Η πρόκληση της Λέγκας

07:45 7/6/2018 - Πηγή: New Money

Για όσους έχουν παρακολουθήσει την πορεία της Lega ή Λίγκας του Βορρά, όπως καταγραφόταν κάποτε με την καθοδήγηση του ιστορικού ηγέτη της Ουμπέρτο Μπόσι την τελευταία 20ετία, η σημερινή κατάληξη στα ιταλικά πράγματα δεν είναι τυχαία. Ο Σαλβίνι αναδεικνύεται σε μάστορα των ελιγμών και την ίδια ώρα ο ιδιότυπος πολιτικός ρατσισμός που δυστυχώς χρησιμοποιείται και σε εγχώριο επίπεδο περί λαϊκισμού καταρρέει υπό το βάρος των νέων ισχυρών λαϊκών τάσεων.

Σήμερα αυτό που θέλει να λέγεται «κατεστημένο στην Ευρώπη» -αλλά και παγκοσμίως- πρέπει να αποφασίσει αν είναι λαϊκιστές οι μισοί πολιτικοί

ηγέτες που κερδίζουν τις εκλογές και μάλιστα τυγχάνουν ευρείας αποδοχής. Είναι λαϊκιστές ο Τραμπ, η Μέι, ο Ορμπαν; Και αν αύριο πέσει ο Ραχόι και σε τρία χρόνια αμφισβητηθεί, όπως αναμένεται, και ο Μακρόν, ποιοι θα είναι οι καθωσπρέπει ηγέτες;

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ενστερνίζεται κανείς όσα λέει ο ευρωσκεπτικιστής οικονομολόγος Σαβόνα με διδακτορικό από το MIT, ότι το χρέος μπορεί να μετατραπεί σε ένα perpetual bond, που επί της ουσίας δεν θα πληρωθεί ποτέ. Και σίγουρα η Λέγκα δεν έχει ξεκαθαρίσει πώς θα καλύψει την ενδεχόμενη αύξηση των ελλειμμάτων από τη μείωση της φορολογίας. Η έκδοση εντόκων επίσης δεν είναι διατηρήσιμη λύση.

Ωστόσο, μια πρόταση με προσανατολισμό στη μείωση της φορολογίας και διεκδίκηση ενός νέου προγράμματος θα πρέπει να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης έστω ακόμα και με διακύβευμα την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ. Η Ιταλία μπορεί να έχει πολλά προβλήματα, δημοσιονομικά, χρέος και ισχνή ανάπτυξη, όμως αποτελεί ισχυρή βιομηχανική δύναμη και μεγάλο παίκτη της Ευρωζώνης.

Ηδη πλήρωσε με σημαντική αύξηση του κόστους δανεισμού στο 3% τις εξελίξεις. Ομως η υποχώρηση της στάσης του Ετιγκερ στη δήλωση- ατόπημα, ότι οι αγορές θα μάθουν τους Ιταλούς να ψηφίζουν, αναδεικνύουν την απόκλιση που υπάρχει στα πρότυπα που συγκροτούν οι Βρυξέλλες σε σχέση με τα συμφέροντα του μέσου πολίτη.

Οι αγορές είναι χρήσιμα εργαλεία, δεν είναι όμως για όλους σε εντατικούς ρυθμούς και ειδικά για δομές που υφίστανται σήμερα στη μεσαία τάξη κάθε ευρωπαϊκής χώρας.
Ολα αυτά δημιουργούν νέα δεδομένα για την πολυθρύλητη έξοδο στις αγορές, όπου το Μαξίμου περιμένει να δει πώς θα διαμορφωθούν οι αποδόσεις των ομολόγων αφού πάρει την πρώτη διευθέτηση του χρέους. Οι αποδόσεις των ομολόγων όμως θα κινηθούν ανοδικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο αν η ΕΚΤ δεν βοηθήσει και θα πρέπει να υπάρξουν βοηθητικές κινήσεις για τις ελληνικές εκδόσεις.

Το ζήτημα είναι ποιο το μακροπρόθεσμο σχέδιο για την οικονομία και αν η χώρα μπορεί να βγει από το τέλμα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στον ΣΕΒ, αφού μέτρησε το χαμένο έδαφος της ανάπτυξης, ξεκαθάρισε ότι τόσο στο Ασφαλιστικό με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στον β’ πυλώνα όσο και στα εργασιακά με την κυριαρχία των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των συλλογικών έχει το δικό του πρόγραμμα. Η Ελλάδα μετά το κλείσιμο του τρίτου μνημονίου περισσότερο συστημική από ποτέ έχει διασφαλίσεις αλλά και πάρα πολλά ανοιχτά ζητήματα ακόμα.