Νέες αλλαγές στον κατώτατο μισθό στο τέλος του 2018

19:40 23/6/2016 - Πηγή: New Money

Στόχος η επαναφορά των διαπραγματεύσεων – «Δεν αποκλείω ότι το ΔΝΤ θα θέσει θέματα που δεν υπάρχουν στην ατζέντα», υποστήριξε ο υπουργός Εργασίας

της Μαίρης Λαμπαδίτη

Με plan A και B θα αντιμετωπίσει το υπουργείο εργασίας τις εμμονές των δανειστών για ομαδικές απολύσεις ,κατώτατο μισθό και συνδικαλιστικό νόμο στη διαπραγμάτευση του Σεπτεμβρίου.

«Με το ΔΝΤ σημαιοφόρο του νεοφιλελευθερισμού δε μπορώ να αποκλείσω ότι θα τεθούν και θέματα που δεν υπάρχουν στην

ατζέντα. Περιμένω σκληρή διαπραγμάτευση» δήλωσε ο υπουργός εργασίας κ. Γιώργος Κατρούγκαλος στην ενημερωτική συνάντηση που είχε με τους δημοσιογράφους.

Για το ρόλο της επιστημονικής επιτροπής που θα παραδώσει το προσχέδιο του πορίσματός της μετά τις 18 Ιουλίου, ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι « δεν αισθανόμαστε πως το πόρισμα μας δεσμεύει. Η αίσθηση που έχω αποκομίσει είναι ότι τα μέλη της επιτροπής έχουν κατανοήσει πως η αγορά εργασίας είναι « ζούγκλα» εντελώς απορρυθμισμένη και δεν έχουν σκοπό να προτείνουν μέτρα που θα συντελέσουν στην περαιτέρω απορρύθμιση της.

- Κατώτατος μισθός και τριετίες: Στόχος του υπουργείου είναι να « ξεπεράσει» το σκόπελο της κατάργησης των τριετιών η της περαιτέρω μείωσης του μισθού με την επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, κάτι που επιθυμούν κι εργοδότες, όπου οι κοινωνικοί εταίροι θα συμφωνούν το ύψος του μισθού. Εμπόδια ωστόσο θέτει το συμπληρωματικό μνημόνιο που προβλέπει ότι «Καμία αλλαγή στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων δε θα λάβει χώρα προτού ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιολόγησης. Οι αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο δε θα πρέπει να περιλαμβάνουν επιστροφή σε ρυθμίσεις του παρελθόντος που δε συμβαδίζουν με το στόχο προώθησης βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Πάντως η κατάσταση στην αγορά εργασίας δύσκολα θα βελτιωθεί καθώς σήμερα είναι σε ισχύ μόνο 10 κλαδικές συμβάσεις από τις 300 που ήταν πριν από τα μνημόνια. Το Υπουργείο σχεδιάζει να ασκήσει πίεση στους εργοδοτικούς φορείς να συνομολογούν συμβάσεις με τους εργαζόμενους υπό την απειλή της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ ( οργανισμός διαμεσολάβησης) δυνατότητα η οποία επίσης έχει καταργηθεί από τα μνημόνια. Σε κάθε περίπτωση, αν οι ελληνικές θέσεις δε γίνουν δεκτές, για δυόμισι χρόνια οι εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό δε θα μετρήσουν νέες απώλειες καθώς η διαδικασία διαμόρφωσης νομοθετικώς καθορισμένου κατώτατου μισθού τίθεται σε ισχύ μετά τα προγράμματα Δημοσιονομικής Προσαρμογής, δηλαδή στο τέλος του 2018. «Δε θα δεχτούμε βαλκανοποίηση των μισθών ούτε στον κατώτατο, ούτε στους κλαδικούς μισθούς» τόνισε ο υπουργός εργασίας αποκρούοντας οποιαδήποτε αίτημα για κατάργηση επιδομάτων, 13ου και 14ου μισθού κλπ.

- Ομαδικές απολύσεις: Η ελληνική πλευρά επιβεβαιώνει ότι η στάση των δανειστών εν πολλοίς θα κριθεί από την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για την υπόθεση της ΑΓΕΤ που αναμένεται να εκδοθεί το Σεπτέμβριο. Εύφορο έδαφος για να ενταθεί η πίεση για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων με νόμο καλλιέργησε ό ο Γενικός Εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου ο οποίος στην υπόθεση της ΑΓΕΤ Ηρακλής, υποστήριξε ότι δε μπορεί να ανεβαίνει πολύ ο πήχης στον όρο «αιτιολογημένη» απόλυση γιατί θα εμποδίζεται διαρκώς η αναδιάρθρωση μιας επιχείρησης. Το υπουργείο εργασίας αναζητεί συμβιβαστική λύση ώστε η έγκριση η η απόρριψη των αιτημάτων για ομαδικές απολύσεις να ανατεθεί σε έναν δημόσιο φορέα χωρίς όμως να αποφευχθεί η ανάμιξη του υπουργείου εργασίας, όπως αξιώνει το ΔΝΤ.

- Για τον συνδικαλιστικό νόμο: Το υπουργείο πιστεύει ότι ο συνδικαλιστικός νόμος χρειάζεται βελτιώσεις όχι όμως δραστικές αλλαγές που να θέτουν σε κίνδυνο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες . Ενδεχομένως να γίνουν αλλαγές στο τρόπο λήψης της απόφασης για απεργία ώστε να είναι αντιπροσωπευτικότερη (απόφαση γενικής συνέλευσης αντί διοικητικού συμβουλίου) στους χρόνους προειδοποίησης και στη χρηματοδότηση των συνδικάτων ώστε να διατηρείται η αυτονομία των συνδικάτων αλλά να μην «εκμαυλίζονται» με την παροχή δημοσίου χρήματος . Επίσης θα πρέπει να εκπροσωπηθούν κατηγορίες εργαζομένων με άτυπες μορφές απασχόλησης που σήμερα είναι για τα συνδικάτα «αόρατοι» εργαζόμενοι.