«Δεν παντρεύτηκα τον ”άντρα της ζωής μου” γιατί θεωρούσα πως θα έβρισκα καλύτερο»

Για το θέατρο, τα χρόνια της καριέρας της αλλά και την προσωπική της ζωή μίλησε η Νικολέττα Βλαβιανού σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Espresso.

-Ο πρώτος σας ρόλος;

«(Χαμόγελα) Ήταν στο θέατρο Παρκ, στο πλευρό του Κώστα Βουτσά. Υπήρχαν στιγμές που τον κοιτούσα και απορούσα, καθώς τον θαύμαζα από μικρή. Θυμάμαι πως ύστερα από κάθε παράσταση μάζευε όλο τον θίασο

και μας πήγαινε για σουβλάκια στον Αϊ-Γιώργη, στην Κυψέλη. «Πάμε για χαλαματζό» μας έλεγε και γελούσαμε όλοι με τα αστεία του.»

-Ήταν όλες οι συνεργασίες τόσο άψογες;

«Υπήρξαν και συνάδελφοι με τους οποίους δεν ταίριαξα, δημιουργούνταν τριβές, αλλά ποτέ δεν επέτρεψα τα προσωπικά θέματα να επηρεάσουν τα επαγγελματικά. Δεν ήταν εύκολο, αλλά δεν γινόταν κι αλλιώς.»

-Πώς κρίνετε σήμερα την επιλογή να γίνετε ηθοποιός;

«Ως την καλύτερη! Η υποκριτική ήταν στο DNA μου! Αυτό το επάγγελμα μπορεί να μη μου χάρισε οικονομική ασφάλεια, όμως μου δώρισε σημαντικές εμπειρίες, μοναδικές στιγμές και φίλους. Παρότι ως δουλειά απαιτεί αφοσίωση, τρελά ωράρια και κρύβει μεγάλη μοναξιά, κάθε ρόλος είναι ένα λιμάνι και κάθε σεζόν το ταξίδι που ξεκινά είναι μοναδικό.»

-Ο έρωτας είχε χώρο στη ζωή σας με τόση εργασιομανία;

«(Γέλια) Δεν είναι ωραίο να λέμε τα προσωπικά μας, όμως ναι, υπήρξε ένας σημαντικός άντρας στη ζωή μου για τέσσερα χρόνια που τον άφησα να φύγει λόγω ματαιοδοξίας. Δεν τον παντρεύτηκα γιατί θεωρούσα πως η καλή μου τύχη θα με πήγαινε παρακάτω και θα έβρισκα τον καλύτερο. Και ποιος είναι αυτός; Ο εχθρός του καλού!»

Keywords
Τυχαία Θέματα