Είναι η συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, μία τρύπα στο νερό;

14:05 19/4/2016 - Πηγή: New Money

Όταν τα 195 έθνη οριστικοποίησαν την συμφωνία του Παρισιού τον Δεκέμβριο, θεωρήθηκε από μερικούς ως ιστορική στιγμή – το ξεκίνημα μιας διαδικασίας απαλοιφής του προβλήματος ή αλλιώς του δηλητηριώδους φρούτου που επέφερε στο περιβάλλον το ανθρώπινο είδος.

Άλλοι το θεώρησαν μηδαμινό και αργοπορημένο.

Καθώς οι επίσημοι συγκλίνουν αυτή την εβδομάδα στα Ενωμένα Έθνη για την τελετή υπογραφής, 4 μήνες αργότερα υπάρχουν αμφισβητήσεις: Η παγκόσμια υπερθέρμανση επιταχύνεται ολοένα. Η ΝΑΣΑ προβλέπει πως το 2016 θα

σπάσει το ετήσιο ρεκόρ θερμοκρασίας για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Το στρώμα των πάγων της Γροιλανδίας υποφέρει από το "ανοιξιάτικο" λιώσιμο αρκετές εβδομάδες πριν από το μέσο όρο και μεγάλο μέρος της δυτικής Ανταρτικής, βρίσκεται σε κίνδυνο να "γλιστρήσει" στον Νότιο Ωκεανό μέχρι το 2100, προσθέτοντας έτσι στάθμη ενός μέτρου στα παγκόσμια υδάτινα επίπεδα.

Παραλιακές πόλεις που αποτελούν το σπίτι για εκατομμύρια ανθρώπους, μπορεί να βρεθούν κάτω από το νερό μέσα σε μία γενιά.

"Το σύμφωνο μπορεί να μην είναι αρκετό, ειδικά για τα υδάτινα επίπεδα" δήλωσε χαρακτηριστικά ο Rob DeConto, γεωλόγος στο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης.

Η Γη είναι πιο ζεστή κατά ένα βαθμό Κελσίου απ' ότι ήταν πριν την βιομηχανική επανάσταση.

Οι επιστημονικές αντιρρήσεις παραμένουν αλλά δεν φαίνεται να αντιδρά κανείς.

Ο πιο σημαντικός ισχυρισμός είναι πόσο ακριβώς ευαίσθητο είναι το κλίμα στα ορυκτά καύσιμα.

Η απάντηση θα καθορίσει το πόσο χρόνο έχουμε για να αποφύγουμε το υπερβολικό ρίσκο της καταστροφής ή, κυρίως, εαν έχουμε χρόνο.

Ευτυχώς το σύμφωνο του Παρισιού εμπεριέχει μια 5ετή διαδικασία κριτικής, που θα επιτρέπει στους διαπραγματευτές να συσφίξουν τις εθνικές δεσμεύσεις με την πάροδο του χρόνου.

Τα άλλα καλά νέα – αν μπορούμε να τα αποκαλούμε καλά- είναι πως τα ζοφερά δεδομένα του 2016 δεν κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Απλά επιβεβαιώνουν τις ήδη υπάρχουσες υποψίες: το σύμφωνο δεν αρκεί.

Περισσότερα ορυκτά καύσιμα, περισσότερη ζέστη, λιγότερος πάγος, που σημαίνει υψηλότερα υδάτινα επίπεδα και πάει λέγοντας. Αυτό δεν αλλάζει εβδομαδιαίως ούτε μηνιαίως. Για την ακρίβεια δεν έχει παρατηρηθεί ούτε μια μικρή αλλαγή τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Καθώς το σύμφωνο υπογράφεται αυτή την εβδομάδα στα Ενωμένα Έθνη, θα το ακολουθεί σημαντικό γεωπολιτικό βάρος. Ο Glen Peters του Κέντρου Κλιματικής και Περιβαλλοντικής Έρευνας του Όσλο, προειδοποιεί ότι τα μελλοντικά κλιματικά σχέδια θα πρέπει να αντιπροσωπεύουν τον πραγματικό κόσμο.

Πόσο εύκολο (ή δύσκολο) είναι να δημιουργήσεις πραγματικά πυρηνικά εργοστάσια; Πόσο διατεθειμένοι είναι οι πολιτικοί να σφίξουν τα λουριά;

Ο Peters προτείνει:
•Τα έθνη πρέπει να βρουν ένα τρόπο να μετρούν την παγκόσμια θερμοκρασία.
•Επιστήμονες και μηχανικοί πρέπει να εφεύρουν νέες τεχνολογίες που να αφαιρούν διοξείδιο του άνθρακα κατευθείαν από τον αέρα.
•Προσομοιώνοντας το πως η παγκόσμια οικονομία θα αντιδράσει στη μειωμένη χρήση ορυκτού πετρελαίου, θα ήταν χρήσιμο αλλά και θα βοηθούσε αν η πολιτική σκοπιμότητα και η κοινωνική αποδοχή ήταν πιο καθαρά γραμμένες μέσα στα μοντέλα.