Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου: «Τα παραμύθια εκπέμπουν στη συχνότητα κάθε αναγνώστη ως καθρέφτης»

11:20 2/4/2021 - Πηγή: InStyle

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου – γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, στα γενέθλια του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν – η συγγραφέας Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου θα μας ταξιδέψει με το νέο της παραμύθι στα αστέρια και στον κόσμο των ευχών. Είστε έτοιμοι;

Πώς προέκυψε η ιστορία της «Ωραίας Ταξιδεμένης» και γενικότερα η ενασχόληση σας με τη συγγραφή;

«Η Ωραία Ταξιδεμένη» εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, δεν είναι το πρώτο μου παραμύθι. Προηγήθηκε «Το μοναχικό συννεφάκι», εκδόσεις Μέθεξις, με το οποίο αποφάσισα να κάνω τη «συγγραφική» μου αρχή. Ανέκαθεν

έγραφα, περίμενα την έκθεση στο σχολείο να πάρουν μορφή οι σκέψεις μου και ξεχνιόμουν. Όταν έπιανα το μολύβι/στυλό πήγαινε μόνο του και έτρεχα να το προλάβω. Ήταν μια ανάγκη εξωτερίκευσης των σιωπών, αυτογνωσία καθώς γράφοντας έβλεπα μπροστά μου τα συναισθήματά μου και συνάμα ψυχοθεραπεία.

Με το πρώτο μου παραμύθι ένιωσα πως είχα κάτι σημαντικό να πω, πως όλοι είμαστε μοναχικά συννεφάκια κατά καιρούς, κατά περιπτώσεις. Είναι καλό να απομονωνόμαστε; Χρειάζεται να κάνουμε υποχωρήσεις προκειμένου να μη μείνουμε μόνοι μα μέχρι ποιο όριο είναι το επιτρεπτό; Πώς γίνεται άραγε ένα σύννεφο να μην έχει δει τη θάλασσα;

«Η Ωραία Ταξιδεμένη» είναι ένα πρόσφατό μου παραμύθι με την ιστορία του να ξεκινά με την αγαπημένη μου Ωραία Κοιμωμένη. Μια πρωταγωνίστρια των παιδικών μας χρόνων που αποκτά ένα νέο ρόλο κι έτσι γίνεται η Ωραία Ταξιδεμένη. Στα ταξίδια του ύπνου της έχει έναν σκοπό.

Νέο κόσμο να φτιάξει με ένα φωτεινό και ξεχωριστό ουρανό. Μαζεύει ευχές παιδιών και σαν αστέρια τις κρεμάει. Ποιες είναι όμως αυτές οι ευχές; Ποιοι τις δίνουν και έχουν τόση αξία; Άραγε θα τα καταφέρει; Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα, την ισότητα, την αγάπη, την αγκαλιά και όλα όσα θέλουν του κόσμου τα παιδιά. Και ο ουρανός να χωρά.

Τα παιδιά είναι το πιο δύσκολο αναγνωστικό κοινό;

Τα παιδιά είναι το πιο αληθινό κοινό. Ωστόσο, πιστεύω πως τα παραμύθια είναι για όλους, μικρούς και μεγάλους. Είναι κρίμα που έχουμε ταυτίσει τα παραμύθια με τα παιδιά και οι ενήλικες έρχονται συνήθως σε επαφή μαζί τους μόνο για να τα διαβάσουν στα παιδιά. Θα έπρεπε να τα επιλέγουν και για τους ίδιους. Εξάλλου όπως είπε και ο Άντερσεν, «τα παραμύθια γράφονται για να κοιμούνται τα παιδιά αλλά και για να ξυπνάνε οι ενήλικες».

Γιατί ένα παιδικό παραμύθι και όχι ένα μυθιστόρημα για ενήλικες;

Πάντα με μάγευαν τα παραμύθια και οι κόσμοι τους, από παιδί δε σταμάτησα να τα διαβάζω και να τα αναζητώ -σίγουρα άλλαξαν τα κριτήρια. Τα παραμύθια είναι για όλους όπως προείπα, μιλούν τη γλώσσα μικρών και μεγάλων και δεν πρέπει να υφίσταται κανενός είδους διαχωρισμός πόσο μάλλον ηλικιακός. Είναι τόσο ελεύθερα, αλληγορικά και πολυσύνθετα που έχουν την ικανότητα ταυτόχρονα να εκπέμπουν στη συχνότητα του κάθε αναγνώστη ως καθρέπτης.

Το νέο μου παραμύθι που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Υδροπλάνο, «Κρυσταλλένια, η πριγκίπισσα που δεν ήξερε να αγαπά» θέλω να είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους με θέμα την αγάπη.

Ποια είναι η δική σας ευχή;

Θα αναφέρω αυτή που μου έρχεται πρώτη αυτή τη στιγμή και δεν είναι άλλη από μια της Ταξιδεμένης μου, «να ’μαι κοντά στο παιδί μέσα μου». Τα παραμύθια μου να ταξιδέψουν και να καταφέρουν να αγαπηθούν όπως τους αξίζει.