Έκκληση Τσίπρα για συναίνεση: Τακτικισμός πριν την οπισθοχώρηση;

07:44 1/6/2017 - Πηγή: New Money

Του Γιάννη Μακρυγιάνη

Μία τακτική, που συνίσταται σε δύο άξονες ξεδιπλώνει αυτές τις ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας, μπροστά στο ενδεχόμενο να συναντήσει και πάλι την άρνηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να δοθεί στην Ελλάδα μία «καθαρή λύση» για το ελληνικό ζήτημα, με ελάφρυνση του χρέους.

Από τη μία ο πρωθυπουργός επιμένει να διαμηνύει στους

δανειστές ότι η Αθήνα θα κάνει δεκτή μόνο μία λύση που θα εγγυάται την έξοδο της χώρας στις αγορές και από την άλλη καλεί τις πολιτικές δυνάμεις ανοιχτά σε μία διαδικασία συνεννόησης για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Πέρα από το γεγονός ότι επιχειρεί να βάλει στο παιχνίδι την αντιπολίτευση μόλις στο τελικό στάδιο μίας πολύμηνης διαπραγμάτευσης, τη στρατηγική της οποίας αποφάσισε μόνος του, δεν είναι ακόμη σαφές εάν επιδιώκει αυτή τη σύμπλευση για να μοιραστεί το κόστος μίας επώδυνης ήττας ή βρίσκεται όντως σε μεγάλο αδιέξοδο και αδυνατεί να χειριστεί την κατάσταση.

Πάντως για πρώτη φορά διατυπώνει ο ίδιος δημόσια την πρόσκληση για πολιτικό διάλογο, μετά τις τροχιοδεικτικές βολές που έριξε την Τρίτη ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος είχε προτείνει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών. Η πρόταση εκείνη δεν διαψεύστηκε από το Μαξίμου ξεκάθαρα και ο λόγος ήταν ότι βρίσκεται όντως στα σχέδια του πρωθυπουργού η άσκηση πίεσης στην αντιπολίτευση για μία «εθνική συνεννόηση», γύρω από το θέμα.

Πάντως είναι προφανές ότι στόχος του πρωθυπουργού σε πρώτο επίπεδο αυτή την ώρα είναι να επιρρίψει ευθύνες στην αντιπολίτευση για τη «στείρα στάση» που διατηρεί και να μειώσει την κριτική που δέχεται για τους χειρισμούς στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης.

Μιλώντας από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι «οι υγιείς δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να συμβάλουν για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια» και διατύπωσε την πρόσκλησή του, λέγοντας «ας προσέλθουμε σ' ένα διάλογο, παρά τις γνωστές διαφωνίες και απόψεις μας, με αμοιβαίο σεβασμό στον συνομιλητή και τις βασικές αξίες της δημοκρατίας».

Ισχυρίστηκε δε ότι «εδώ δεν κρίνονται οι επόμενες ημέρες ή μήνες, μια εκλογική νίκη ή ήττα, εδώ κρίνεται το μέλλον της οικονομίας για τις επόμενες δεκαετίες. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, στοχοπροσηλωμένοι αλλά και ενωμένοι απέναντι σε έναν εθνικής σημασίας στόχο».

Απευθυνόμενος στο εξωτερικό, ο πρωθυπουργός επανέλαβε τη θέση για μία «καθαρή λύση» στο ελληνικό ζήτημα. «Καθαρή λύση για την Ελλάδα είναι η λύση που δεν θα δημιουργεί ή δεν επιτείνει την ανασφάλεια στους επενδυτές, που δεν θα μεταθέτει το πρόβλημα στο μέλλον» διευκρίνισε και επισήμανε ότι αυτή τη στιγμή μετά από επτά χρόνια κρίσης Ελλάδα και Ευρώπη έχουν τη δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση να δώσουν αυτή την «καθαρή λύση».

«Η Ελλάδα θα κάνει δεκτή μόνο μια λύση που θα εξασφαλίζει την έξοδο στις αγορές άμεσα και με βιώσιμους όρους» είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός επιμένοντας στην αναζήτηση μίας συμφωνίας, που όμως αυτή την ώρα δεν διαφαίνεται.

Ξεκαθάρισε ότι η λύση που μας προτάθηκε (στο τελευταίο Eurogroup) δεν έγινε δεκτή γιατί δεν εξασφάλιζε την έξοδο της χώρας στα αγορές και άρα από τα μνημόνια.

«Είναι ηθικό και νομικό καθήκον των δανειστών να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πρέπει να γεφυρωθούν οι διαφορές μεταξύ των δανειστών και οι ευρωπαίοι αλλά και η ΕΚΤ να καταλήξουν σε θετικές εκτιμήσεις για το χρέος» σημείωσε και εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι «υπάρχουν βαθύτεροι λόγοι να υπάρξει λύση για την Ελλάδα».

Υπογράμμισε για μία ακόμη φορά ότι «η Ελλάδα, εκπλήρωσε το σύνολο των δεσμεύσεων. Για πρώτη φορά προσέρχεται στη διαπραγμάτευση και ζητά από την άλλη πλευρά να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Ζητά να κλείσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της κρίσης για να βγει με αξιώσεις στις αγορές».

Έκανε δε λόγο για την ανάγκη να γίνουν δοκιμαστικές έξοδοι στις αγορές ώστε το Σεπτέμβριο του 2018 να μην χρειάζονται δανεικά από τον επίσημο τομέα.

Εξέφρασε δε τη βεβαιότητα ότι «υπάρχουν λύσεις για το χρέος χωρίς κόστος για τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Μπορούμε να βρούμε τη βέλτιστη λύση για τα πρωτογενή πλεονάσματα ώστε να δημιουργείται δημοσιονομικός χώρος για να στηριχθεί η ανάπτυξη».