Τι περιλαμβάνει ο νέος οδικός χάρτης της κινεζικής οικονομίας;

18:20 3/3/2021 - Πηγή: Fortune

του Eamon Barrett

Αύριο, η Κίνα θα διοργανώσει τις σημαντικότερες πολιτικές συνδιασκέψεις του έτους. Συγκεκριμένα, το κοινοβούλιο της χώρας, το Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο, και το συμβουλευτικό σώμα του κόμματος, η Πολιτική Συμβουλευτική Σύνοδος του Κινεζικού Λαού, θα ορίσουν τους εθνικούς στόχους για το μέλλον βραχυπρόθεσμα.

Οι δύο σύνοδοι είναι εξαιρετικά κρίσιμες, εφόσον η κεντρική κυβέρνηση θα εγκρίνει το 14ο πενταετές πλάνο της Κίνας – το πιο πρόσφατο σε μια σειρά πλάνων που εδώ και εφτά δεκαετίες παρέχουν τις μακροοικονομικές κατευθυντήριες γραμμές που οδήγησαν την κινεζική οικονομία

στη δεύτερη θέση παγκοσμίως.

Η Κίνα υιοθέτησε το εργαλείο των πενταετών πλάνων από τη Σοβιετική Ένωση. Το μοντέλο του κεντρικού οικονομικού σχεδιασμού – στο οποίο η κεντρική κυβέρνηση καθορίζει ποιοι κλάδοι είναι σημαντικότεροι για την οικονομική ανάπτυξη και ορίζει στόχους παραγωγής – εξήχθη σε άλλα σοσιαλιστικά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.

Η Κίνα εισήγαγε το πρώτο πενταετές πλάνο της το 1953, αφότου το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας κέρδισε την εξουσία το 1949. Σήμερα, μόνο η Κίνα και το Βιετνάμ χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο σύστημα.

Επικεφαλής της δημιουργίας του πενταετούς πλάνου είναι η Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης και Μεταρρύθμισης, ο κύριος φορέας άσκησης οικονομικής πολιτικής. Η διαδικασία ξεκινάει συνήθως δύο με τρία χρόνια πριν την τελική έκδοση του πλάνου, με μια ενδιάμεση αξιολόγηση του τρέχοντος πενταετούς πλάνου.

Το 14ο πενταετές πλάνο αναμένεται να επιβάλλει περαιτέρω την πολιτική «διπλής κυκλοφορίας» του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping, σύμφωνα με την οποία η Κίνα πρέπει να εξισορροπήσει εκ νέου την εξαγωγική της οικονομία ώστε η εγχώρια κατανάλωση να έχει έναν μεγαλύτερο ρόλο στην ανάπτυξη του ΑΕΠ.

Το πλάνο θα συνεχίσει επίσης την ενίσχυση των δυνατοτήτων μεταποίησης της Κίνας και την οικοδόμηση μιας «σχετικά ευημερούσας» κοινωνίας ως το 2035.

Επιπλέον, το 14ο πενταετές πλάνο θα δώσει περαιτέρω ώθηση στις φιλοδοξίες Made in China, ορίζοντας περισσότερες στρατηγικές τεχνολογίες που η Κίνα θα πρέπει να μάθει να παράγει εγχώρια, όπως τα λειτουργικά συστήματα κινητών τηλεφώνων και το λογισμικό σχεδιασμού αεροσκαφών.