Ντόναλντ Τράμπ: On my way!

Στα 70 εκλέχθηκε, στα 71 θα περάσει και επίσημα το κατώφλι της Προεδρικής Κατοικίας στο Λευκό Οίκο. Οι μέρες τρέχουν. Η ημερομηνία είναι κοντά όπου ο Ομπάμα θα παραδώσει την σκυτάλη της διοίκησης στον Ντόναλντ Τράμπ. Στις 20 Ιανουαρίου.

Η εποχή Τράμπ ξεκινά. Ο μεγάλος άγνωστος Χ είναι εδώ. Το τι και το πώς απομένει να το διαπιστώσουμε στην πορεία του χρόνου, βήμα το βήμα.

Ο συνεργάτης του newmoney.gr Ipso Facto στο άρθρο του αποτολμά μια πρόγνωση: «Πάμε τώρα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού: όσοι περιμένουν ότι ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος θα βάλει νερό στο κρασί του,

πλανώνται πλάνην οικτρά.

Ο Τράμπ δεν εξελέγη σαν μοναχικός καβαλάρης που θα κυβερνήσει "βλέποντας και κάνοντας". Εξελέγη από συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών - σχεδόν το 50% του αμερικανικού πληθυσμού- για να εφαρμόσει τις εκλογικές του διακηρύξεις. Πρόκειται για μια δέσμη πολιτικών που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την πολιτική Ομπάμα, κυρίως ως προς τον προστατευτισμό, την εξωστρέφεια της αμερικανικής οικονομίας, την κοινωνική πολιτική και τις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής.

Με την οικονομική του πολιτική θα επιδιώξει να μειώσει τις αρνητικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και την ενίσχυση της αμερικανικής παραγωγής. Διακεκριμένοι οικονομολόγοι επιχειρηματολογούν ότι αυτό είναι αδύνατον στις σημερινές συνθήκες, ότι θα βλάψει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των ΗΠΑ και τελικά θα καταλήξει σε φιάσκο. Αλλά και η εκστρατεία στο Ιράκ κατέληξε σε φιάσκο, παρόλα αυτά έγινε με τεράστιο κόστος για τις ΗΠΑ.

Στη διεθνή σκηνή, πέρα από την προσέγγιση με τη Ρωσία, που αναδεικνύεται σε άμεση προτεραιότητα για το νέο Πρόεδρο, η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους βρίσκεται πολύ ψηλά στην ατζέντα της επόμενης αμερικανικής διοίκησης. Είναι πολύ πιθανό οι δύο χώρες να συνεργασθούν για να εξαλείψουν την απειλή, αλλά τι θα σημαίνει αυτό στην πράξη;

Η διοίκηση Ομπάμα, συνειδητά, παίρνοντας τα διδάγματα της αποτυχίας στο Ιράκ, απέφυγε να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε έναν ακόμη πόλεμο στη Μέση Ανατολή, στη Συρία. Κάνοντας αυτή την επιλογή, ήρθε σε διάσταση με παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ, τις χώρες του Κόλπου και επιπλέον, προχώρησε σε συμφωνία για τα πυρηνικά με το σιιτικό Ιράν, βαθαίνοντας έτσι το ρήγμα μαζί τους. Στην ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ, το Ιράν θεωρείται ως η υπ'αριθμόν 1 απειλή για τις ΗΠΑ. Τι συνέπειες θα έχει αυτό; Θα υπαναχωρήσει η Αμερική από τη συμφωνία για τα πυρηνικά που έχει υπογραφεί και από τη Ρωσία; Τι λύση θα δοθεί στη Συρία όπου τόσο Ρωσία όσο και το Ιράν διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο;

Από τις επιλογές που θα γίνουν για τη Μέση Ανατολή, θα εξαρτηθεί και ο βαθμός προσέγγισης ή μη της νέας αμερικανικής ηγεσίας με την Τουρκία. Πως η συγκυριακή σημερινή Ρώσο-τουρκική προσέγγιση θα συνδυασθεί με τη διαφαινόμενη αμερικανό-ρωσική προσέγγιση; Από την ισορροπία που θα επιτευχθεί στο τρίγωνο αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και η στάση του προέδρου Τράμπ απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ειδικά, ως προς αυτήν η ενεργειακή διάσταση επίσης θα μετρήσει, καθώς η προτεραιότητα στις παραδοσιακές πηγές ενέργειας φαίνεται να είναι ακόμη μια έντονη διαφορά ανάμεσα στον Τράμπ και τον Ομπάμα».
Ιδωμεν...

Keywords
Τυχαία Θέματα