Φεμινισμός, ΛΟΑΤΚΙ και Νέα Αριστερά

13:15 9/4/2019 - Πηγή: New Money

Πόσος κρατισμός χωράει σε μία ελεύθερη κοινωνία; Είναι δυνατόν στο όνομα των δικαιωμάτων των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας να προωθούνται κρατικο-καπιταλιστικές ατζέντες ανελευθερίας και κατάλυσης της διάκρισης των εξουσιών;

Πρέπει να γίνουμε μια κοινωνία επιδομάτων και κρατικού ολοκληρωτισμού, μια αναιμική αγορά υποταγμένη σε φορολογική λεηλασία, μια πολιτεία προνομίων της κομματικής νομενκλατούρας ώστε να μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να διαχειρίζεται την ταυτότητα του φύλου του καταπώς επιθυμεί;

Αριστερά

και ελευθερία δεν συνάδουν. Στην Κίνα το κράτος πλέον βαθμολογεί τον κάθε πολίτη με κριτήριο την παραγωγικότητα, τη νομιμοφροσύνη, την κοινωνική και επαγγελματική του συμπεριφορά, την αφοσίωσή του στο κόμμα. Τα αποτελέσματα απτά: μέσα στο 2018, π.χ., 23 εκατομμύρια Κινέζοι με χαμηλό «κοινωνικό σκορ» έχασαν το δικαίωμά τους να αγοράζουν αεροπορικά και σιδηροδρομικά εισιτήρια! Οταν, δε, η Αριστερά της υποταγής στη μάζα αποκτά πρόσβαση στα τεχνολογικά εργαλεία του 21ου αιώνα, οι προοπτικές διαγράφονται τρομακτικές. Και η Νέα Αριστερά που έχουμε στη Δύση δεν είναι ίσως ΚΚ, αλλά εμφορείται πάντα από καθεστωτικές ιδέες.

Είναι αυτή η Νέα Αριστερά που επιθυμεί να προβάλλεται ως το πολιτικό όχημα των δικαιωμάτων της γυναίκας και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Η σχέση φτάνει πίσω στο 1960, όταν ο Ριζοσπαστικός Φεμινισμός ανήγαγε κάθε πατριαρχική εκδήλωση σε πράξη εξουσίας και ως εκ τούτου σε πολιτικό ζήτημα. Η ριζοσπαστικοποίηση των νεοαριστερών και των φεμινιστικών κινημάτων εξελίχθηκε χέρι-χέρι, αγκαλιάζοντας στην πορεία και την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.

Κάπως έτσι, φτάσαμε και στην Ελλάδα στην κινητοποίηση των αναρχικών για τον Ζακ Κωστόπουλο και στην ένταξη στο ψηφοδέλτιο της Ρένας Δούρου του Τζέισον-Αντιγόνη. Είναι όμως η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα αριστερή; Οχι, δεν είναι. Καθόλου δεν συνεπάγεται ότι ομοφυλόφιλοι, λεσβίες και τρανς είναι νεομαρξιστές. Ειδικά στην Ελλάδα του Χατζιδάκι και του Τσαρούχη -μια χώρα όπου ποτέ δεν πετούσαμε τους ομοφυλόφιλους από τις ταράτσες, ούτε στείλαμε κανέναν Οσκαρ Γουάιλντ στο κάτεργο- είναι ανεπίτρεπτο να παραδοθεί τώρα μια κοινωνική ομάδα στα νύχια των ολοκληρωτιστών.

Δεν γίνεται να αφήνουμε τον νεοαριστερό κατσαπλιαδισμό να μπλέκει σε χωράφια δικαιωμάτων και ελευθερίας. Απέναντι στις κοινωνικές μειονότητες και την εργαλειοποίησή τους, η συντηρητική πλειονότητα καλείται να δείξει ψυχραιμία, αποφασιστικότητα (μην τα κάνουμε όλα ίσιωμα), αλλά και μετριοπάθεια. Δεν θα παραδώσουμε καμιά κοινωνική ομάδα στους Τσιπραίους, ούτε θα γίνουμε Κούβα ή Βενεζουέλα για το γινάτι λίγων ακραίων και γραφικών.