"Το κράτος αποτελεί εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα"

11:37 28/10/2013 - Πηγή: Παραπολιτικά

Ο συγγραφέας του βιβλίου «Brand - Η στρατηγική» και εξαγωγέας προτείνει τρόπους εξόδου από την κρίση με τη δημιουργία ισχυρών brand names.

Την επομένη της παρουσίασης του βιβλίου του, δίνουμε ραντεβού στο Μet, όπου πραγματοποιήθηκε και η εκδήλωση. Είναι ενθουσιασμένος και εξουθενωμένος συνάμα. «Στη δουλειά μας δεν είμαστε συνηθισμένοι να χαιρετάμε και να μιλάμε με τόσο πολύ κόσμο. Πάμε με το βαλιτσάκι μας να πουλήσουμε προϊόντα και το πολύ να κάνουμε 2-3 ραντεβού την ημέρα», εξηγεί τον λόγο της κοπώσεώς του. Διευθυντής εξαγωγών

στην οικογενειακή επιχείρηση ηλιακών θερμικών συστημάτων Helional, αποφάσισε να ασχοληθεί με το branding, αφού είδε το κενό που υπάρχει στην ελληνική πραγματικότητα, αλλά και βιβλιογραφία.

«Εγραψα το βιβλίο ξεκινώντας από ένα θεμελιώδες ερώτημα: Γιατί, εφόσον σε ό,τι αφορά την κατανάλωση προτιμούμε τα επώνυμα προϊόντα, δεν ισχύει το ίδιο και σε παραγωγικό επίπεδο;». Του ζητώ να γίνει πιο αναλυτικός. «Ο μόνος τρόπος για να είναι ανταγωνίσιμα τα ελληνικά προϊόντα σε διεθνές επίπεδο είναι να γίνουν επώνυμα και υψηλής προστιθέμενης αξίας. Η ηγεσία κόστους, το cost leadership, δηλαδή να πουλάμε φθηνότερα από όλους, δεν ισχύει σε εμάς, διότι είναι αδύνατο να πετύχουμε χαμηλότερα επίπεδα τιμών από τους Κινέζους ή τους Ινδούς. Γι' αυτό προτείνω να εξάγουμε μικρή ποσότητα ακριβών και επώνυμων προϊόντων, αντί για μεγάλη ποσότητα φθηνών».

Εξαγωγέας και ο ίδιος στο 60% περίπου της συνολικής παραγωγής, εφαρμόζει στην πράξη τα λεγόμενά του. «Η εταιρεία που ίδρυσε ο πατέρας μου το 1970 εξειδικεύτηκε στα ηλιακά θερμικά συστήματα, δημιουργώντας επώνυμες εφαρμογές στη θέρμανση νερού χρήσης, στην ενδοδαπέδια θέρμανση και σε αυτή των κολυμβητικών δεξαμενών».

Η ευειδής Μαρίνα έρχεται να πάρει την παραγγελία. Μας προτείνει την τραγανή σαλάτα με μοσχαρίσια φιλετάκια, σοτέ ανθότυρο με δυόσμο και ξίδι αρωματισμένο από γλυκές φράουλες και το σνίτσελ από χοιρινά φιλετάκια παναρισμένα με πιπεριά Φλωρίνης και βούτυρο αρωματισμένο με λεμονόχορτο και καυτερή πιπεριά. Λόγω περιγραφής σιδηροδρόμου, αλλά και επειδή και οι δύο επιθυμούμε ένα ελαφρύ γεύμα, περιοριζόμεθα στα δύο αυτά πιάτα, που συνοδεύουμε με ένα ποτήρι κρασί «Κτήμα Αλφα».

Η συζήτησή μας επεκτείνεται στην τρέχουσα οικονομική κατάσταση της χώρας. «Είναι αδύνατο να σωθούμε συνεχίζοντας με το υπάρχον παραγωγικό μοντέλο και με κλειστά περίπου 300 επαγγέλματα. Από τότε που ήμουν νέος άκουγα ότι σε δύο ημέρες θα μπορείς να ιδρύσεις μια επιχείρηση, αλλά οι φραγμοί εισόδου στην επιχειρηματικότητα παραμένουν οι ίδιοι. Διαβάζω τα οικονομικά προγράμματα των κομμάτων και είναι σαν να διαβάζω παραμύθια για παιδιά του νηπιαγωγείου. Πρόκειται για τον απόλυτο λαϊκισμό. Από την άλλη, εξοργίζομαι όταν ακούω τους εκ των υστέρων προφήτες οικονομολόγους. Γιατί αυτοί οι "άξιοι" οικονομολόγοι δεν μας είχαν προειδοποιήσει πριν από πέντε χρόνια για το τι θα συνέβαινε, αλλά έρχονται τώρα να κάνουν τους έξυπνους πλειοδοτώντας στην κριτική;».

Τον ερωτώ πώς βλέπει την πολιτική κατάσταση. «Στην Ελλάδα μάς ενοχλούσε πάντα η αλήθεια και μας νανούριζαν τα ευχολόγια. Η ελληνική βιομηχανία αναπτύχθηκε ουσιαστικά μετά τη δεκαετία του '60, επειδή υπήρχε ένα σταθερό πολιτικό περιβάλλον. Η σταθερότητα είναι το Α και το Ω στο επιχειρείν. Δεν μπορείς να σχεδιάσεις σε ένα ασταθές περιβάλλον. Οσον αφορά την ουσία του ερωτήματος, νομίζω ότι δεν έχουμε πολλές επιλογές - ή, μάλλον, για να είμαι σαφής, δεν υπάρχει άλλη σοβαρή εναλλακτική».

Ο Μιχάλης Ναλμπάντης θεωρεί ότι η χώρα θα σωθεί επενδύοντας στο ανθρώπινο δυναμικό, και όχι στους φυσικούς πόρους. «Θα ήθελα να παροτρύνω τους Ελληνες παραγωγούς και επιχειρηματίες να στρέψουν όλη τους την προσπάθεια στην εγκαθίδρυση ισχυρών brand names με εξαγωγικό προσανατολισμό, όπως π.χ. έκαναν η Metaxa, ο Κορρές, η ΙΟΝ, η Follie Follie κ.ά. Το μέγεθος της χώρας μας δεν επιτρέπει την ύπαρξη πολλών brands. Αντίθετα, εάν κάνουμε συνέργειες και στρατηγικές συμμαχίες με βιομηχανίες ευρωπαϊκών χωρών, μπορούμε να ελπίζουμε στην αναγέννηση της ελληνικής βιομηχανίας. Το παράδειγμα της Κρήτης, όπου υπάρχουν πάνω από εκατό διαφορετικές μάρκες λαδιού και η αγορά είναι κατακερματισμένη, είναι ενδεικτικό».

Ζητώ να μάθω τι γίνεται με την ιδιωτικοποίηση του λιμένος Θεσσαλονίκης. «Με τις συνεχείς απεργίες έχουμε αναστήσει τα λιμάνια των γειτονικών χωρών. Οι εξαγωγείς υποφέρουμε, διότι πρέπει να στέλνουμε τα προϊόντα μας μέσω. Βυρηττού. Δεν υπάρχει στρωτή λειτουργία των υποδομών που διαχειρίζεται το κράτος, που για έναν αδιανόητο λόγο αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα», είναι τα καταληκτικά καταγγελτικά του σχόλια πριν περάσουμε στο γλυκό, που είναι μια θεσπέσια κρέμα λεμονιού πάνω σε ραβανί, σεντόνι πεπονιού, παγωτό φράουλα και τραγανό φύλλο, ιδανικό για να διώξει την πίκρα.