Και τι πέτυχε; Μια τρύπα στο νερό

10:38 26/12/2016 - Πηγή: New Money

Αν ο κ. Αλέξης Τσίπρας μπορούσε να ανακατευτεί αθέατος στις ουρές των συνταξιούχων στα ΑΤΜ την περασμένη Πέμπτη, ίσως να καταλάβαινε ότι η αψυχολόγητη ενέργειά του, να μοιράσει το έκτακτο εφάπαξ βοήθημα των 300 ευρώ που τίναξε στον αέρα τη β' αξιολόγηση και δημιούργησε νέες εστίες έντασης με τους δανειστές, δεν άξιζε τον κόπο.

Οι περισσότεροι απόμαχοι της ζωής ήταν και είναι οργισμένοι με το φτηνό πολιτικάντικο κόλπο

να τους δίνει από τη μία τον άπαξ μποναμά και από την άλλη να τους περικόπτει διά παντός το ΕΚΑΣ που στήριζε για χρόνια τις πενιχρές συντάξεις τους κάθε μήνα.

Μπορεί να μην αντιλαμβάνονται τα υψηλού επιπέδου παιχνίδια, τις κόντρες και τις διαπραγματεύσεις για γερά νεύρα που κάνει η κυβέρνηση με τους εκπροσώπους των δανειστών, κατανοούν όμως -και με πολύ μεγάλο πόνο- ότι κάθε μήνα γίνονται φτωχότεροι και ότι εξέλειψαν εντελώς οι ελπίδες κάποια στιγμή, στα λίγα χρόνια που τους απομένουν, να δουν καλύτερες μέρες. Οπως εξέλειψε και η ποιητική ορολογία για τα περήφανα γηρατειά.

Κι αν βάλει κανείς στη ζυγαριά από τη μια την κυβερνητική απόφαση (δεν θα μας πουν οι δανειστές πού και πώς θα μοιράσουμε το πλεόνασμα) και από την άλλη τις αντιδράσεις των δανειστών, υπό την μπαγκέτα του Σόιμπλε, τότε εύκολα θα διαπιστώσει προς τα πού γέρνει.

Τους εκνευρίσαμε πάλι όλους και κάναμε ξανά τα εύκολα δύσκολα. Εκεί που παλεύαμε να κλείσουμε την αξιολόγηση σύντομα, προσδοκώντας βασίμως στην επιείκειά τους ως προς τα χρόνια που θα πρέπει να βγάζουμε πλεονάσματα 3,5% μετά το 2018, τώρα καταφέραμε να ισχυροποιήσουμε το μπλοκ του Σόιμπλε που θέλει να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο και τελικά στην έξοδο από το ευρώ.

Είναι μήπως άνευ σημασίας η δήλωση Σόιμπλε «καμιά κατανόηση όταν ο Τσίπρας ρίχνει την ευθύνη στη Γερμανία για την κατάσταση των συνταξιούχων»; Προφανώς όχι.

Πάνω που το ελληνικό ζήτημα είχε καταλαγιάσει στην Ευρώπη και εμφανίζονταν αρκετές φωνές συμπάθειας για την πορεία υλοποίησης των δεσμεύσεων της χώρας, ο κ. Τσίπρας κατάφερε να επαναφέρει ως κατακλείδα στις συζητήσεις το ότι «αυτοί δεν διορθώνονται με τίποτα, είναι μια χαμένη υπόθεση. Λίγο να τους αφήσεις λάσκα, θα κάνουν τα ίδια και χειρότερα λάθη».

Και δεν είναι διόλου τυχαίο που τις τελευταίες μέρες επανήλθε στο κάδρο το θέμα του Grexit από γερμανικούς κύκλους που από την αρχή είχαν αυτό ως στόχο και με κρύα καρδιά συναίνεσαν στο να μας δώσουν άλλη μια ευκαιρία.

Τώρα, λοιπόν, έχουμε μπροστά μας έναν πολύ δυσκολότερο αγώνα επιβίωσης και σαφώς πολύ λιγότερα διαπραγματευτικά ατού, αφού για άλλη μια φορά τραυματίσαμε την όποια σοβαρότητα δείξαμε τους τελευταίους μήνες. Τώρα ό,τι γίνει θα γίνει by the book και όχι με σκόντο και πολιτικά ή άλλα κριτήρια. Ο,τι λέει το τρίτο μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μέχρι κεραίας και αν μας αρέσει. Οι δε τζάμπα μαγκιές και η αριστερή έπαρση δεν πρόκειται να βρουν τόπο και τρόπο έκφρασης, ούτε εντός ούτε εκτός συνόρων. Δυστυχώς, όσο κι αν ακούγεται σκληρό, αυτό είναι το αποτέλεσμα της ανόητης κίνησης Τσίπρα και του επακόλουθου τσαλακώματος όχι μόνο του ίδιου και της κυβέρνησής του, αλλά και της χώρας.

*Αναδημοσίευση από το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (25/12/2016)