Ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε το κύτταρο του ανθρώπινου οργανισμού που μπορεί να νικήσει τον καρκίνο

16:12 21/1/2020 - Πηγή: People

Με τη νόσο του HIV να έχει περιοριστεί δραματικά από την ανθρωπότητα και να οδεύουμε προς έναν κόσμο όπου δεν θα υπάρχουν πια νέα κρούσματα, πλέον ο μεγάλος στόχος είναι να βρεθούν νέα όπλα για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Η ιατρική κοινότητα σε παγκόσμιο επίπεδο κάνει διαρκώς έρευνες για την ανακάλυψη εκείνου του τρόπου που θα μπορέσει αυτό να επιτευχθεί και φαίνεται πως η ομάδα του Πανεπιστημίου

του Κάρντιφ άνοιξε ένα νέο μονοπάτι.

Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Immunology, δηλαδή ανοσία που προκαλείται από τον ίδιο τον άνθρωπο και δεν προέρχεται από κάποια χημική παρασκευή, το εύρημα της ομάδας επιστημόνων αφορά σε έναν συγκεκριμένο τύπο Τ-Λεμφοκυττάρου που είναι άνοσο και διαθέτει στην επιφάνεια του «υποδοχείς», οι οποίοι μπορούν να ανιχνεύσουν στα άλλα κύτταρα αν υπάρχει μια απειλή που πρέπει να εμποδιστεί πριν εξελιχθεί.

Όπως εξηγείται, οι επιστήμονες ανέπτυξαν τη θεωρία τους με το συγκεκριμένο λεμφοκύτταρο σε ανθρώπινους ιστούς και είδαν ότι διέλυσε τα καρκινικά κύτταρα, αλλά άφησε άθικτο τον υγιή ιστό και αυτό μπορεί να αποτελέσει μια θεραπεία όχι για ένα συγκεκριμένο είδος καρκίνου, αλλά για πολλά περισσότερα όπως των πνευμόνων, του τράχηλου της μήτρας, του μαστού, του προστάτη, του νεφρού, του δέρματος, των οστών και του εντέρου.

Ο ερευνητής Γκάρι Ντόλτον εξήγησε στο BBC πως το λεμφοκύτταρο αυτό αντιδρά με ένα συγκεκριμένο μόριο των κυττάρων, το MR1, που είναι η σημαία που ενημερώνει τον οργανισμό για την αλλαγή του μεταβολισμού σε ένα καρκινικό κύτταρο. «Είμαστε οι πρώτοι που περιγράφουμε ένα τέτοιο Τ-Λεμφοκύτταρο που ανιχνεύει το MR1 στα καρκινικά κύτταρα».

Πώς θα μπορούσε λοιπόν να λειτουργήσει αυτός ο τρόπος για την αντιμετώπιση των καρκίνων; Οι επιστήμονες θα έπαιρναν τα υπόλοιπα Τ-Λεμφοκύτταρα των ασθενών, θα τα τροποποιούσαν γενετικά ώστε να βρουν το MR1 και θα τα τοποθετούσαν στον οργανισμό. Αυτή η μέθοδος προς το παρόν έχει εφαρμοστεί μόνο σε ζώα και ιστούς, οπότε ακόμα εξετάζεται κάθε της πτυχή. Οι επιστήμονες όμως είναι αρκετά αισιόδοξοι πως μπορεί να αποτελέσει σύντομα έναν τρόπο ίασης.