Τα επερχόμενα αδιέξοδα

08:19 21/3/2016 - Πηγή: New Money

O κόμπος φτάνει στο χτένι, καθώς αντί για λύσεις συναντάμε νέα προβλήματα: στο Προσφυγικό, που αργά αλλά σταθερά εξελίσσεται σε εθνικό ζήτημα, αλλά και στο Ασφαλιστικό, στο Φορολογικό και γενικά σε αυτό που φαίνεται ότι θα βγάλει η αξιολόγηση.

Η υπόθεση του Προσφυγικού μετά από αρκετούς μήνες οδηγεί σε μια συμφωνία η οποία αφορά 72.000 ανθρώπους και αφήνει σαφή ερωτήματα για τα 3 εκατομμύρια πρόσφυγες που βρίσκονται στα μικρασιατικά παράλια.

Η κυβέρνηση παρά το γεγονός οτι μιλά για διπλωματική νίκη θα πρέπει να

επιβεβαιωθεί απο τη συνέπεια της Τουρκίας, καθώς μάλιστα η συμφωνία καλύπτει συγκεκριμένο αριθμό προσφύγων. Ισως είναι και αυτός ένας λόγος για τον οποίο έχει δίκιο ο Πάνος Καμμένος που είπε ότι ο Μουζάλας πρέπει να φύγει. Είναι φορέας μιας πολιτικής που δεν πέτυχε, ασχέτως αν ο ίδιος προσπάθησε και χαίρει συμπάθειας και εκτίμησης από το σύνολο της κοινωνίας.

Το Προσφυγικό, όμως, με τη δρομολόγηση που παίρνει, ανεξάρτητα με την όποια συμφωνία, ανοίγει διάπλατα τα ρίσκα για τα εθνικά θέματα. Και αυτά είναι που έχουμε μπροστά μας, γιατί η Τουρκία θα πάει ουσιαστικά σε «διαπραγματεύσεις διαρκείας» γνωρίζοντας ότι έχει στρατηγικό πλεονέκτημα, καθώς η Ευρώπη δεν έχει εναλλακτικές λύσεις. Με τα δεδομένα αυτά ένα κόμμα όπως οι ΑΝ.ΕΛ. σπεύδουν να προεξοφλήσουν τις εξελίξεις και για τον λόγο αυτό στις επερχόμενες κρίσιμες περιστάσεις θα επιμείνουν σε αυτά που επιμένουν πάντα.

Για την κυβερνητική κρίση δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει εκ των προτέρων πού θα οδηγήσει όσο κι αν κατευνάστηκε. Για όσους όμως ενδιαφέρονται για την καλύτερη δυνατή πορεία της χώρας είναι πασιφανές ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα κυβερνητικό σχήμα που θα είναι ισχυρότερο για τη διαχείριση του προσφυγικού και εθνικού ζητήματος. Τα σενάρια που ακούγονται είναι πολλά, για όσους όμως επιχειρούν να παρουσιάσουν τις αντιδράσεις Καμμένου ως πολιτικά παιχνίδια, μάλλον θα πρέπει να υποθέσουμε ότι δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα, ούτε αυτό που έρχεται.

Με τα δεδομένα αυτά σε εκκρεμότητα, η πορεία της αξιολόγησης δείχνει ότι προσαρμοζόμαστε σε αρκετούς τομείς σε αυτά που μας ζητούν οι πιστωτές. Βαρύτερη φορολογία για όλους, αυξημένες εισφορές και περικοπή συντάξεων. Βέβαια το κλείσιμο της αξιολόγησης μπορεί να φέρει πλεονεκτήματα, όμως πολιτικά αυτά δεν θα αποτελούν επίτευγμα της κυβέρνησης, αλλά είναι ο κύκλος μιας οικονομίας που επιδεινώθηκε από την ατυχή διαπραγμάτευση Βαρουφάκη και προσπαθεί να επανέλθει εκεί που βρισκόταν το 2014. Αλλωστε, η μείωση του ΕLA είναι πολύ περιορισμένη ακόμα στις τράπεζες.

Ετσι ως βασικό πολιτικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης μπορεί να αποδειχθεί μόνο η αναδιάρθρωση του χρέους. Ωστόσο, η διαχείριση της οικονομίας θα κριθεί από μια καθημερινότητα που βαραίνει και θα απαιτήσει πολύ περισσότερο know how για να διαφανούν αποτελέσματα άμεσα.

Μεγάλης σημασίας, πάντως, είναι η συνάντηση του προέδρου του ΣΕΒ Θεόδωρου Φέσσα με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η σαφής μετάδοση του μηνύματος για μια ελληνική επιχειρηματική τάξη με προσανατολισμό στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Από εκεί θα ξεκινήσουν οι πραγματικές ευκαιρίες και η εμπιστοσύνη για επενδύσεις, όσο και αν κυβερνητικά στελέχη επιμένουν να μπλοκάρουν τις μεταρρυθμίσεις στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπως προκύπτουν από τη συμφωνία για το τρίτο πρόγραμμα. Για να γίνει λοιπόν πράξη αυτό που ανέφερε ο κ. Μυτιληναίος, με πρωτοβουλία της Κομισιόν, πρέπει να υπάρχουν και υπουργοί που θέλουν να καταλάβουν.

Πιστεύω ότι η ηγεσία της σημερινής κυβέρνησης εύκολα αντιλαμβάνεται ότι ο μέχρι τώρα απολογισμός της δεν είναι απλώς φτωχός, αλλά φτωχότατος.