Αλέξανδρος Νικολαΐδης: «Δεν φοβάμαι μια κοινωνία με ανθρώπους διαφορετικούς, αλλά μια κοινωνία με ρατσιστές»

17:16 18/5/2019 - Πηγή: People

Η μισή ζωή του Αλέξανδρου Νικολαΐδη είχε να κάνει με την άχαρη διαδικασία της προετοιμασίας. Μπορούσε να διαρκεί μήνες και όμως, όλος αυτός ο κόπος θα κρινόταν σε μερικά λεπτά, κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ακόμη και αν κανείς είναι ανθεκτικός στις πολύωρες προπονήσεις, στην καταπόνηση του σώματος, εκεί που σίγουρα θα δυσκολευτεί είναι στην ισορροπία του πνεύματος. Για να ανέβει κανείς στο Ολυμπιακό βάθρο, θα πρέπει να έχει έναν συνδυασμό προτερημάτων, πέρα από τις επιδόσεις: Διαύγεια,

εγρήγορση και τη μενταλιτέ του νικητή. Ο Αλέξανδρος τα καλλιέργησε όλα αυτά. Επιστέγασμα των κόπων του, τα δύο αργυρά μετάλλια στους Ολυμπιακούς της Αθήνας (2004) και του Πεκίνο (2008), το βραβείο Καλύτερου Αθλητή από τον ΠΣΑΤ (2008) και η έκρηξη χαράς 10 εκατομμυρίων Ελλήνων. H δεκαετία των 00’s στον ελληνικό αθλητισμό μπορεί να συμπυκνωθεί σε μια φωτογραφία του.

Στα 39 του, πατέρας και σύζυγος πλέον, προσπαθεί να φέρει την εσωτερική του ισορροπία στην κατακερματισμένη από την κρίση ελληνική κοινωνία. Αποδέχτηκε την πρόταση που του απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας για να είναι υποψήφιος με το συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές.

Το People μίλησε μαζί του και εκείνος μας ανέλυσε την πρόκληση της Ευρωβουλής.

Μπορείς να μου περιγράψεις πώς σου έγινε η πρόταση για να κατέβεις στις Ευρωεκλογές με το συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ;

Είμαι ιδρυτικό μέλος του Αντιρατσιστικού Παρατηρητηρίου στην Θεσσαλονίκη. Από εκεί κάποιοι άνθρωποι άκουσαν τις απόψεις μου μέσα από κάποιες ομιλίες, με πρόσεξαν και έτσι ήρθε και η πρόταση από το κόμμα, όμως το τελικό “ναι” είχα τη χαρά να το δώσω στον πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα κατόπιν τηλεφωνικής μας συνομιλίας.

Πώς είναι από το τηλέφωνο; Τι σου είπε; Γνώριζε την πορεία σου και το έργο σου;

Η συζήτηση ήταν σε πολύ χαλαρό και φιλικό επίπεδο. Μου έδωσε κατευθείαν την αίσθηση ενός ζεστού και προσιτού ανθρώπου, δεν χρειάστηκε καθόλου χρόνος για να σπάσει ο πάγος. Αναφέρθηκε και στις επιτυχίες μου στον πρωταθλητισμό.

Τον γνώρισες και δια ζώσης στο δείπνο που παρέθεσε στους υποψηφίους στο Μέγαρο Μαξίμου; Πώς είναι στις πιο χαλαρές στιγμές του;

Γνωριστήκαμε δια ζώσης σε δείπνο στη Θεσσαλονίκη λίγες ημέρες αργότερα, μαζί με άλλους υποφήφιους και συνεργάτες του. Μου επιβεβαίωσε την καλή εντύπωση που μου έκανε και από το τηλέφωνο. Προσιτός, επικοινωνιακός, συνομιλούσε με όλα τα πρόσωπα στο τραπέζι σαν να γνωριζόμασταν για χρόνια.

Έχεις κατά καιρούς εκφράσει τις απόψεις σου δημόσια, είσαι από εκείνους τους Ολυμπιονίκες που ενδιαφέρονται για κοινωνικά ζητήματα… Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση στο άκουσμα της πρότασης; Ένιωσες έκπληξη;

Ήταν μεγάλη η έκπληξη και το θεώρησα πολύ μεγάλη τιμή. Ποτέ δεν δίσταζα να εκφράσω τις απόψεις μου δημόσια. Είτε σε πράγματα που αφορούσαν τον αθλητισμό είτε σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικά σε θέματα ρατσισμού. Ακόμα και στο δημοψήφισμα είχα ταχθεί δημόσια υπέρ του “όχι”. Αν και ψηφοφόρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α δεν είχα επαφές με το κόμμα ή με πρόσωπα της κυβέρνησης, οπότε αυτή η πρόταση με ξάφνιασε πολύ ευχάριστα.

Σε πόση ώρα αποφάσισες να αποδεχθείς την πρόταση;

Νομίζω πολύ γρήγορα. Πρώτα το συζήτησα με τη γυναίκα μου τη Δώρα και τους γονείς μου, για το αν είναι έτοιμοι για αυτήν την απότομη δημοσιότητα με πολιτική χροιά αυτή τη φορά. Αμέσως μου είπαν πως είναι έτοιμοι και πως θα με στήριζαν μέχρι τέλους και έτσι την αποδέχτηκα μέσα σε λίγες ώρες.

