η Ανατολική Μεσόγειος

10:16 1/3/2019 - Πηγή: New Money

Η γιγαντιαία τουρκική άσκηση "Γαλάζια Πατρίδα", η μεγαλύτερη στα χρονικά των ενόπλων δυνάμεων της γείτονος, εντάσσεται απολύτως στο ομώνυμο δόγμα που προβάλει το καθεστώς Ερντογάν.

Στην πραγματικότητα, η επίμονη τουρκική ρητορική περί Γαλάζιας Πατρίδας έρχεται να κωδικοποιήσει μία στρατηγική, η οποία υλοποιείται σταδιακά, αλλά συστηματικά τα τελευταία χρόνια.

Όπως απέδειξαν για μία ακόμα φορά οι χάρτες του Ακάρ, οι Τούρκοι επιδιώκουν να εγγράψουν υποθήκες σε θαλάσσιες περιοχές που -σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο- ανήκουν στην Ελλάδα

και στην Κυπριακή Δημοκρατία. Για τον σκοπό αυτό δεν χρησιμοποιούν μόνο λόγια και χάρτες. Με τη συνεχή και έντονη αεροναυτική παρουσία τους επιχειρούν να εδραιωθούν και αναγνωρισθούν ως ηγεμονική δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο.

Θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι έχουν θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό τους ειδικά τη θαλάσσια περιοχή που ορίζεται από τη γραμμή Ρόδος-Κρήτη και την Κύπρο. Γι’ αυτό και σ’ αυτή την περιοχή πραγματοποιούν συχνά ασκήσεις και ακόμα συχνότερα τη δεσμεύουν με την έκδοση Navtex, οι οποίες εγκλωβίζουν ελληνικά νησιά, κυρίως το Καστελόριζο, και αμφισβητούν ελληνικά δικαιώματα.

Λόγω του ρήγματος στις σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας και στη συνέχεια των δυσκολιών στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν εδραιωθεί τα δύο γεωπολιτικά τρίγωνα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος, ενώ στο παιχνίδι πιθανότατα θα μπει και η Ιορδανία, δεδομένου ότι αυτά τα τρίγωνα έχουν το πράσινο φως και της Ουάσιγκτον και της ΕΕ.

Έστω και καθυστερημένα, οι προαναφερθείσες εξελίξεις ώθησαν την Ελλάδα να ξαναδεί τον εαυτό της ως χώρα της Ανατολικής Μεσογείου. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, στην Αθήνα είχε κυριαρχήσει το δόγμα «η Κύπρος είναι μακριά», με αποτέλεσμα η Ελλάδα ουσιαστικά να αποσυρθεί από την Ανατολική Μεσόγειο, όπου έτσι κι αλλιώς η παρουσία της ήταν υποτυπώδης και μόνο στην Κύπρο.

Αυτό το δόγμα-υπεκφυγή έχει εμποτίσει γενιές Ελλαδιτών πολιτικών και διπλωματών, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει για δεκαετίες η μονοδιάστατη αντίληψη για την εθνική ασφάλεια που συρρικνώνει το ελληνικό ενδιαφέρον αποκλειστικά στο Αιγαίο. Η στρατηγική αυτή αναδίπλωση βόλεψε την Άγκυρα. Της άφησε ελεύθερο το πεδίο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου

Μία προσπάθεια να αντιστραφεί η διάχυτη αυτή αντίληψη έγινε μετά το 1993 από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου και τον υπουργό Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη με το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με σκοπό την αμυντική κάλυψη της Κύπρου. Στο πλαίσιο αυτό εντασσόταν και η προμήθεια του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-300. Τότε, η Ελλάδα είχε αρχίσει να εδραιώνει μια αεροναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου από τον Κώστα Σημίτη τυπικά δεν οδήγησε σε αλλαγή πολιτικής, αλλά στην πράξη αφυδάτωσε και σταδιακά ακύρωσε το εν λόγω δόγμα. Όταν, μάλιστα, λόγω και των ασφυκτικών πιέσεων της Δύση (και του Ισραήλ) οι S-300, αντί να εγκατασταθούν στην Κύπρο, αποθηκεύτηκαν στην Κρήτη, ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος έμεινε ουσιαστικά στα χαρτιά.

Τα τελευταία χρόνια η πυκνή αεροναυτική παρουσία των Τούρκων στην Ανατολική Μεσόγειο έχει σκοπό όχι μόνο τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού που ενώνει την Κύπρο με την Ελλάδα, αλλά και την προβολή αβάσιμων διεκδικήσεων. Στις παραδοσιακές διεκδικήσεις έχουν προστεθεί και όσες καταγράφονται στους χάρτες, που προ καιρού είχε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Ακάρ παρουσιάσει στους Λίβυους συνομιλητές του. Χάρτες, οι οποίοι, όμως, είναι προγενέστεροι.

Συνέχεια στο SLpress.gr

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords