Το ολιστικό σχέδιο και η διαβούλευση που δεν έγινε

Το περίφημο ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο είναι απ’ ό,τι φαίνεται έτοιμο και ήδη κάποια στοιχεία του έχουν διαρρεύσει στα μέσα ενημέρωσης, παρόλο που τυπικά έχει γίνει γνωστό μόνο στους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης.

Ολοι πλέον έχουμε αντιληφθεί ότι για να ανασυγκροτηθεί η χώρα πρέπει να εφαρμοστεί με επιτυχία ένα σχέδιο το οποίο θα αναδιοργανώσει ριζικά τον τρόπο που λειτουργεί η οικονομία. Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στα δανεικά, τα οποία τροφοδοτούσαν τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα εξασφαλίζοντας υψηλά εισοδήματα και κέρδη προτού ξεσπάσει η κρίση.

Κάτι διαφορετικό πρέπει

να γίνει τώρα - και σίγουρα δεν θα είναι εύκολο, ούτε ανώδυνο.

Από τα λίγα που έχουν γίνει γνωστά για το αναπτυξιακό σχέδιο -τα οποία περιορίζονται σε κατευθύνσεις και γενικούς στόχους- φαίνεται ότι ο βασικός προσανατολισμός είναι σωστός.

Γίνεται λόγος για βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, ενίσχυση της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας (εξαγωγές), προσέλκυση ξένων επενδύσεων, προσανατολισμό σε δραστηριότητες που βασίζονται στην οικονομία της γνώσης και συνδέονται με καλοπληρωμένες δουλειές, καθώς και μια σειρά μεταρρυθμίσεων που αφορούν στη βελτίωση του δικαστικού συστήματος, στην απλοποίηση των αδειοδοτήσεων, καθώς και στην αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης. Είναι σίγουρα κατευθύνσεις στις οποίες συμφωνεί μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των πολιτικών δυνάμεων.

Βέβαια, τα εργαλεία και ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να υλοποιηθούν οι συγκεκριμένοι στόχοι είναι μια άλλη ιστορία. Εκεί είναι βέβαιο ότι υπάρχουν διαφωνίες, αντικρουόμενοι στόχοι και συμφέροντα.

Βασική προϋπόθεση επιτυχίας οποιουδήποτε αναπτυξιακού προγράμματος δεν είναι μόνο ο σχεδιασμός, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα εφαρμοστεί, καθώς θα πρέπει να υπάρχει ένα ελάχιστο επίπεδο συναίνεσης για να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι απαραίτητες πολιτικές. Ολες οι χώρες που κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να ανασυγκροτήσουν την οικονομία τους χρειάστηκαν ορισμένες δεκαετίες κατά τις οποίες εφάρμοσαν μεταρρυθμίσεις και πολιτικές για τις οποίες υπήρχε ευρεία συναίνεση. Δεν ανέτρεπε η μία κυβέρνηση τα μέτρα της άλλης.

Ακόμα και ένα κακό σχέδιο που θα εφαρμοστεί με συνέπεια και επιτυχία έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας εάν υποστηριχθεί με συνέπεια από τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις απ’ ό,τι ένα τέλειο σχέδιο που θα ανατρέπεται κάθε φορά που θα γίνονται εκλογές.

Εστω κι αν δεχθούμε ότι η μυστικότητα για το αναπτυξιακό σχέδιο ήταν απαραίτητη λόγω της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, είναι βέβαιο ότι τώρα θα πρέπει να γίνει εκτεταμένη δημόσια διαβούλευση ανάμεσα σε τεχνοκράτες, πολιτικούς και εκπροσώπους παραγωγικών φορέων και της κοινωνίας.

Χρειάζεται ένας εκτεταμένος διάλογος στη βάση συγκεκριμένων προτάσεων και όχι με αντιπαράθεση διακηρύξεων - σαν αυτόν που κάνουν σήμερα τόσο οι κυβερνητικές όσο και οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις.

Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν η ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα διαθέτουν την ετοιμότητα για τις ανατροπές που χρειάζονται.

Keywords
Τυχαία Θέματα