Φαντάζομαι έκανες μια λίστα με τα θετικά και τα αρνητικά της προοπτικής να κατέβεις υποψήφιος. Ποιος ήταν ο πιο σημαντικός λόγος για να πεις όχι και πώς σκέφτηκες να τον αντιπαρέλθεις;

Το μόνο αρνητικό για μένα είναι ότι λείπω συχνά από την οικογένεια μου και την κόρη μου και η υπερβολική έκθεση στην οποία δεν είχα συνηθίσει να ζω, ως αθλητής. Πάντα με ενδιέφερε το ταπί, το τι θα γίνει εκεί μέσα, ούτε οι συνεντεύξεις που θα δώσω ούτε τα social media. Ωστόσο έχω αποφασίσει αυτήν την έκθεση που κάποτε απέφευγα να την χρησιμοποιήσω για να εκφράσω αυτά που πιστεύω με την ελπίδα ότι θα ακουμπήσω τις καρδιές κάποιων ανθρώπων. Αυτό είναι για μένα το θετικό και το πιο σημαντικό. Να εμφυσήσω στον κόσμο τις αξίες που πρεσβεύω ως αθλητής και Ολυμπιονίκης που για μένα είναι παναθρώπινες και υπερκομματικές.

Κατήγγειλες επίθεση ακροδεξιών σε γυμναστήριο που διατηρεί συγγενής σου. Τι ακριβώς έχει συμβεί; Περίμενες αυτές τις επιθέσεις;

Είναι παράσημο για εμένα αυτές οι ενέργεις, τα χτυπήματα στα κρυφά, μέσα στη νύχτα. Το γυμναστήριο ήταν ανοιχτό όλη την ημέρα. Μπορούσαν να το επισκεφτούν και να εκφράσουν δημοκρατικά τις διαφωνίες τους στα συγγενικά μου πρόσωπα ή να με φωνάξουν εκεί να κάνουμε διάλογο. Επέλεξαν το σκοτάδι. Και εγώ έχω μάθει να λειτουργώ στο φως. Εκείνοι ας παραμείνουν αμετανόητα φανατικοί στα σκοτάδια τους.

Δέχεσαι απειλές;

Όχι, δεν δέχτηκα απειλές, ούτε εγώ ούτε κάποιο από τα κοντινά μου πρόσωπα.

Είσαι από μικρό παιδί στα γυμναστήρια και στα τατάμι. Ποιες ήταν οι σημαντικές εκείνες στιγμές που σε καθόρισαν ως άνθρωπο;

Όταν ήμουν μικρός, ο πατέρας μου ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας Τάε Κβο Ντο. Στο σπίτι είχε στην ντουλάπα κρεμασμένες τις φόρμες της Εθνικής και δεν με άφηνε να τις φοράω. Μια μέρα φόρεσα κρυφά στο σχολείο μία από τις φόρμες του, και παίζοντας, την τρύπησα στο γόνατο. Στεναχωρέθηκα πολύ και τότε αποφάσισα ότι θέλω κι εγώ να φορέσω τις δικές μου φόρμες της Εθνικής που θα έλεγαν πάνω “Hellas”.

Για ποια πράγματα θα δώσεις μάχη στα έδρανα της Ευρωβουλής, εφ’ όσων εκλεγείς;

Θα ήθελα γίνω κομμάτι του προοδευτικού μετώπου που θα σχηματιστεί στην Ευρωβουλή και να ενώσω τις δυνάμεις μου και τη φωνή μου για μια Ευρώπη που θα βάλει και πάλι στο “βάθρο” τον άνθρωπο. Να θυμηθεί τους λόγους με τους οποίους συνέδεσε την αφετηρία της, ως ένας θεσμός που θα προωθούσε την αλληλεγγύη, την ευημερία, την ειρήνη των λαών. Θα σταθώ απέναντι σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές που θα γονατίσουν οικονομικά άλλη μια χώρα της Ε.Ε, απέναντι σε ρητοτικές μίσους, διακρίσεις, ακραίες πολιτικές που θέλουν εσωστρέφεια και κλειστά σύνορα.

Έχεις σκεφτεί από τώρα ποιο θα είναι το πρώτο θέμα που θα θίξεις;

Θα θίξω την κοινωνική διάσταση του αθλητισμού και τον τρόπο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο άμβλυνσης των προβλημάτων του ρατσισμού και των διακρίσεων στην κοινωνία μας.

Ο πατέρας σου κατάφερε να σου μεταδώσει την αγάπη του για το Ταε Κβο Ντο. Εσύ τι σκοπεύεις να κάνεις για την κόρη σου;

Θα προσπαθήσω να της μεταδώσω την αξία του να αγαπά. Τους φίλους της, τους συνανθρώπους της, τους συμμαθητές της από άλλες χώρες. Να μάθει ότι ένας διαφορετικός άνθρωπος, είναι ίσος με εκείνη. Αν με ρωτήσετε τι ονειρεύομαι για την κοινωνία που θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας, θα σας έλεγα ότι δεν φοβάμαι μια κοινωνία με ανθρώπους διαφορετικούς, που πιστεύουν σε άλλες θρησκείες, που είναι ομοφυλόφιλοι. Φοβάμαι μια κοινωνία με ρατσιστές.

Πώς είσαι ο πατέρας; Συνήθως οι κόρες κάνουν τον πατέρα τους ό, τι θέλουν…

Πολύ σωστά τα λέτε! Πάντα ήθελα να γίνω κοριτσοπατέρας για να μου συμβεί ακριβώς αυτό! Από ημερών ακόμα με έκανε ό,τι ήθελε. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι ένας καλός πατέρας, μου το δείχνει και η ίδια ειδικά αυτές τις ημέρες που λείπω αρκετά.