Βασίλης Αποστολόπουλος στο Leaders Forum: «Είμαστε εδώ για να παραμείνουμε»

15:01 6/8/2019 - Πηγή: Fortune

Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Ιατρικού από το 2003, όταν ανέλαβε τη σκυτάλη από τον πατέρα του, ιδρυτή και Πρόεδρο, Γεώργιο Αποστολόπουλο, ο Βασίλης Αποστολόπουλος καθιστά σαφές σε όλους τους τόνους ότι ο Όμιλος που η οικογένεια υπηρετεί με συνέπεια 35 χρόνια, είναι εδώ και θα παραμείνει, με μακροπρόθεσμη στρατηγική ανάπτυξης. Στην συνέντευξη που ακολουθεί, μιλάει εφ’ όλης της ύλης για τον τομέα της Υγείας και όχι μόνο: Για τα διεθνή funds που εισέρχονται τον τελευταίο καιρό στον κλάδο της Υγείας, για τους μηχανισμούς

ελέγχων, που, όπως σημειώνει, μπορούν να οδηγήσουν σε εξοικονόμηση πόρων ύψους 500 εκατ. ευρώ ετησίως από την πάταξη φαινομένων σπατάλης και κακοδιαχείρισης στα δημόσια νοσοκομεία.

Εξηγεί γιατί η συνεργασία ιδιωτικού και δημοσίου τομέα είναι συμπληρωματική και  άρα επιβεβλημένη, ενώ ως Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών, μιλάει για τη σημασία της υποστήριξης του οικοσυστήματος νεοφυούς επιχειρηματικότητας, για το μεγάλο στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη και για το τι απολαμβάνει περισσότερο στις καλοκαιρινές του διακοπές που μόλις ξεκίνησαν.

Συναντηθήκαμε στο γραφείο του στο Κεφαλάρι, με αφορμή την πρόσφατη έρευνα του Fortune «Change the World», όπου ο Όμιλος του οποίου ηγείται αναδείχτηκε στην κορυφή των εταιρειών που «αλλάζουν τον κόσμο», με κυρίαρχο initiative την Τηλεϊατρική. Τον ρωτάω πώς αισθάνεται.

Βασίλης Αποστολόπουλος: Αναμφίβολα αισθανθήκαμε δικαίωση για την αναγνώριση αυτή. Γνωρίζουμε τα αυστηρά κριτήρια που διέπουν τις λίστες του Fortune, και μας τιμά η υψηλή αυτή διάκριση. Η τηλεϊατρική εντάσσεται στη στρατηγική, διαχρονική δέσμευση του Ομίλου Ιατρικού, να επενδύει και να αναπτύσσει διαρκώς τις δυνατότητές του, ώστε να είναι δίπλα στους Έλληνες σε κάθε γωνιά. Με προγράμματα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που έχουν αποφασιστική συμβολή, εύρος, συνέχεια και συνέπεια, και διάρκεια στο χρόνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η διαχρονική υποστήριξη των «Παιδικών Χωριών SOS», που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 80, πριν ακόμα εφευρεθεί ως όρος και ως έννοια η ΕΚΕ(/CSR). Συνειδητά το Ιατρικό πρωτοπορεί, τόσο στην προαγωγή της ιατρικής επιστήμης, όσο και στην κοινωνική προσφορά. Από το πρόγραμμα της Τηλεϊατρικής που υλοποιούμε ήδη 13 χρόνια, σε συνεργασία με τη Vodafone, μέχρι τις «ιατρικές υιοθεσίες» ακριτικών περιοχών και νήσων που έχουν, πέραν όλων των άλλων, και έναν ισχυρό εθνικό συμβολισμό.

Fortune: Ο Όμιλος Ιατρικού είναι, πράγματι, από τις πρώτες ελληνικές επιχειρήσεις που ακολούθησαν βέλτιστες πρακτικές εταιρικής διακυβέρνησης, ήδη από το 1984. Η λίστα Change the World αφορά κάτι πιο σύνθετο, που συνδέεται με την καινοτομία, την εξωστρέφεια, την δημιουργία θέσεων εργασίας, την βιώσιμη ανάπτυξη. Πόσο σημαντικό είναι, για το σύνολο των stakeholders,  το αποτύπωμά σας ως «κοινωνικού ηγέτη»;

