Στασιμότητα για τη Βιώσιμη Κινητικότητα από τον Δήμο Αθηναίων

19:45 12/5/2021 - Πηγή: Τα Νεα

Οι δημοτικές αρχές, οι Δήμοι κρίνονται προφανώς από τις πράξεις τους , κυρίως στο τέλος της - 5ετούς πλέον - θητείας τους. Αλλά κρίνονται συνεχώς. Κι έτσι πρέπει να γίνεται.

Με αυτό στο μυαλό μου στις 17 Φεβρουαρίου ρώτησα τον Δήμο Αθηναίων τι σχεδιασμός υπάρχει για έργα Βιώσιμης Κινητικότητας και ειδικότερα για ποδηλατόδρομους.
Επικοινώνησα με το γραφείο του αρμόδιου αντιδημάρχου Βασίλειου Φοίβου Αξιώτη για να του θέσω τα ερωτήματα. Μου είπαν να στείλω e-mail με τις ερωτήσεις. Το έκανα.
Τελικά απάντηση πήρα τρεις μήνες μετά - καθυστέρησαν λόγω παραδρομής όπως

μου είπαν - και αυτή όχι ολοκληρωμένη. Όμως δεν είναι η αργοπορία που έχει σημασία αλλά η ουσία της απάντησης.

Μόλις τρία πράγματα ρώτησα.

1.Για τον ποδηλατόδρομο στην Πανεπιστημίου.
Δεν πήρα καμία απάντηση. Ρωτούσα τι σχεδιάζει ο Δήμος για τη σύνδεσή του με άλλους ποδηλατόδρομους και με βάση τα πολλά προβλήματα που έχουν επισημάνει όσοι μετακινούνται με ποδήλατο. Η ερώτηση αγνοήθηκε.

2.Για τον ποδηλατόδρομο Γκάζι-Ακαδημία Πλάτωνος.
Θυμίζω ότι προεκλογικά ο Κώστας Μπακογιάννης είχε δηλώσει ότι είναι πολύ εύκολο να γίνει και έχει μικρό κόστος.
Πήρα μία τεχνοκρατική- υπηρεσιακή απάντηση που εξηγεί ότι η 3η Δημοτική Κοινότητα δεν συμφωνεί (από το 2016) να γίνει ποδηλατόδρομος στην οδό Σαλαμίνος. Από εκεί και πέρα τίποτα. Ούτε μία πρόταση ή σκέψη για εναλλακτική χάραξη. Για μία εναλλακτική διαδρομή.

3.Για τον δίκτυο ποδηλατόδρομων Αθήνας στην 1η , 3η , 6η και 7η Δημοτικές Κοινότητες (μελέτη από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή του Γ.Καμίνη). Μιλάμε για ποδηλατόδρομους στις γειτονιές αλλά και στο Κέντρο, στη Στουρνάρη.
Η απάντηση ήταν πως αναμένεται η έγκριση της μελέτης από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Αλλά και εδώ μία «στεγνή» τεχνοκρατική απάντηση. Κανένα άλλο σχόλιο. Ούτε για παράδειγμα ότι το έργο είναι χρήσιμο. Ούτε ότι αυτό το δίκτυο ποδηλατόδρομων υπάρχει σκέψη και σχεδιασμός να επεκταθεί.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αν ένας Δήμος θεωρεί ότι το ποδήλατο μπορεί να βελτιώσει την πόλη, τότε κάνει ποδηλατικά έργα. Και σε συνθήκες Πανδημίας και σε συνθήκες μη Πανδημίας. Δεν περιμένει. Τόσο απλό.

Τι έκαναν οι  πόλεις στο εξωτερικό

Μην περιμένετε να σας συγκρίνω την Αθήνα με πόλεις εντελώς επίπεδες. Θα σας πω τι έκαναν μέσα σε έναν χρόνο πόλεις που περιβάλλονται από… λοφάρες.

Η Βαρκελώνη που έχει τον λόφο Τιμπιντάμπο (512 μέτρα), τον λόφο Μονζουίκ (184 μέτρα), τον λόφο Turó del Putxet (178 μέτρα) είναι η ισπανική πόλη που πρόσθεσε τα περισσότερα χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων κατά τη διάρκεια της Πανδημίας, συνολικά 21. Προσωρινούς ποδηλατόδρομους που έχει την πρόθεση να τους κάνει μόνιμους.
Αλλά και το Παρίσι που έχει τη Μονμάρτρη (128 μέτρα) , τη Μπελβίλ (130 μέτρα) δεν πήγε πίσω. Η Δήμαρχος Αν Ινταλγκό είχε ήδη κατασκευάσει ένα δίκτυο ποδηλατόδρομων 700 χιλιομέτρων αλλά μέσα στην Πανδημία ανακοίνωσε και έφτιαξε άλλα 50.

Η Αθήνα και ο Δήμος Αθηναίων, ειδικά στα θέματα Βιώσιμης Κινητικότητας μοιάζουν να έχουν κολλήσει στο…1990. Στο παρελθόν. Δεν μπορεί η Δημοτική Αρχή να μην παρατηρεί τι έχουν κάνει, όχι μόνο οι μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, αλλά και οι μεσαίες και οι μικρομεσαίες και οι μικρές ακόμη. Το ποδήλατο είναι πανταχού παρόν. Και οι Δήμοι είχαν γενναία συμβολή με ποδηλατικά έργα για να είναι το ποδήλατο  πανταχού παρόν. Οι άλλες πόλεις στην Ευρώπη έχουν υλοποιήσει χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων προσωρινών αλλά απόλυτα λειτουργικών  - και σε λίγο μόνιμων – ποδηλατόδρομων μέσα στην Πανδημία. Αντίθετα, η δημοτική αρχή της Αθήνας φαίνεται να επιλέγει τη στασιμότητα και την «πρακτική άστο θα ξεχαστεί» (ναι αναφέρομαι στον Μ.Περίπατο και στον ποδηλατόδρομο της Πανεπιστημίου) για λόγους καθαρά επικοινωνιακούς.

Μακάρι να διαψευστώ…