Όταν οι γιαγιάδες αγοράζουν μετοχές αντί να πηγαίνουν στην τράπεζα

Το περιστατικό είναι αυθεντικό: Στέλεχος επιχείρησης ρωτούσε αν πρέπει να αγοράσει συγκεκριμένη μετοχή και αποκάλυψε ότι ήθελε να συμβουλέψει την μητέρα του, η οποία... φοβάται πλέον τις τράπεζες μετά τα όσα έγιναν στην Κύπρο και τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων που ακολούθησαν.

Συνήθως, το ενδιαφέρον για μετοχές από αδαείς έρχεται εν μέσω γενικής ευφορίας και θεωρείται ένδειξη ότι η φούσκα φτάνει στο τέλος της.

Η ιστορία των επενδύσεων

είναι γεμάτη από παρόμοια ανέκδοτα.

Σήμερα, όμως, τα πράγματα έχουν γίνει λίγο πιο περίπλοκα, καθώς συμβαίνουν ταυτόχρονα πολλές “κοσμογονικές” αλλαγές.

Η αβεβαιότητα αλλά και οι χαμηλές αποδόσεις σχετικά με άλλες τοποθετήσεις (ομόλογα, καταθέσεις) που αποτελούσαν τα παραδοσιακά καταφύγια ασφαλείας έχουν προκαλέσει μια “απώλεια ορίζοντα” στους επενδυτές ανά τον κόσμο και έναν αποπροσανατολισμό.

Το χρήμα κατευθύνεται σε μετοχές και πολλοί αναλυτές μιλούν ανοιχτά πλέον για τη νέα μεγάλη φούσκα την οποία τροφοδοτούν οι ίδιες οι κεντρικές τράπεζες.

Από ότι φαίνεται στο “χορό” αργά ή γρήγορα μπαίνει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς η καταπολέμηση της μεγάλης ανεργίας στην Ευρώπη ανάγεται σε κεντρικό στόχο και θα γίνει μια απόπειρα το χρήμα να φτάσει στην οικονομία.

Το πρόβλημα στην Ευρωζώνη είναι ότι η ΕΚΤ χορηγεί μεν άφθονο χρήμα στις τράπεζες, αλλά αυτές δεν το περνάνε στην αγορά, δεν δανείζουν δηλαδή σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Ο λόγος είναι ότι οι τράπεζες έχουν δικά τους μεγάλα προβλήματα, ενώ επιπλέον αμφιβάλλουν για τη δυνατότητα των πελατών τους να ξεπληρώσουν τα όποια δάνεια. Η ύφεση γονατίζει καταναλωτές και επιχειρήσεις και... χωρίς τζίρον και εισόδημα, ουδείς μπορεί να αποπληρώσει νέα ή και παλιά δάνεια.

Την ίδια στιγμή, οι χαμηλές αποδόσεις των “καλών” ομολόγων αλλά και η αβεβαιότητα για τις καταθέσεις στην ευρωζώνη, ενόψει της τραπεζικής ένωσης είναι ένας πρόσθετος παράγοντας που σπρώχνει ρευστότητα στις μετοχές.

Η πορεία της Ευρωζώνης προς την τραπεζική ένωση έχει ως συνέπεια ότι όπου υπάρχουν ανοίγματα σε τράπεζες αυτά θα καλυφθούν με χρήματα μετόχων, όσων έχουν επενδύσει σε τραπεζικά ομόλογα και όσων έχουν καταθέσεις, άνω των 100.000 ευρώ κατ’ αρχήν.

Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο σε αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα.

Πλέον ορισμένοι αναλυτές εκφράζουν φόβους για την Ολλανδία, όπου το ιδιωτικό χρέος είναι εξαιρετικά υψηλό και οι τιμές των ακινήτων αρχίζουν και πέφτουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει φόβος για ένα κύμα “κόκκινων δανείων” που θα δημιουργήσουν “τρύπες” στους τραπεζικούς ισολογισμούς.

Η "εκκαθάριση" επομένως των τραπεζών, προκειμένου να ενταχθούν στην τραπεζική εποπτεία της ΕΚΤ, η οποία θα εγγυάται και τις καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ όσων τραπεζών υπαχθούν σε αυτή, θα είναι μια αρκετά "βίαιη" διαδικασία σε πολλές περιπτώσεις.

Με λίγα λόγια, παρά τη φαινομενική “νηνεμία” στην ευρωπαϊκή κρίση, τα υπόγεια ρεύματα είναι πολύ δυνατά και αργά ή γρήγορα οι επιπτώσεις θα γίνουν ορατές.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου
Keywords
Τυχαία Θέματα