Είναι πιο σημαντικό και επίκαιρο από ποτέ, και ειδικότερα στο χώρο της υγείας, δεδομένων των απρόσωπων funds που με στενό κερδοσκοπικό ορίζοντα εισέρχονται τον τελευταίο καιρό στην Ελληνική Ιδιωτική Υγεία. Σε αυτές τις απότομες αλλαγές στο χάρτη της Υγείας στη χώρα, εγγυητής της ποιότητας και στυλοβάτης της Ελληνικής Υγείας αναδεικνύεται καθημερινά ο Όμιλος Ιατρικού Αθηνών, με την μακροχρόνια στρατηγική του, τις διαρκείς επενδύσεις σε κορυφαίο ιατρο-τεχνολογικό εξοπλισμό τελευταίας γενιάς, την συνεχή ανάπτυξή του που αυξάνει τις δυνατότητες του Ομίλου και δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και το όραμά του για μία Ελλάδα στην πρώτη γραμμή του παγκόσμιου ιατρικού χάρτη ποιοτικών υπηρεσιών Υγείας. Με άρμα την συνέπεια και την ανθρωποκεντρική φιλοσοφία μας, και μοχλό την ποιότητα και την εξωστρέφεια, είμαστε πάντα ένα βήμα μπροστά, στο πλευρό και την υπηρεσία του Έλληνα ασθενή, αλλά και του ευρύτερου οικοσυστήματος – τους γιατρούς, τις ασφαλιστικές εταιρίες και όλους τους υπόλοιπους «stakeholders». Είμαστε εδώ για να παραμείνουμε. Εγγυωμαστε καθημερινά τις δύσκολες ισορροπίες στον ευαίσθητο αυτό κλάδο που υπηρετούμε ήδη με συνέπεια 35 χρόνια.

Μπορεί, κατά τη γνώμη σας, ο ιδιωτικός τομέας να αποτελέσει κινητήρια δύναμη για τη δημιουργία ενός βιώσιμου και πιο δίκαιου κόσμου, αναλαμβάνοντας ένα μερίδιο ευθύνης για την επίλυση προβλημάτων που, επιπλέον, οι κυβερνήσεις  αδυνατούν από μόνες τους να το πράξουν; Και εάν ναι, πώς πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να δρομολογηθεί;

Κοιτάξτε, ένα βιώσιμο και δίκαιο σύστημα, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να βασίζεται στον κρατισμό, αλλά, ούτε και στον άκρατο καπιταλισμό. Οι κοινωνίες και οι οικονομίες για να αναπτύσσονται, έχουν ανάγκη από την ιδιωτική οικονομία και την επιχειρηματικότητα, οι οποίες θα πρέπει να λειτουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο όπου το κράτος θα ασκεί σωστά τον ελεγκτικό και ρυθμιστικό του ρόλο – και θα περιορίζεται σε αυτό.

Xρειάζεται άμεσα ένας μηχανισμός ελέγχων στα δημόσια νοσοκομεία, που μπορεί να οδηγήσει σε εξοικονόμηση πόρων ύψους 500 εκατ. ευρώ ετησίως, από την πάταξη φαινομένων σπατάλης και κακοδιαχείρισης

Στα χρόνια της κρίσης, οι δαπάνες για την Υγεία μειώθηκαν δραματικά, με τραγικά αποτελέσματα για το Εθνικό μας Σύστημα.  Δεδομένου του σημερινού οικονομικού περιβάλλοντος,  μπορούν οι δαπάνες να αυξηθούν ως ποσοστό του ΑΕΠ, ώστε να μιλάμε για ένα κράτος δικαίου;

Προτού μιλήσουμε για αύξηση των δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ θα πρέπει πρώτα να σφραγίσουμε τις σοβαρότατες «τρύπες» στο σύστημα, που οδηγούν συνεχώς σε τεράστια απώλεια πόρων και υπονομεύουν το επίπεδο παροχής υπηρεσιών Υγείας στους πολίτες. Εδώ ίσως είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις όπου η ρήση «λεφτά υπάρχουν», αληθεύει. Συγκεκριμένα, έχω προσωπικά ηγηθεί μίας προσπάθειας να αποτιμηθεί το ύψος των απωλειών που ετησίως καταγράφονται από τα δημόσια νοσοκομεία, και τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά. Το «bottom-line» λοιπόν είναι, πως χρειάζεται άμεσα ένας μηχανισμός για ελέγχους σε πραγματικό χρόνο, που μπορεί να οδηγήσει σε εξοικονόμηση πόρων ύψους 500 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο! Μία εξοικονόμηση που θα προκύψει, όχι από περιορισμό δαπανών, αλλά από την πάταξη φαινομένων σπατάλης και κακοδιαχείρισης που υποσκάπτουν σταθερά τη λειτουργία του συστήματος. Εάν αυτά τα 500 εκατομμύρια στη συνέχεια, διοχετευτούν στις πραγματικές ανάγκες – όπως ιατρο-τεχνολογικός εξοπλισμός, προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού, κάλυψη αναγκών, μείωση του rebate & clawback στον ιδιωτικό τομέα, τότε θα έχουμε ένα πολύ καλύτερο σύστημα Υγείας, χωρίς να έχουν απαιτηθεί νέοι πόροι.

