απόψεις και όσους συμπαθεί, ενώ προβάλλει τους πολιτικούς της αρεσκείας του και επιτίθεται στους υπόλοιπους. Αυτά περιέγραψε εμμέσως πλην σαφώς η αναφορά Μητσοτάκη.

Η Μελόνι, ο Φάρατζ και το AfD

Διότι δεν περιορίζεται, προφανώς, στις ΗΠΑ. Αντιθέτως, με μεγάλη ζέση ασχολείται με τα ευρωπαϊκά πολιτικά πράγματα, στηρίζοντας μια «διεθνή της Ακροδεξιάς» που αποτελείται από την Ιταλίδα Τζόρτζια Μελόνι, τους Βρετανούς Τομ Ρόμπινσον και Νάιτζελ Φάρατζ, τη Γερμανίδα Αλις Βάιντελ κ.ά. Και η συμπερίληψη σε αυτή την «dream team» μοιάζει βγαλμένη από τα όνειρα των εγχώριων θαυμαστών και μιμητών τους.

Ο Μασκ έχει άλλωστε ήδη δείξει ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Και ειδικά για ένα θέμα που, παρότι είναι σοβαρό πρόβλημα, προσφέρεται για συντηρητικά κρεσέντα και συνωμοσιολογικές συνδηλώσεις. Την υπογεννητικότητα. Εχει κάνει δύο αναρτήσεις για τη μείωση των γεννήσεων πέρυσι, εκ των οποίων η μία ήταν ένα άρθρο που κατέληγε σε αντιεμβολιαστική προπαγάνδα.

Οι έλληνες θαυµαστές του Μασκ

Καθόλου δεν ενοχλούν αυτά, φυσικά, τους έλληνες θαυμαστές του. Κάθε άλλο. Ο Κυριάκος Βελόπουλος επιχείρησε πρόσφατα να τραβήξει την προσοχή του με αναρτήσεις που τον ανέφεραν ονομαστικά και πρωτοβουλίες για να κληθεί να μιλήσει (ως τι;) στην ελληνική Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο.

Προσπάθεια να συνδεθεί με το τραμπικό σύμπαν κατέβαλε και η Αφροδίτη Λατινοπούλου. Πληροφορίες τη θέλουν, μάλιστα, να έχει ήδη πετύχει να μιλήσει τηλεφωνικά με τη νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, και να έχει εξασφαλίσει πρόσκληση όχι μόνο στην ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και στο Μαρ α Λάγκο, το σπίτι και θέρετρο του αμερικανού προέδρου στη Φλόριντα, στο οποίο συχνάζει πλέον και ο Μασκ.

Ποιο θα ήταν το όφελος ενός εναγκαλισμού των ελλήνων ακροδεξιών πολιτικών με τον Τραμπ, τον Μασκ και τον κύκλο τους; Εκτός από το ότι θα διαφημίζουν τις διεθνείς επαφές τους, θα μπορούν να ελπίζουν ότι μπορεί και να επενδύσουν κάτι στο πολιτικό τους μέλλον.

Ο πρώην στενός συνεργάτης του Τραμπ Στιβ Μπάνον εξήγησε με χαρακτηριστική ωμότητα μιλώντας στο Bloomberg ότι «ο Μασκ μόλις ξόδεψε περίπου 250 εκατ. δολάρια για να εκλέξει τον Τραμπ στις ΗΠΑ. Αν διαθέσει το ίδιο ποσό χρημάτων σε όλη την Ευρώπη, θα στρέψει κάθε χώρα προς μια λαϊκιστική ατζέντα. Δεν υπάρχει κεντρώα ή αριστερή κυβέρνηση στην Ευρώπη που θα μπορεί να αντέξει μια τέτοια επίθεση». Στο τέλος της ημέρας, άλλωστε, για τους τύπους αυτούς όλα είναι (και) μπίζνες.