Τα μικρά κράτη της γειτονιάς!

Στο κύριο άρθρο της εφημερίδας Η Καθημερινή (28-6-2017) βρήκα ορισμένα στοιχεία για τα μικρά ελληνικά κράτη της γειτονιάς μας – στοιχεία που δεν αμφισβητούνται από κανένα και για τίποτα στο κόσμο...

Διαβάζω: «Όταν 42% των καλλικρατικών δήμων της χώρας δεν έχουν ακόμη αναρτήσει εγκεκριμένους ισολογισμούς για τη χρήση του 2015 και όταν υπάρχουν μεταξύ τους 18 δήμοι που αδυνατούν να ανταποκριθούν στη σχετική υποχρέωση από το 2011, το συμπέρασμα είναι ότι μεγάλο μέρος της Tοπικής Aυτοδιοίκησης

δυσκολεύεται να εκσυγχρονιστεί. Προβληματίζει, επίσης, το γεγονός ότι μόλις 10% των δήμων παρουσιάζουν έσοδα μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα έξοδα. Που σημαίνει ότι είναι πολλές οι δημοτικές αρχές οι οποίες δυσκολεύονται να εξυγιάνουν τα οικονομικά τους».

Από το 2011 το ... κενό των ισολογισμών και έχουμε 2017! Και δεν συγκινείται ουδείς! Οι συγκεκριμένοι Δήμοι εν τούτοις παρά τα όσα προβλέπει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους εξακολουθούν να χρηματοδοτούνται από την Κεντρική Εξουσίας και οι δήμαρχοι προφανώς συνεχίζουν το ίδιο τροπάρι με τις υποσχέσεις για τους συμβασιούχους και άλλα ηχηρά...

Στο facebook διάβασα το post που ανέβασε ο Κώστας Μπακογιάννης (ο περιφερειάρχης της Στερεάς Ελλάδας) που με αφορμή τα σκουπίδια θίγει και πάλι την σχέση ανάμεσα στην Αυτοδιοίκηση και την Κεντρική Εξουσία.

Το post: «Για να πάμε τη συζήτηση ένα βήμα παραπέρα. Το πρόβλημα των συμβασιούχων στην καθαριότητα είναι, για άλλη μια φορά, ξεκάθαρα, τεχνητό. Έχει όνομα, υπογραφή, διεύθυνση υπουργείου. Αν αφήσουν επιτέλους οι κυβερνήσεις και τα κόμματα την τοπική αυτοδιοίκηση ελεύθερη να ορίζει τις ανάγκες της και να δίνει λύσεις, θα δείτε ότι τα πράγματα είναι πιο απλά.

Κάθε υποψήφιος Δήμαρχος να δεσμεύεται προεκλογικά για την πολιτική που θα ακολουθήσει. Κάθε δημοτικό συμβούλιο να μπορεί να κάνει τις επιλογές του και να κρίνεται για αυτές. Αυστηρά. Άλλωστε οι δαπάνες της καθαριότητας είναι ανταποδοτικές.

Αφήστε λοιπόν τους Δήμους να αναπνεύσουν γιατί μόνο έτσι θα απεγκλωβιστούμε από μικροκομματικά παιχνίδια και σκοπιμότητες.
Λυπηθείτε και τους πολίτες που δεν φταίνε σε τίποτε και σπάστε το διαχρονικό απόστημα της σχέσης ελέγχου και πολιτικής συναλλαγής κυβερνήσεων και τοπικών παραγόντων».

Με λίγα λόγια, οι διοικήσεις των μικρών ελληνικών κρατών της γειτονιάς οφείλουν πλέον να περάσουν γρήγορα στη φάση της ωριμότητας – της πολιτικής και οικονομικής ωριμότητας. Διαφορετικά, ούτε η υπόθεση της καθημερινής ζωής των πολιτών, ούτε η υπόθεση της ανάπτυξης μπορούν να εξυπηρετηθούν!

Keywords
Τυχαία Θέματα