Τι χρόνος πιστεύετε ότι απαιτείται, προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες νοσηλείας στα κρατικά νοσοκομειακά ιδρύματα, όπου οι ελλείψεις σε αναλώσιμα είναι τεράστιες, δεν γίνονται οι απαραίτητες απολυμάνσεις των μηχανημάτων, ενώ καθημερινά πολλοί ασθενείς βρίσκονται σε αναμονή για μία κλίνη εντατικής θεραπείας, σύμφωνα με την έκθεση της ΠΟΕΔΗΝ;

Δεν είναι θέμα χρόνου, αλλά τρόπου και νοοτροπίας. Η εισαγωγή επαγγελματικού μάνατζμεντ και μόνο στα δημόσια νοσοκομεία θα μπορούσε να διορθώσει μία σειρά από στρεβλώσεις και κακώς κείμενα, τόσο στο οικονομικό τους σκέλος, όσο και στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών και της ποιότητάς τους. Στο τέλος της ημέρας, οι Έλληνες πολίτες δικαιούνται ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο ούτως η άλλως χρηματοδοτούν μέσω των φόρων τους.

Πιστεύετε στην συνεργασία ιδιωτικού και δημοσίου τομέα και ποιες είναι οι δικές σας προτάσεις, στον τομέα της Υγείας, προς αυτή την κατεύθυνση;

Απόλυτα. Θεωρώ ότι η συνεργασία των δύο τομέων είναι επιβεβλημένη, αφού σε κάθε περίπτωση, η δράση και λειτουργία τους, είναι παράλληλη, συμπληρωματική και όχι ανταγωνιστική. Πέραν των προτάσεων που διαχρονικά καταθέτουμε για τον συνολικό εξορθολογισμό του συστήματος Υγείας, θεωρώ ότι στην Ελλάδα σήμερα δεν χρειάζεται να επανεφεύρουμε τον τροχό, αλλά αρκεί να κοιτάξει κανείς εντός και εκτός Ευρώπης, όπου υπάρχουν πολλά πετυχημένα παραδείγματα και μοντέλα συνεργασίας που μεγιστοποιούν το όφελος για τους πολίτες και τους ασθενείς. Και μιας και η Γερμανία είχε την τιμητική της όλα αυτά τα χρόνια στο δημόσιο διάλογο στη χώρα, αν είχε συνεισφέρει με τεχνογνωσία στον τομέα της Υγείας όπου ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας αθροιστικά διασφαλίζουν το καλύτερο για το Γερμανό πολίτη, και οι έννοιες της δημόσιας και της δωρεάν υγείας είναι πλήρως διαχωρισμένες, τότε θα είχε συμβάλει αποφασιστικά στην άνοδο του επιπέδου παροχών Υγείας στη χώρα. Από εκεί και πέρα είναι θέμα πολιτικής βούλησης και ωριμότητας της κοινωνίας να τα υιοθετήσει.

Τι απαντάτε στον ισχυρισμό ότι τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια δεν μπορούν να αποφύγουν και την «εμπορική» πλευρά; Αυτό δεν αφορά μόνο την διοίκηση αλλά και το ιατρικό προσωπικό.

Δεν είναι καθόλου ακριβής ο ισχυρισμός. Για να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι και δίκαιοι, το ποιοτικό κομμάτι του ιδιωτικού τομέα σήμερα, είναι σαφώς πιο ανταγωνιστικό από αντίστοιχα δημόσια νοσοκομεία, σε πολλές περιπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση, όπως συμβαίνει και στο εξωτερικό, ακόμα και στα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα κορυφαία νοσηλευτικά ιδρύματα, πρέπει να υπάρχει κέρδος, για να μπορεί να επενεπενδύεται, προκειμένου να υπάρχει συνεχής ανανέωση εξοπλισμού, τεχνολογίας και μεθόδων – ώστε να βρίσκεται πάντα στην αιχμή των εξελίξεων, που στην υγεία είναι και συνεχείς και ραγδαίες.

