Η Ζωή δίνει… ζωή στη Νέα Δημοκρατία;

Προφανώς τον συμφέρει διότι στη χειρότερη περίπτωση θα μπορεί να υποστηρίξει με επιχειρήματα το «Μητσοτάκης ή χάος» - και ελάχιστοι ψηφοφόροι είναι πρόθυμοι να ξαναζήσουν το καλοκαίρι του 2015 - αλλά από την άλλη πλευρά διακινδυνεύει να ξυπνήσει το τέρας του «όχι 62%» στο δημοψήφισμα του 2015.Ας μην γελιόμαστε, η «αντισυστημική» ψήφος δεν είναι αυτή που αθροίζουν στην εκτίμηση ψήφου ο Βελόπουλος,
η Κωνσταντοπούλου, ο Βαρουφάκης, ο Φάμελλος  και οι Σπαρτιάτες. Είναι το ποσοστό που έλαβε το «όχι» στις αρχές του Ιουλίου εκείνης της τρομερής χρονιάς – και είναι ένα πλειοψηφικό ποσοστό.Υπό μία έννοια, η ΝΔ εξασφάλισε την ψήφο της μεγάλης πλειοψηφίας του «ναι», συν κάποιες προσθήκες πολιτών που είχαν εμπιστευτεί τον Αλέξη Τσίπρα και άλλαξαν γνώμη λόγω των πεπραγμένων του στην διακυβέρνηση, όπως και κάποιοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που ήθελαν να διασφαλίσουν ότι δεν θα επανερχόταν ο Τσίπρας, τόσο στις εκλογές του 2019, όσο και στις εκλογές του 2023. Κυβερνά δε, λόγω της πολυδιάσπασης του «αντισυστημισμού» και της απόλυτης αδυναμίας του ΠΑΣΟΚ να απευθυνθεί στις δυνάμεις που το έφεραν στην εξουσία.Επομένως, το δίλημμα των επόμενων εκλογών, όποτε κι αν γίνουν, είναι «εύκολο» για τη Νέα Δημοκρατία. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν είναι δεδομένο – έστω κι αν σε πολλούς μία τέτοια αναμέτρηση φαντάζει όπως εκείνος ο β' γύρος μεταξύ Σιράκ και Λεπέν, που οδήγησε στην θριαμβευτική επικράτηση του πρώτου.Ωστόσο, η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντα – και κάποιες φορές, επαναλαμβάνεται ως φάρσα, πράγμα που είναι ακόμα χειρότερο. Μπορεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου να επιβάλει την ατζέντα της; Δύσκολο, από τη στιγμή που η μονοθεματική της ενασχόληση με την τραγωδία των Τεμπών δεν δείχνει να οδηγεί πουθενά – ήταν η μάνα του αδικοχαμένου μηχανοδηγού της εμπορικής αμαξοστοιχίας που θύμισε στο κοινό ότι ο 29χρονος γιος της σκοτώθηκε μεν στην σύγκρουση των τρένων, αλλά δεν κάηκε, πράγμα που καταρρίπτει κάθε σενάριο για την παρουσία παράνομου φορτίου στην δεύτερη ηλεκτρομηχανή του εμπορικού τρένου. Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο κρατικός ΕΟΔΑΣΑΑΜ είχε βγάλει ένα πόρισμα για τα Τέμπη, «δείχνοντας», κατά κάποιους, προς την μεριά των μηχανοδηγών της εμπορικής αμαξοστοιχίας, τους οποίους φωτογράφιζε περίπου ως λαθρεμπόρους, προκειμένου να δικαιολογήσει την ύπαρξη παράνομου φορτίου.Μπορεί ένα κόμμα να έχει πολιτικά κέρδη επενδύοντας σε τέτοια σενάρια; Μπορεί. Η άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας το αποδεικνύει για άλλη μία φορά, ωστόσο κέρδη τέτοιου τύπου δεν μπορούν να διαρκέσουν διότι κάποια στιγμή η αλήθεια γίνεται γνωστή. Βεβαίως, η συμπεριφορά των εμπλεκόμενων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας είναι τέτοια που ο κάθε πολίτης μπορεί να πιστέψει χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ότι έχουν κάνει επί χίλια, αυτά που τους καταλογίζουν. Και έτσι, ελάχιστοι είναι πλέον διατεθειμένοι να πιστέψουν τα στοιχεία και όχι τα σενάρια...Όμως, είναι άλλο πράγμα μία προεκλογική περίοδος, οπότε οι μεν επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τη ζημιά της κυβέρνησης και οι δε να ελαχιστοποιήσουν τις ευθύνες τους και άλλο η σημερινή συγκυρία, με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να επιμένει για την ύπαρξη παράνομου φορτίου στην εμπορική αμαξοστοιχία – λες και χρειαζόταν κι ένας λαθρέμπορος καυσίμων για να συμπληρώσει την φρίκη της τραγωδίας στα Τέμπη.Για άλλη μία φορά, η χώρα βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο. Το ερώτημα είναι αν θα πρόκειται για μία μονομαχία μεταξύ της «λογικής» και του «αντισυστημισμού», ή αν θα επιστρέψουμε σε μία «πολιτική κανονικότητα». Όμως την απάντηση δεν θα τη δώσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Βελόπουλος, αλλά οι «συστημικές» δυνάμεις του πολιτικού συστήματος – που μέχρι σήμερα απλώς μετρούν τις ζημιές τους
Keywords
Τυχαία Θέματα