Τα τρένα, τα λιμάνια και η ενέργεια!

Αν κανείς παραβλέψει την ημερομηνία των δημοσιευμάτων για το περιβόητο ρωσικό ενδιαφέρον για την ενέργεια, τα λιμάνια και τα τρένα κλπ θα είναι εύκολο να διαπιστώσει πώς... δεν πέρασε μια μέρα! Το ίδιο κείμενο σε διαρκή επαναλαμβανόμενα copy paste.

Η πρόσφατη επίσκεψη Πούτιν στην χώρα μας μπορεί να αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον – και να έβγαλε ξανά από το συρτάρι τα... σχέδια για επενδύσεις - αλλά όπως συμβαίνει πάντα στο τέλος το καλάθι των προσδοκιών γίνεται χρόνο με τον χρόνο ολοένα και μικρότερο. Μπορεί να φταίει και η ελληνική πλευρά που σε ένα θολό τοπίο ενισχύει

και τροφοδοτεί προσδοκίες εκεί που δεν υπάρχουν ή για να είμαστε πολύ πιο ακριβείς εκεί που υπάρχουν με πολύ διαφορετικές προδιαγραφές και ατζέντες.

Οι Ρώσοι – πιστοί σε ένα κώδικα εταιρικής υπευθυνότητας δικής τους έμπνευσης- έχουν παραμείνει στην εποχή των διακρατικών οικονομικών σχέσεων και συμφωνιών. Με άλλα λόγια, αρνούνται επί της ουσίας να αποδεχθούν το παιχνίδι των ανταγωνιστικών προσφορών και να τεθούν τα σχέδια και οι προσφορές τους στην έγκριση του ΤΑΙΠΕΔ και των διοικητικών του οργάνων. Εκεί βρίσκεται και η ουσία του διαρκώς ανανεωνόμενου ρωσικού ενδιαφέροντος που παραμένει στο επίπεδο του ενδιαφέροντος και μόνο...

Στην αρχή ήταν μόνο ενδιαφέρον από μακριά. Στη συνέχεια, το ενδιαφέρον έγινε συμφωνία – πακέτο (το λιμάνι μαζί με τα τρένα). Μετά μπλέχτηκε στη διακυβερνητική - διακρατική διαπραγμάτευση και το θέμα της ενέργειας με τις αναρίθμητες πολιτικές και διπλωματικές ουρές για να φτάσουμε στα τρέχοντα δηλαδή τα παλιά, ξινά σταφύλια.

Κακά τα ψέματα οι Ρώσοι δεν θέλουν μόνο κλειστές συμφωνίες πακέτο – πέραν των ορίων της επικράτειας και της εξουσιοδότησης του ΤΑΙΠΕΔ και του νέου Υπερταμείου - αλλά και πολιτικές διασφαλίσεις που κανείς στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί!

Keywords
Τυχαία Θέματα