Με ανησυχεί τι θα αφήσουν πίσω τους όλα αυτά τα funds, όταν έρθει η ώρα της αποεπένδυσης, όταν οι εξελίξεις στην ιατρική απαιτούν στρατηγικό commitment των παρόχων σε βάθος χρόνου.

Αναφερθήκατε στην αρχή της συζήτησής μας για τα «απρόσωπα» funds που εισέρχονται στην Ελληνική ιδιωτική Υγεία. Σας προβληματίζει ο αφελληνισμός του κλάδου; Σας ρωτώ, γιατί είχατε μπει και εσείς στη «μάχη» της εξαγοράς του ΥΓΕΙΑ.

Είναι, ειλικρινά, ιδιαίτερα δυσάρεστο το φαινόμενο του αφελληνισμού, το οποίο δεν είναι και το μόνο ζήτημα. Αλλά, ακόμα περισσότερο, ότι αυτός γίνεται σε ένα πλαίσιο ευκαιριακό, με στενό κερδοσκοπικό ορίζοντα, και ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τον ευαίσθητο αυτό κλάδο. Και, επιπλέον, με ανησυχεί τι θα αφήσουν πίσω τους όλα αυτά τα διεθνή funds, όταν έρθει η ώρα της αποεπένδυσης, που δεν υπερβαίνει -κατά παράδοση- την πενταετία. Και όλα αυτά συμβαίνουν, σε μία στιγμή που οι εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη απαιτούν το στρατηγικό commitment των παρόχων σε βάθος χρόνου. Στον αντίποδα, εμείς, με την στρατηγική μας δέσμευση προς τον Έλληνα ασθενή και την Ελληνική Υγεία, πραγματοποιούμε συνεχείς και σημαντικές επενδύσεις, ώστε να είμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή και να αποτελούμε το σταθερό, διαχρονικό και αξιόπιστο σημείο αναφοράς στο χώρο.

Παίζει σε αυτό που λέτε ρόλο το γεγονός ότι ο Όμιλος Ιατρικού ξεκίνησε και συνεχίζει να λειτουργεί, παρά το μεγάλο πλέον μέγεθός του,  ως μια οικογενειακή επιχείρηση;

Το πρόσωπο του Προέδρου και των μελών της οικογένειας στην διοίκηση αποτελούν όντως εχέγγυο για όλα όσα πρεσβεύουμε και υπηρετούμε, παρά το μέγεθός μας σήμερα. Η στρατηγική μας είναι στρατηγική περεταίρω ανάπτυξης.

Η αλήθεια είναι ότι ο Όμιλος δίνει πρωτίστως βάρος στην ιατρική καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες και τις υπηρεσίες Υγείας και, δευτερευόντως,  στην «ξενοδοχειακή» υποδομή – σε αντίθεση με άλλα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα. Πώς είναι, αλήθεια,  οι σχέσεις σας με τον ανταγωνισμό; 

Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα, δυστυχώς, διακρίνεται σε δύο κατηγορίες κλινικών: τις ελάχιστες εξαιρέσεις μέσα στις οποίες ανήκουν και τα νοσοκομεία του Ομίλου Ιατρικού, και τους υπόλοιπους, που χρόνια ολόκληρα λειτούργησαν παρασιτικά, απομυζώντας τα κρατικά ασφαλιστικά ταμεία και μη προσφέροντας ποιοτικές υπηρεσίες υγείας στους ασθενείς. Όσοι μοιράζονται την ίδια φιλοσοφία, τις ίδιες αξίες με εμάς, τιμούν τις συμβατικές τους σχέσεις με την ιδιωτική και δημόσια ασφάλιση, και παράλληλα επενδύουν στην σύγχρονη ιατρική τεχνολογία, τιμούν τους εργαζομένους τους, πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους τους, μπορούν να είναι ομοτράπεζοί μας. Οι υπόλοιποι κάνουν κακό στην Ελληνική Υγεία, βλάπτουν την εθνική οικονομία, και εκθέτουν τον κλάδο.

