Πολύ αργά για τα κροκοδείλια του ΔΝΤ

Η αυτοκριτική του ΔΝΤ πιθανώς να σηματοδοτεί και την στάση που θα έχει κατά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Η τόσο τεχνοκρατική αυτή ανάλυση των αποτυχιών του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα δεν χρειάζεται και πολλές γνώσεις στην οικονομία για να γίνει αντιληπτό, ότι ήταν μια αναμενόμενη εξέλιξη από την πρωτη στιγμή. Τα υφεσιακά αποτελέσματα και οι βαθιές πληγές της ελληνικής οικονομίας είναι αμφίβολλο αν θα επουλωθούν καθώς η Citi από την πλευρά της θεωρεί ότι η βλάβη είναι ανήκεστος και η πορεία προς την

κατάρρευση το 2018 το βασικό σενάριο.

Κύκλοι της Τραπέζης της Ελλάδος εκτιμούν ότι ο Τόμσεν διέπραξε σωρεία λαθών, ειδικά δε στην τελευταία διαπραγμάτευση, οπότε άρχισε να δημοσιοποιεί την ανάλυση βιωσιμότητας χρέους άκαιρα. Η αλήθεια είναι ότι το ΔΝΤ συγκεντρώνει πια περισσότερες πιθανότητες να παραμείνει ως τεχνικός σύμβουλος και μόνο στο πρόγραμμα. Ομως εκείνο που δημιουργεί αίσθηση είναι, ότι η υπόδικη για την υπόθεση Ταπί Λαγκάρντ αποδίδει την αποτυχία του πρώτου μνημονίου σε συμφέροντα τα οποία και κατονομάζει. Πράγματι κατά το πρώτο μνημόνιο η κυβέρνηση Παπανδρέου διέπραξε δραματικά λάθη. Ομως η ανάλυση ενός οργάνου,την θέση του οποίου θα έπρεπε να είχε το ΔΝΤ, θα έπρεπε να λάβει τους ρεαλιστικούς όρους πολιτικής οικονομίας, που κυριαρχούν σε μια χώρα που χρεωκόπησε. Ποιά οικονομία λειτουργεί χωρίς συμφέροντα, πόσο μάλλον όταν χρεωκοπεί. Ακόμα όμως και σε αυτό το σημείο είναι προφανές ότι οι πιστωτές μας αντιμετωπίζουν σαν ιθαγενείς.

Στο δια ταύτα το Ταμείο, που θα αποτελούσε την αυθεντία για την σωτηρία της χώρας δεν αναθεωρεί την πολιτική του, δεν προτείνει νέες λύσεις και κυρίως υποστηρίζει τα ίδια υφεσιακά μέτρα. Όσο και αν κυκλοφορούν πληροφορίες που φέρουν το εργασιακό θέμα να είναι υπό ηπιότερες διαβουλεύσεις μεταξύ απελευθέρωσης διαπραγματεύσεων και προσπάθειας από κυβερνητικής πλευρας να διασώσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τα ρίσκα του τρίτου μνημονίου είναι ήδη προφανή.

Οι ελληνικές τράπεζες είναι ήδη στο μάτι του κυκλώνα και η αισιοδοξία που υπάρχει διεθνώς για τα στρες τεστς όλοι γνωρίζουν ότι στόχο έχει να κρύψει κάτω από το χαλί προβλήματα.Η Ευρώπη καθυστερημένα προχώρησε σε πολλά μέτρα,όπως τις αγορές ομολόγων για να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους. Τώρα αρχίζουν να πληθαίνουν οι φωνες προερχόμενες από την γειτονική Ιταλία που μιλούν για την τραπεζική ένωση. Ίσως είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη και να σταματήσουν να φεύγουν κεφάλαια από την Ευρωζώνη, που αποδυναμώνουν το ευρώ. Θα είναι άλλωστε και η βασική θεραπεία για το πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών, που διαθέτουν μεν υψηλούς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας,οι αγορές ομως πιστεύουν ότι μπορεί να πάνε σε νέα ανακεφαλαιοποίηση.

Εξι χρόνια μετά τα εγκληματικά λάθη του ΔΝΤ που βύθισαν την χώρα στον φαύλο κύκλο, η Λαγκάρντ γίνεται γραφική όταν μιλαέι για την ζημιά των προσδοκιών του Grexit ,γιατί την ίδια ώρα έρχεται η ίδια η Citi να της υπενθυμίσει ότι το Grexit ζει και βασιλεύει. Ολη αυτή η άρρωστη νομενκλατούρα της διεθνούς πολιτικής σκηνής ελάχιστη σχέση έχει με το πώς κινούνται πραγματικά οικονομίες και αγορές και για αυτό τον λόγο τα funds θα απομυζούν πολιτικά συστήματα που δεν είναι διατηρίσιμα.

Θεωρώ ότι το βασικό μέλημα είναι να μην εξελιχθεί το τρίτο μνημόνιο σε μια τραγωδία για την χώρα γιατί τότε ο Βαρουφάκης και η Ζωή θα μας κουνούν το μαντήλι και ο δρόμος θα είναι χωρίς γυρισμό. Απαιτείται όμως τόλμη και κυρίως πολλές διορθωτικές κινήσεις.

Keywords
Τυχαία Θέματα