Ιδανικός αυτόχειρας ή "η στιγμή της αλήθειας";

11:11 13/9/2014 - Πηγή: New Money

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ο άνθρωπος - πολιτικός που αγαπάς να μισείς. Οι εννιά τον βρίζουν και ο ένας συμφωνεί μαζί του. Το παράδοξο είναι ότι ο ίδιος, όσο πιο πολύ τον βρίζουν, τόσο δείχνει να το... διασκεδάζει και να πεισμώνει. Είναι ίσως γιατί διαθέτει αυτό που - καταχρηστικά - λέμε "κοινή λογική", αλλά και μπόλικη παρορμητικότητα. Θα σου πει ότι κάνεις λάθος, θα σου εξηγήσει αναλυτικά γιατί κάνεις λάθος, θα σου το αποδείξει σαν να είσαι παιδί του Δημοτικού, εξοργίζοντάς

σε ακόμα περισσότερο και θα γίνει αντιπαθής γιατί απλά... έχει δίκιο, αλλά μηδέν διπλωματία. Είναι μνημονιακότερος του Μνημονίου και το παραδέχεται, την ώρα που όλοι σχεδόν οι συνάδελφοί του αφορίζουν το Μνημόνιο, λες και δεν προσυπέγραψαν την εφαρμογή του. Από τη στιγμή όμως που κάποιος μπαίνει στο χορό, ακόμα κι από λάθος - πώς να το κάνουμε, πρέπει να χορέψει και να προσπαθήσει να απεμπλακεί μια ώρα αρχύτερα. Έχει δίκιο ο κ. Γεωργιάδης όταν λέει ότι ο υπουργός Οικονομικών οφείλει να εφαρμόσει έναν νόμο και να μην προσπαθεί να δικαιολογηθεί ότι έτσι βρήκε τα πράγματα από πριν. Τι σημαίνει αυτό δηλαδή; Δεν ήξερε τι αναλάμβανε; Ή αν έβρισκε έναν νόμο που θα ήταν ευχάριστος και λαοφιλής και όλοι τον μακάριζαν, θα γύριζε ποτέ να πει "τις ευχαριστίες σας στους προηγούμενους";Από την άλλη, ας μην παραγνωρίζουμε ότι πλέον οι υπουργοί είναι "δεμένοι" στο Μνημόνιο και λίγο μπορούν να αποκλίνουν από αυτό. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν να προσπαθήσουν πραγματικά για να φέρουν βελτιώσεις. Η αντίδραση Γεωργιάδη στη στάση του Γκίκα Χαρδούβελη δεν νομίζω ότι αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση προς τον ΥΠΟΙΚ και κατ' επέκταση στον πρωθυπουργό. Φανερώνει τη γενικότερη κόπωση στην πολιτική υποκρισία που, ενώ δείχνει ότι "παλεύει για έναν λαό που δεν αντέχει άλλες θυσίες", στην πραγματικότητα παλεύει γι' αυτό που πάλευε πάντα: την καρέκλα και τίποτα άλλο Blogger Χριστίνα Ρωμηού