Η ωκυτοκίνη βοηθά στη θεραπεία της νευρογενούς ανορεξίας;

09:35 14/3/2014 - Πηγή: Omorfa Mystika

Η ωκυτοκίνη θα μπορούσε μελλοντικά να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία της νευρογενούς ανορεξίας σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία από δύο ξεχωριστές έρευνες που δημοσιεύθηκαν στα επιστημονικά έντυπα Psychoneuroendocrinology και PLoS One.

Η ορμόνη ωκυτοκίνη, που εκκρίνεται φυσιολογικά τόσο κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής όσο και κατά την διάρκεια του τοκετού και του θηλασμού, πιστεύεται ότι ενισχύει την ανάπτυξη του συναισθηματικού δεσμού μετά των ανθρώπων.

Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει σε εργαστηριακή μορφή να χρησιμοποιείται στην θεραπεία διαφόρων ψυχικών διαταραχών, ενώ

έχει ήδη αποδειχθεί ότι μπορεί να μειώσει την κοινωνική απόσυρση που χαρακτηρίζει του πάσχοντες από αυτισμό.

Οι ερευνητές του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου, με επικεφαλής την Δρ Τζάνετ Τρέζουρ του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του κολεγίου, διαπίστωσαν ότι η ωκυτοκίνη μπορεί να επηρεάσει θετικά τους πάσχοντες από νευρογενή ανορεξία, βελτιώνοντας την σχέση τους με το φαγητό.

Στο πλαίσιο της έρευνα, οι επιστήμονες χορήγησαν σε 31 πάσχοντες από ανορεξία και 33 υγιή άτομα μια δόση ωκυτοκίνης σε μορφή ρινικού εκνεφώματος, είτε εικονικό ρινικό σπρέι. Στην συνέχεια οι εθελοντές κλήθηκαν να δουν μιας σειρά εικόνων με τροφών λίγων ή πολλών θερμίδων και ανθρώπινες φιγούρες, τόσο με φυσιολογικό όσο και με περιττό βάρος.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι, οι ασθενείς με ανορεξία που είχαν πάρει ωκυτοκίνη εμφάνισαν λιγότερες αρνητικές αντιδράσεις στις φωτογραφίες των τροφών με πολλές θερμίδες καθώς και στα ανθρώπινα σώματα με περιττά κιλά.

Σε παρόμοια συμπεράσματα κατάληξε και μια ξεχωριστή επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Σεούλ στην Κορέα, με επικεφαλής την Δρ Γιουλ-Ρι Κιμ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η νευρογενής ανορεξία προσβάλλει περίπου ένα στα 150 άτομα νεαρής ηλικίας, κυρίως κορίτσια στην εφηβεία, και εκτός από την ακραία απώλεια βάρους μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στον θάνατο.

Η διατροφική αυτή διαταραχή αυξάνει τις ψυχολογικές δυσκολίες των ασθενών, το άγχος, την υπερευαισθησία και τα αρνητικά συναισθήματά τους, με αποτέλεσμα συχνά να οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση.