Φοβού τους εταίρους και δώρα φέροντας

Ξεκαθαρίζει σταδιακά το πλαίσιο που διαμορφώνεται για την Ελλάδα την επόμενη ημέρα και είναι πια σαφές ότι οι δεσμεύσεις και η επιτήρηση θα συνεχίσουν να υφίστανται, αλλά και ότι οι εταίροι δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε παραχωρήσεις.

Οι σχέσεις Ελλάδας - ευρωζώνης συνεχίζουν να προσδιορίζονται από τη σχέση δανειστή - οφειλέτη και με κάθε ευκαιρία οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο

αλλά και το ΔΝΤ μας το υπενθυμίζουν.
Η κυβέρνηση ήλπιζε να αποσπάσει διαβεβαιώσεις ή έστω ένα γενικό περίγραμμα για ένα «πακέτο» που θα περιλαμβάνει και την ελάφρυνση του χρέους για την επόμενη ημέρα, έτσι ώστε να το χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό χαρτί στις διεργασίες για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι εταίροι, όμως, καθυστερούν και φαίνεται ότι τελικά δεν πρόκειται να «δώσουν» κάτι όσο δεν ξεκαθαρίζει το πολιτικό σκηνικό.

Εδώ που τα λέμε, η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να διεκδικεί κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της -κατά το μεγαλύτερο μέρος τουλάχιστον- και έχει πιάσει τους στόχους, με κυριότερο εκείνο του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Η επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου μπορεί να παρομοιαστεί με «πύρρειο νίκη», αφού τα μεγέθη καλύφθηκαν κατά κύριο λόγο χάρη στην υπερφορολόγηση.

Ακόμα κι έτσι, όμως, η αλήθεια είναι ότι οι στόχοι επιτεύχθηκαν. Επομένως, οι εταίροι θα έπρεπε να τηρήσουν τη δική τους δέσμευση και να υλοποιήσουν τα υπεσχημένα προχωρώντας σε ελάφρυνση του χρέους.

Η ειρωνεία είναι ότι τα μέτρα που έφεραν το πρωτογενές πλεόνασμα, όπως π.χ. ο ΕΝΦΙΑ, είναι εκείνα που είχαν ως παράπλευρες απώλειες το «στέγνωμα» της αγοράς, την ύφεση και την ανεργία, με μεγάλο πολιτικό κόστος το οποίο εν τέλει έχει ρίξει τη δημοφιλία της κυβέρνησης χαμηλά.

Και το χειρότερο είναι ότι ενώ η κυβέρνηση σήκωσε το πολιτικό κόστος ελπίζοντας ακριβώς ότι σε αντάλλαγμα θα έχει τη στήριξη από την ευρωζώνη, η στήριξη αυτή δεν έρχεται, παρότι οι εταίροι προτιμούν τη σημερινή κυβέρνηση και δεν το κρύβουν.

Οι εταίροι καθυστερούν και διυλίζουν τον κώνωπα, παρότι έχουν δεσμευτεί από το 2012 και οφείλουν να κάνουν τώρα τις δικές τους κινήσεις.

Μια πιθανή εξήγηση για τη στάση αυτή της ευρωζώνης είναι ότι πλέον έχουν αποφασίσει να κρατήσουν σκληρή στάση ανεξαρτήτως πολιτικών καταστάσεων στο εσωτερικό της χώρας. Και ότι ακριβώς επειδή υπάρχει η πιθανότητα πολιτικών αλλαγών δεν θέλουν να δώσουν μηνύματα χαλάρωσης και να ενισχύσουν προσδοκίες στην κατεύθυνση αυτή.

Εάν είναι έτσι τα πράγματα, η στάση των εταίρων δεν πρόκειται να χαλαρώσει, αλλά δεν αποκλείεται να σκληρύνει κι άλλο, παρά τα μεγάλα λόγια περί στήριξης που κατά καιρούς λέγονται επισήμως.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου
Keywords
Τυχαία Θέματα