Ο πρωθυπουργός πρόσφατα μίλησε για Silver Tourism. Εσείς  από το 2012, έχετε διεθνοποιήσει την παροχή των ιατρικών σας υπηρεσιών. Είστε ικανοποιημένοι από την ροή διεθνών ασθενών στις υπηρεσίες του ομίλου σας; Μπορεί, κατά τη γνώμη σας, η Ελλάδα να γίνει προορισμός Ιατρικού Τουρισμού και τι απαιτείται για να διεισδύσει στον διεθνή ανταγωνισμό;

Το «Health Τravel» που είναι η μετεξέλιξη του όρου «Ιατρικός Τουρισμός» αποτελεί βασικό πυλώνα της στρατηγικής μας. Σήμερα, περίπου το 10% των εργασιών μας προέρχεται από ξένους ασθενείς. Υποδεχόμαστε πάνω από 7500 ασθενείς από 50 διαφορετικές χώρες, σε ετήσια βάση. Βεβαίως, πέραν των δικών μας μεμονωμένων προσπαθειών, η Ελλάδα απέχει ακόμα από το να θεωρηθεί προορισμός για υπηρεσίες Υγείας, κάτι που μπορεί να προκύψει μόνο με μία συντεταγμένη προσπάθεια κράτους και ιδιωτικού τομέα – λαμβάνοντας υπόψη και το ευρύτερο περιβάλλον του διεθνούς ανταγωνισμού στην περιοχή. Αυτό, φυσικά, απαιτεί μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα και μακρόπνοη στρατηγική – που ελάχιστοι δυστυχώς έχουν. Ειδικότερα, στον τομέα του Silver Tourism, η Ελλάδα έχει μια ξεχωριστή ευκαιρία να πετύχει γιατί διαθέτει μια σειρά ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, όπως κλίμα, ήλιο, θάλασσα, βουνό, και υψηλού επιπέδου ιατρικό προσωπικό.

Είστε υπέρ της συνεργατικότητας, αν δει κανείς τις στρατηγικές συνεργασίες του Ομίλου εντός κι εκτός Ελλάδας. Ποια θεωρείτε την πιο κρίσιμη και γιατί;

Αναμφισβήτητα, οι συνεργασίες με ξένους φορείς και ιδρύματα είναι επιθυμητές και αμοιβαία επωφελείς. Ειδικότερα, με τον Γερμανικό κολοσσό Asklepios, μας συνδέει μία μακροχρόνια στρατηγική συνεργασία, η οποία έχει και μετοχικό χαρακτήρα, και αποβλέπει στις μακροπρόθεσμες εξελίξεις στο χώρο της Υγείας και ειδικότερα στις σχέσεις ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, στις οποίες προαναφέρθηκα.

Είστε, ταυτόχρονα, πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών. Πιστεύετε ότι οι εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης που αφορούν στην ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την στήριξη της επιχειρηματικότητας είναι υλοποιήσιμες;

Τα δείγματα γραφής, χωρίς να θέλω να προτρέξω, είναι ιδιαίτερα θετικά. Και, αν συνεχιστούν, πιστεύω πως θα επιτευχθεί το μείζον που είναι η μείωση  του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα, που παραμένει το μεγάλο αγκάθι, αφού η επίτευξή του θα απελευθερώσει σημαντικούς πόρους για την αιχμή του δόρατος που είναι η ταχύρρυθμη ανάπτυξη. Αυτό είναι κάτι που αναδείξαμε πρώτοι ως ΕΕΝΕ, με την επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε πέρυσι στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, μιλώντας με τα γερμανικά κόμματα.

Η ψυχολογία έχει αλλάξει με διακριτές θετικές επιπτώσεις στην οικονομία – από το Χρηματιστήριο, μέχρι το Real Estate και την γενικότερη άνοδο του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Σε αυτή τη θετική δυναμική προστίθεται μία πραγματικά φιλο-επενδυτική ρητορική που συνοδεύεται ήδη από ευνοϊκές για την επιχειρηματικότητα μεταρρυθμίσεις, ειδικότερα στα ζητήματα των έμμεσων και των άμεσων φόρων.

