Η κατανάλωση αυτών των ψαριών είναι πιο υγιεινή από τον σολομό – Έως και 5 φορές υψηλότερα θρεπτικά συστατικά

15:31 24/3/2024 - Πηγή: InStyle

Μία νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Food, διαπίστωσε ότι η κατανάλωση “άγριων” ψαριών, όπως το σκουμπρί, η ρέγγα και ο γαύρος, μπορεί να είναι πιο υγιεινή από τον σολομό.

«Το να κάνουμε μερικές μικρές αλλαγές στη διατροφή μας σχετικά με τον τύπο του ψαριού που τρώμε μπορεί να βοηθήσει πολύ τις ελλείψεις της υγείας τόσο του πληθυσμού όσο και του πλανήτη μας», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας,

Δρ. David Willer, επιστήμονας στο Τμήμα Ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.

Συγκεκριμένα, η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει συνολική απώλεια απαραίτητων θρεπτικών συστατικών στην παραγωγή σολομού εκτροφής, επομένως η κατανάλωση των μεμονωμένων ψαριών που τρέφονται με σολομό είναι μια πιο υγιεινή εναλλακτική λύση.

«Ενώ οι άνθρωποι εξακολουθούν να απολαμβάνουν να τρώνε σολομό και να υποστηρίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη στον τομέα, θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να τρώνε μεγαλύτερη και ευρύτερη ποικιλία άγριων ειδών ψαριών όπως σαρδέλες, σκουμπρί και γαύρους, για να πάρουν περισσότερα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά κατευθείαν στο πιάτο τους», συμβουλεύει ο Willer.

Η άμεση κατανάλωση περισσότερων άγριων ειδών «τροφής» θα μπορούσε τελικά να ωφελήσει την υγεία μας, ενώ θα μειώσει επίσης τη ζήτηση για πεπερασμένους θαλάσσιους πόρους.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν τη ροή των θρεπτικών ουσιών από τα βρώσιμα είδη των ψαριών άγριας ζωοτροφής σε σύγκριση με τον εκτρεφόμενο σολομό με τον οποίο ταΐστηκαν, εστιάζοντας σε εννέα θρεπτικά συστατικά που συγκεντρώνονται στα θαλασσινά και είναι απαραίτητα για τη διατροφή του ανθρώπου – ιώδιο, ασβέστιο, σίδηρος, βιταμίνη Β12, βιταμίνη Α, ωμέγα-3, βιταμίνη D, ψευδάργυρος και σελήνιο.

Τα άγρια ​​ψάρια που μελετήθηκαν περιελάμβαναν την αντσοβέτα του Ειρηνικού και του Περού, και τη ρέγκα του Ατλαντικού, το σκουμπρί, την παπαλίνα και το προσφυγάκι – όλα τα οποία διατίθενται στο εμπόριο και καταναλώνονται ως θαλασσινά.

Αυτά τα έξι άγρια ​​ψάρια περιείχαν μεγαλύτερη —ή παρόμοια— συγκέντρωση θρεπτικών συστατικών όπως τα φιλέτα σολομού εκτροφής.

Τα περισσότερα ψάρια άγριας τροφής πληρούσαν τις διατροφικές συστάσεις σε μικρότερες μερίδες από τον εκτρεφόμενο σολομό Ατλαντικού – συμπεριλαμβανομένων των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων που είναι γνωστό ότι μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικού.

Raw dorado fish with spices and vegetables on the graphite board. Top view.

Σε σύγκριση με τα φιλέτα σολομού, οι ποσότητες ασβεστίου ήταν πάνω από πέντε φορές υψηλότερες στα φιλέτα ψαριών άγριας ζωοτροφής, το ιώδιο ήταν τέσσερις φορές υψηλότερο και ο σίδηρος, τα ωμέγα-3, η βιταμίνη Β12 και η βιταμίνη Α ήταν πάνω από 1,5 φορές υψηλότερες.

«Ήταν ενδιαφέρον να δούμε ότι ουσιαστικά σπαταλάμε περίπου το 80% του ασβεστίου και του ιωδίου από την τροφή των ψαριών – ειδικά αν σκεφτούμε ότι οι γυναίκες και τα έφηβα κορίτσια συχνά δεν λαμβάνουν αρκετά από αυτά τα θρεπτικά συστατικά. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι τα περισσότερα είδη άγριων ψαριών που χρησιμοποιούνται ως τροφή έχουν παρόμοια ή μεγαλύτερη πυκνότητα και εύρος μικροθρεπτικών συστατικών από τα φιλέτα σολομού εκτροφής», πρόσθεσε ο Willer.

Ωστόσο, παρά τα σαφή οφέλη για την υγεία, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι το 24% των ενηλίκων τρώνε σολομό εβδομαδιαίως, αλλά μόνο το 5,4% τρώει σκουμπρί, το 1% τρώει γαύρο και το 0,4% τρώει ρέγκα.

«Ο σολομός εκτροφής είναι μια εξαιρετική πηγή διατροφής και είναι ένας από τους καλύτερους μετατροπείς ζωοτροφών οποιουδήποτε εκτρεφόμενου ζώου, αλλά για να αναπτυχθεί η βιομηχανία πρέπει να διατηρεί τα βασικά θρεπτικά συστατικά που τρέφεται», εξήγησε ο Newton. «Αυτό μπορεί να γίνει μέσω πιο στρατηγικής χρήσης συστατικών ζωοτροφών, συμπεριλαμβανομένων των υποπροϊόντων αλιείας και των βιομηχανικών ψαριών βιώσιμης προέλευσης, όπως τα αμμόχελα».

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματα της μελέτης θα ωθήσουν τις βιομηχανίες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας να γίνουν πιο αποτελεσματικές και να μειώσουν την επιβάρυνση των αποθεμάτων ψαριών που παρέχουν επίσης θαλασσινά.

«Θα θέλαμε να δούμε τη βιομηχανία να επεκτείνεται αλλά όχι με κόστος για τους ωκεανούς μας», είπε ο Willer. «Θα θέλαμε επίσης να δούμε μια μεγαλύτερη ποικιλία προσιτών, βολικών και ελκυστικών προϊόντων από άγρια ​​«τροφή» ψάρια και ψάρια και υποπροϊόντα σολομού για άμεση ανθρώπινη κατανάλωση».