Οταν σπέρνεις ανέμους...

14:56 9/7/2017 - Πηγή: New Money

Υπάρχουν πολλές παροιμίες σε διάφορες παραλλαγές από χώρα σε χώρα, αλλά το μόνο βέβαιο είναι ότι παντού έχουν το ίδιο νόημα.

Φαντάζομαι ότι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται πως «όταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις θύελλες» ή ότι «το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται» ισχύει απόλυτα στην περίπτωσή τους για την επιλογή και τη στήριξή τους στον Βαρουφάκη, όπως και σε πολλά άλλα ακόμα, τα οποία σήμερα τα βρίσκουν μπροστά τους. Και φυσικά είναι από αυτά τα βαρίδια που τους πάνε όλο και πιο κάτω, ολοσούμπιτους στον πάτο.

Τώρα

μένει να αποδειχτεί -αν και πολύ αμφιβάλλω- εάν ο Βαρουφάκης με τις ασυναρτησίες του παρέσυρε τον Τσίπρα στην εγκληματική για τη χώρα υπόθεση της ατέρμονης διαπραγμάτευσης που μας κόστισε 85 ή 100 δισ. ευρώ, ή αν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ στριφογύριζε μέσα στο μυαλό τους ο απεγκλωβισμός από τα δυτικά συστήματα διακυβέρνησης και η εγκαθίδρυση, με τη βοήθεια ανεξάρτητου νομίσματος, ενός καθεστώτος τύπου Βενεζουέλας.
Οταν κάνεις πρόεδρο της Βουλής μία πολιτικό σαν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είσαι και έμπλεος δημοκρατικής ευαισθησίας, ή όταν ο υπουργός Ανάπτυξης της κυβέρνησής σου, εν προκειμένω ο Λαφαζάνης, ορκίζεται στη δραχμή και... κοντεύει να βάλει τα κλάματα από τη συγκίνηση όταν επισκέπτεται το Κρεμλίνο, μάλλον το κόμμα σου δεν είναι και πολύ του δυτικού τρόπου ζωής και διακυβέρνησης.

Οταν ο αφελής ελληνικός λαός σού προσφέρει απλόχερα μια δεύτερη ευκαιρία τον Σεπτέμβριο του 2015 και εσύ την εξαντλείς στους 153 βουλευτές με τους ΑΝ.ΕΛ. ενώ μπορείς να τους πάρεις όλους μαζί σου (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Λεβέντη και ΑΝ.ΕΛ.), μάλλον σου αρέσει και λίγο να κυβερνάς όπως γουστάρεις. Και ολίγον παρακρατικά, μάλιστα, με φυλακές και παραδικαστικό. Οταν ενθουσιάζεσαι με την ιδέα να ελέγξεις τα media και να τσουβαλιάσεις με κάθε τρόπο όποιον έχει άλλη γνώμη από τη δική σου και σου ασκεί κριτική, τότε μπορεί να είσαι και Τραμπ, μπορεί να είσαι και Μαδούρο, διάλεξε και πάρε. Είναι άλλο πράγμα να θέλεις να έχεις καλή εικόνα στα Μέσα Ενημέρωσης και να στηρίζεις και τα φιλικά προς εσένα και άλλο να προσπαθείς να πνίξεις όποιον σου αντιστέκεται. Δεν μιλώ για συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά για τη νοοτροπία που έχουν εκεί στο κυβερνών κόμμα. Οχι όλοι βέβαια.

Θα μου πείτε, όλα αυτά που γράφεις είναι παρελθόν και οι άνθρωποι άλλαξαν -ο ίδιος ο Τσίπρας άλλαξε- και έβαλαν έναν κανονικό υπουργό Οικονομικών, τον Τσακαλώτο, και έναν υπουργό Ανάπτυξης που μιλάει αγγλικά καλύτερα από ελληνικά. Αλήθεια, τι ειρωνεία, από τον ρωσόφιλο Λαφαζάνη στο απόλυτο αμερικανάκι Παπαδημητρίου... Μακάρι να είναι έτσι και όσο κάτσουν να κάνουν καλό.

Οντως όμως άλλαξαν στην κυβέρνηση ή απλώς προσαρμόστηκαν όσο χρειάζεται για να παραμείνουν στην εξουσία, που απ’ ό,τι φαίνεται ζουν για αυτήν; Κάτι σαν οι απόλυτοι πολιτικοί χαμαιλέοντες;