Βέβαια, για το 100% της προκαταβολής του φόρου των επιχειρήσεων δεν ειπώθηκε τίποτε. Αυτό όμως είναι που, κατά γενική ομολογία, «σκοτώνει» κυρίως τις ΜμΕ και τη νεοφυή επιχειρηματικότητα. Ποια είναι η γνώμη σας;

Τα Προγράμματα Προσαρμογής και η διαχείριση της κρίσης από διαδοχικές κυβερνήσεις, έφεραν και λογικά και… λιγότερα λογικά μέτρα. Στις χώρες της Ευρώπης που στοχεύουν στην ανάπτυξη της νεοφυούς επιχειρηματικότητας, οι καινούργιες επιχειρήσεις αρχίζουν να πληρώνουν φόρο δύο με τρία χρόνια μετά την ίδρυσή τους και αφού αρχίσουν να έχουν έσοδα. Αντίστοιχα, υπάρχουν ειδικά πλαίσια ενίσχυσης και διευκόλυνσής τους. Στην Ελλάδα, έχουμε τις στρεβλώσεις που περιγράφετε, που καταπνίγουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και διαμορφώνουν συνθήκες πίεσης και συχνά ασφυξίας στους νέους (και μη) επιχειρηματίες. Είναι ζήτημα που μας απασχολεί στην ΕΕΝΕ, το έχουμε αναδείξει και θέλω να πιστεύω πως θα διορθωθεί στο αμέσως επόμενο διάστημα. Άλλωστε, και εμείς, οι καθιερωμένες επιχειρήσεις, και το τονίζω, έχουμε μόνο να κερδίσουμε από τη συνεργασία και την υποστήριξη των νέων, καινοτόμων και ανατρεπτικών σχημάτων. Γι’ αυτό και έχουμε εισηγηθεί στα αρμόδια Υπουργεία την υιοθεσία των βέλτιστων πρακτικών – όπως αυτές της Μεγάλης Βρετανίας – για φορολογικά κίνητρα σε όσους στηρίζουν το οικοσύστημα των start ups.

Πώς είναι οι σχέσεις σας με άλλους θεσμικούς επιχειρηματικούς φορείς; Υπάρχει, για παράδειγμα συνεργασία της ΕΕΝΕ με τον ΣΕΒ;

Η ΕΕΝΕ ιδρύθηκε, ήδη από το 1987, ως γέφυρα. Μία πλατφόρμα για την παραγωγή και διακίνηση προτάσεων και ιδεών που προάγουν την επιχειρηματικότητα στη χώρα. Αρωγός του ποιοτικού δημοσίου διαλόγου και σύμμαχος της γόνιμης ανταλλαγής ιδεών και προτάσεων για την επιχειρηματικότητα και την οικονομία. Είμαστε λοιπόν φυσικός σύμμαχος με όλους τους θεσμικούς επιχειρηματικούς φορείς που εστιάζουν στην προαγωγή του υγιούς επιχειρείν, και έχουν στις προτεραιότητές τους την καινοτομία, την ποιότητα, την εξωστρέφεια, την συνεργατικότητα, την αειφορία, την σωστή εταιρική διακυβέρνηση και την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Φυσικά, ο ΣΕΒ, ως ο μεγαλύτερος και πλέον ιστορικός θεσμικός επιχειρηματικός φορέας είναι και συνομιλητής μας και σύμμαχος. Άλλωστε, όλοι οι Πρόεδροι του ΣΕΒ τα τελευταία χρόνια έχουν διατελέσει μέλη της ΕΕΝΕ. Αξίζει όμως να σημειώσουμε, πως η ΕΕΝΕ, ως ένωση προσώπων – και όχι κλαδικός ή εργοδοτικός συνδικαλιστικός φορέας – έχει μία μεγαλύτερη ευελιξία στις τοποθετήσεις της και μόνη πυξίδα της την μεγιστοποίηση της προστιθέμενης αξίας, της ισχύος και της ευρωστίας του ελληνικού επιχειρείν, συμβάλλοντας έτσι στην κοινωνική και οικονομική πρόοδο.

Κύριε Αποστολόπουλε, ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγάλο στοίχημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά από 10 «πέτρινα» χρόνια που αμφισβήτησαν ευθέως την αξιοπιστία της πολιτικής;

Το πρώτο μεγάλο στοίχημα, ανεξαρτήτως προσώπου, δείχνει να έχει κερδηθεί. Και αυτό δεν είναι άλλο, από το να έχουμε ένα πρωθυπουργό στην μεταπολιτευτική Ελλάδα που εξελέγη χωρίς να έχει προβεί σε άκρατες υποσχέσεις και παροχολογίες. Από εκεί και πέρα, το μεγάλο στοίχημα για τη χώρα και την οικονομία είναι η οριστική αλλαγή σελίδας, και η οριστική αποκοπή του ομφάλιου λώρου από τις πρακτικές, τις νοοτροπίες, τις παγιωμένες αντιλήψεις και παθογένειες που μας οδήγησαν στη δίνη της κρίσης.

