Η αιώνια μάχη της πιπίλας

13:34 5/2/2013 - Πηγή: That’s Life

Να την δώσω ή να μην την δώσω στο μωρό μου;

Η διαφωνία κρατάει χρόνια! Ο αγαπημένος φίλος των μωρών, μπορεί να γίνει σωτηρία ή άγχος για τη μαμά. Ας δούμε τα υπέρ και κατά:

Υπέρ

Ακόμη και μέσα στην κοιλιά της μαμάς του, το μωρό πιπιλάει το δάχτυλό του. Το πιπίλισμα προκαλεί στον οργανισμό του την έκκριση ενδορφινών, των ορμονών της ευφορίας. Έτσι το μωρό ηρεμεί, ξεχνάει τα πονάκια των κολικών, εκτονώνεται στο πιπίλισμα αντί να κλαίει σπαρακτικά, παρηγορείται και χαλαρό πια, κοιμάται ευκολότερα, αφήνοντας και τη μαμά του να κλείσει κανένα μάτι!

Το ίδιο αποτέλεσμα έχει

και το πιπίλισμα του δαχτύλου, μόνο που αυτό είναι στον έλεγχο του μωρού και όχι της μαμάς. Κόβεται πιο δύσκολα από την πιπίλα (αφού το παιδί το έχει πάντα μαζί του) και βλάπτει περισσότερο τα δόντια, παραμορφώνοντας τη στοματική κοιλότητα και προκαλώντας προγναθισμό.

Κατά

Αντίθετα, πολλοί παιδίατροι δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη και θεωρούν πως το πιπίλισμα του δαχτύλου είναι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν μπερδεύει το μωρό που είναι στις πρώτες ημέρες του θηλασμού και δεν «εμποδίζει» τη φυσική επικοινωνία του με τον κόσμο (δηλαδή το κλάμα).

Αντίθετα η πιπίλα, ειδικά όταν γίνεται η εύκολη λύση κάθε φορά που κλαίει, παρηγορεί το μωρό προσωρινά κι έτσι δεν επιτρέπει στη μαμά να δει πότε πραγματικά το ενοχλεί κάτι.

Συμπέρασμα

Τελικά, αυτό που έχει σημασία, είναι να μην γίνεται κατάχρηση της πιπίλας, απλά και μόνο για να εξαγοράζουν οι γονείς τη «σιωπή των μωρών».

Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν, για να πάρει το μωρό πιο εύκολα την πιπίλα, την βουτάνε σε κάποια γλυκαντική ουσία. Και τα δόντια καταστρέφονται και το παιδί συνηθίζει στις γλυκές ανθυγιεινές γεύσεις.Πως να την κόψετε

Κοντά στα πρώτα του γενέθλια και όταν αρχίσει το παιδί να μιλάει, είναι η καλύτερη ηλικία. Σας μιλάω εκ πείρας.

Αν καταργήσετε νωρίς τα ειδικά αξεσουάρ της πιπίλας που το βοηθούν να την έχει συνέχεια μαζί του, αν το «αναγκάζετε» να βγάλει την πιπίλα όταν θέλει να σας πει κάτι γιατί αλλιώς «δεν καταλαβαίνετε» και σιγά – σιγά το πείσετε ότι είναι μεγάλο παιδί πια και όχι μωρό για να κυκλοφορεί με μια πιπίλα στον κόσμο, είστε σε καλό δρόμο.

Για λίγο καιρό ακόμη, αφήστε το να χρησιμοποιεί την πιπίλα μόνο για να αποκοιμηθεί.

Και στο τέλος, βάλτε τα μεγάλα μέσα! Τη νεράιδα της πιπίλας, που παίρνει τις παλιές πιπίλες από τα μεγάλα παιδιά και τις δίνει στα μωράκια που τις χρειάζονται και σε αντάλλαγμα προσφέρει έναν νέο σύντροφο ύπνου. Ένα τρυφερό αρκουδάκι!