"Το τέλος της παρέλασης"

11:11 29/10/2013 - Πηγή: Παραπολιτικά

Tου Νίκου Σίμου

Στην Ιστορία όλων των εθνών προβάλλονται ένα ή περισσότερα -πραγματικά πάντοτε- γεγονότα τα οποία ενδεχομένως έχουν και λίγο μυθική διάσταση. Αυτό συμβαίνει διότι η τόνωση του εθνικού φρονήματος και η δημιουργία ενός πατριωτισμού σε θεμιτά όρια και όχι εθνικής μισαλλοδοξίας, ενισχύουν τη συνοχή ενός λαού με κοινά εθνοτικά στοιχεία.

Υπάρχουν εκτός των γεγονότων αυτών και ορισμένοι συμβολισμοί που η τήρησή τους αποβλέπει στη διατήρηση κάποιας ιστορικής μνήμης που έχει τη σημασία της, επίσης για τη συνοχή του λαού και τον πατριωτισμό του σε ανεκτά όρια. Ένας τέτοιος

συμβολισμός είναι και οι καθιερωθείσες παρελάσεις στη χώρα μας στις εθνικές επετείους. Στρατιωτικές ή μαθητικές παρελάσεις.

Τα πολύ τελευταία χρόνια, υπό το πρίσμα κάποιων προφανώς νεωτεριστικών απόψεων που φλερτάρουν με τον διεθνισμό –τον οποίον κανείς μεν δεν αρνείται αλλά που συγχρόνως είναι αναγκαίο να διατηρήσει και την εθνική του ταυτότητα- προβάλλονται απόψεις για την κατάργηση αυτών των παρελάσεων. Πράγμα που σημαίνει ότι γι αυτούς δεν χρειάζονται συμβολισμοί που υπενθυμίζουν την εθνική ταυτότητα, στο πλαίσιο της αντίληψής τους για την πολυπολιτισμικότητα της κοινωνίας. Μέσα από το πρίσμα αυτό, προφανώς δεν έχει καμμία σημασία λ.χ. και το να αποκαλούνται Μακεδονία τα Σκόπια.

Είναι πάντως, αυτοί που φωνάζουν σήμερα για την κατάργηση των παρελάσεων, εκείνοι που πριν από μερικά χρόνια εξανίσταντο όταν εκδηλώνονταν αντιδράσεις επειδή είχε τοποθετηθεί σε εθνική επέτειο σημαιοφόρος αριστούχος μεν μαθητής, αλλά αλβανικής καταγωγής. Τότε δεν τους ενοχλούσαν οι παρελάσεις. Τους ενοχλούσε η μη συμβολική ένταξη ενός ελληνόφωνου Αλβανικής καταγωγής στο εθνικό πλαίσιο. Όχι από ευαισθησία, αλλά επειδή γινόταν μια κομματική προσπάθεια ένταξης και των παρεπιδημούντων Αλβανών, αφού ελληνοποιούντο, στη δεξαμενή των ψηφοφόρων του συγκεκριμένου κόμματος. Κάτι που αποδείχθηκε το 2000 με τις αθρόες ελληνοποιήσεις.

Οι εκδηλώσεις με συγκεκριμένο εθνικό συμβολισμό δεν είναι μενού αλά καρτ. Ούτως ή άλλως ως κοινωνία και πολιτικό σύστημα έχουμε γίνει ένας επικίνδυνος πολτός. Περαιτέρω ισοπέδωση της ιστορικής μνήμης ίσως είναι και επικίνδυνη...