Και ποιο είναι το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης στο χώρο της Υγείας;

Η βελτίωση του επιπέδου παροχής υπηρεσιών Υγείας στους Έλληνες ασθενείς, μέσω ενός ορθολογικού και διαφανούς συστήματος κατανομής των πόρων. Το σύστημα αυτό θα πρέπει να εκφεύγει από λογικές οριζοντίων μέτρων και στρεβλώσεων που σήμερα επιβαρύνουν τους συνεπείς παρόχους και να βασίζεται σε τεχνοκρατικά και όχι ιδεολογικά κριτήρια. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα εφικτό, δίκαιο, και πιστεύω ότι υπάρχει και η βούληση και η επιστημονική γνώση για να επιτευχθεί.

Η δεύτερη γενιά καλείται να χτίσει νέες επιτυχίες, να κατακτήσει νέες κορφές, χωρίς όμως να της επιτρέπεται να χάσει τις κατακτήσεις που παρέλαβε από τον ιδρυτή.

Στο πάνελ επιχειρηματιών πρώτης και δεύτερης γενιάς, όπου συμμετείχατε φέτος στο Φόρουμ των Δελφών, ειπώθηκε ότι η ευθύνη για την παράδοση της σκυτάλης βαρύνει εκείνον που τη δίνει. Και ότι το βάρος της νέας γενιάς είναι πολύ μεγαλύτερο γιατί οι συνθήκες μπορεί να μην είναι εξ ίσου ευοίωνες με την εποχή που ο ιδρυτής προέβλεψε μια ανάγκη και δημιούργησε την εταιρεία. Τι λέει η δική σας εμπειρία;

Πιστεύω απόλυτα ότι ο ηγέτης δεν κρίνεται μόνο από το έργο του τα χρόνια που κρατάει το τιμόνι και τις ειδικές συνθήκες μέσα στις οποίες κλήθηκε να ανταπεξέλθει, αλλά και στο πότε και πού θα επιλέξει να δώσει τη σκυτάλη. Ο ηγέτης κρίνεται από την πορεία του, από τις συνθήκες της διαδοχής που δημιούργησε, καθώς και από τα πρόσωπα στα οποία επιλέγει να εμπιστευθεί την παρακαταθήκη του. Οι συγκυρίες πάντοτε καθορίζουν τις συνθήκες στις οποίες «ψήνεται» ένας ηγέτης. Οι επιχειρηματίες πρώτης γενιάς, ξεκινούσαν με μεγάλη δυσκολία μέχρι να μπουν στην τροχιά της επιτυχίας, αλλά με μεγαλύτερη άνεση να πάρουν ρίσκα και να τολμήσουν ανατρεπτικές επιχειρηματικές στρατηγικές. Από την άλλη, η δεύτερη γενιά, πολλές φορές καλείται να χτίσει νέες επιτυχίες, να κατακτήσει νέες κορφές, χωρίς όμως να της επιτρέπεται να χάσει τις προηγούμενες κατακτήσεις. Κάτι που είχαν εντοπίσει από αρχαιοτάτων χρόνων οι πρόγονοί μας, όπως αποτυπωνόταν χαρακτηριστικά στη φράση του Δημοσθένη: «τo φυλάξαι τ’ αγαθά χαλεπότερον του κτήσασθαι»

Και επειδή βαδίζουμε ολοταχώς, όσοι ακόμη δεν φύγαμε, προς τις διακοπές, πείτε μου ποια είναι η μεγαλύτερη απόλαυσή σας τον Αύγουστο;

Η μεγαλύτερή μου απόλαυση είναι τα τέσσερα παιδιά μου, που ενίοτε με παρασύρουν και γίνομαι το πέμπτο (γελάει). Επίσης, αυτό που μου δίνει μεγάλη προσωπική απόλαυση και αίσθηση ελευθερίας στις διακοπές είναι οι στιγμές που απολαμβάνω με το super jet μου. «The man and his machine» όπως θα έλεγαν οι φίλοι μας οι Βρετανοί, όπου άνθρωπος και μηχανή γίνονται ένα με τα στοιχεία της φύσης.