Οι Πάλλευκες Πόλεις του 2050 – Πώς θα είναι ο κόσμος της κλιματικής αλλαγής

08:19 15/10/2019 - Πηγή: People

Πάνω από 810 εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε παραθαλάσσιες πόλεις και νησιά. Περίπου 1.6 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε πόλεις που το φαινόμενο της ανόδου της θερμοκρασίας θα είναι πιο αισθητό. Το 1/4 του τότε πληθυσμού, δηλαδή περί τα 2.5 δισεκατομμύρια θα ζουν σε 1.600 πόλεις όπου θα υπάρχει ένδεια τροφής και νερού. Βαρκελώνη, Λος Άντζελες, Αθήνα είναι ανάμεσα τους.

Όχι, δεν είναι άσχετες και αβάσιμες προβλέψεις. Είναι η ουσία όσων θα συμβούν στον άνθρωπο ως το 2050, αφού θα έχει επιβεβαιωθεί η άνοδος της θερμοκρασίας

κατά 1.5 βαθμό Κελσίου. Τότε βέβαια δεν θα μιλάμε για αυτό. Θα μιλάμε για τους 3 επιπλέον βαθμούς που θα έχει προβλεφθεί να ανέλθει σε 100 χρόνια από το 2050.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει κόσμος που αποδέχεται την κλιματική αλλαγή και κόσμος που την θεωρεί κύκλο της φύσης. Κι απ΄αυτούς που την αποδέχονται, δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να δράσουν, έστω και ατομικά, για να την παρεμποδίσουν.

Δυστυχώς, το 1.5+ στη θερμοκρασία μοιάζει αναπόφευκτο. Αυτό που δεν είναι αναπόφευκτο είναι το πλήρες μέγεθος της επίδρασής του. Κι αυτό γιατί πάρα πολλές πόλεις έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται γι΄αυτό. Στη Σεούλ θα φυτέψουν 30 εκατομμύρια δέντρα σε πολυκατοικίες. Στη Μελβούρνη και άλλες πόλεις σε Αυστραλία και Ηνωμένο Βασίλειο προσανατολίζονται προς την ίδια κατεύθυνση. Στην Κοπεγχάγη έχουν θέσει στόχο να εκπέμπουν 0% διοξείδιο του άνθρακα ως το 2025, πέντε χρόνια νωρίτερα από το συνολικό πλάνο της Δανίας.

Ακόμα όμως και σε πόλεις με αδύναμη οικονομία έχουν παρθεί μέτρα. Στο Σάο Πάολο και το Νταρ-ες-Σαλάμ έχουν αρχίσει διαδικασία μετακόμισης των ανθρώπων που ζουν στα παράλια προς τα ενδότερα των πόλεων και σε υψηλότερο έδαφος. Στο Σάο Πάολο, μάλιστα, συστήνουν στους κατοίκους να χρησιμοποιούν λιγότερο νερό και ρεύμα σε καθημερινές λειτουργίες. Σε κάποιες πόλεις η φράση «θα πάρω τα βουνά» έχει πάρα πολύ πρακτικό χαρακτήρα.

Στο Μπανγκλαντές αναπτύσσουν συστήματα πρόληψης και πρόωρης ενημέρωσης για ξηρασίας ή άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά προωθούν και την αστική…ελαστικότητα. Το Μπανγκλαντές είναι η χώρα-πρότυπο σε επίπεδο προσαρμογής στα δεδομένα της κλιματικής αλλαγής. Δεν προσπαθούν να την αλλάξουν, αλλά να την αντέξουν.

Στην πρωτεύουσα του Μεξικό έχουν αναπτυχθεί συστήματα απορρόφησης του νερού της βροχής και φιλτροποίησης ώστε να χρησιμοποιείται με καθαρότητα στις καλλιέργειες. Θέλετε να δούμε και μεγάλες μητροπόλεις; Η Νέα Υόρκη προετοιμάζεται με ειδικά φράγματα που θα τοποθετηθούν στην ακτογραμμή ώστε να προστατευθούν μνημεία και σπίτια από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Αυτά είναι μόνο μερικά απ΄όσα έχουν προγραμματίσει αυτόνομα πάρα πολλές πόλεις που θα αντιμετωπίσουν, αν δεν αντιμετωπίζουν ήδη, τις βαριές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Κι είναι τα ειδικά στοιχεία της κάθε μίας. Υπάρχουν, όμως, και τα κοινά χαρακτηριστικά. Κι αυτά αφορούν στη δομή της πόλης.

Σε όλες θα προστεθούν βασικά κτήρια, βασικές δομές που δεν υπάρχουν ως σήμερα. Όπως τώρα είναι απαραίτητο ένα νοσοκομείο, τότε θα είναι απαραίτητο ένα φουτουριστικό κτήριο με γυαλί όπου θα γίνονται οι καλλιέργειες, αφού το έδαφος θα έχει καταστεί ακατάλληλο λόγω της αυξημένης ζέστης.

Τα σπίτια θα έχουν ως απαραίτητη νομική συνθήκη την ύπαρξη δέντρων και φυτών σε κάθε μπαλκόνι και στην ταράτσα. Η επιφάνεια τους που δεν θα καλύπτεται από χλωρίδα, θα είναι υποχρεωτικά λευκή, γιατί το λευκό αντανακλά αποτελεσματικότερα την ακτινοβολία του ήλιου.

Το μέλλον με λίγα λόγια θα είναι βγαλμένο από το φαντασιακό των μεγαλύτερων φουτουριστών και δυστοπικών συγγραφέων. Οι Πάλλευκες Πόλεις. Οι Γκόντορ του μέλλοντος.

Όσα, όμως, και να επιχειρήσουν οι ίδιες οι πόλεις και οι άνθρωποι τους, αν δεν υπάρξουν και οι οργανωμένες αποφάσεις από τις μεγάλες κυβερνήσεις, καμία ανατροπή προς το καλύτερο δεν θα έρθει. Οι άνθρωποι δεν θα γλυτώσουν από την έκθεση στον ήλιο και από την ανάγκη να μένουν μέσα σε σπίτια και κτήρια πολύ περισσότερο. Το καλοκαιρινό Ντουμπάι θα είναι κανόνας σε όλο τον κόσμο.

Άλλωστε, ήδη το Λας Βέγκας και συνολικά η Νεβάδα και οι νότιες πολιτείες των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τεράστιες ανομβρίες και ως το 2050 δεν θα είναι λευκές πόλεις, μα αφυδατωμένες, σταφιδιασμένες πόλεις…