Θανάσης Κουρλαμπάς: «To #MeToo πήρε μια διάσταση που δεν αντιπροσώπευε τον χώρο της υποκριτικής»

19:00 1/2/2025 - Πηγή: InStyle

Καλεσμένος στην εκπομπή της Αθηναΐδας Νέγκα, «Καλύτερα Αργά» ήταν χθες το βράδυ, Παρασκευή 31 Ιανουαρίου, ο Θανάσης Κουρλαμπάς. Ο γνωστός ηθοποιός παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης και, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στο κίνημα #MeToo και στις διαστάσεις που πήρε στο χώρο της υποκριτικής.

Επίσης μίλησε για την πατρότητα και το πόσο αλλάζουν τα παιδιά, όταν μπαίνουν στην εφηβεία, ενώ υπογράμμισε ότι δεν μπορεί ο γονέας να γίνει φίλος με τα παιδιά του.

Αναλυτικά για το κίνημα #MeToo ο Θανάσης Κουρλαμπάς είπε: «Ήταν μία δύσκολη περίοδος.

”Τι γίνεται βρε σε εσάς;” Και πολλές φορές χωρίς να το θέλω έλεγα ”Γιατί σε εσάς δεν γίνεται τίποτα;” To #MeToo πήρε μια διάσταση, που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν αντιπροσώπευε τον χώρο της υποκριτικής. Έχω αισθανθεί τόσο τυχερός που έχω γνωρίσει πολύ μεγάλες προσωπικότητες και ανθρώπους με συναισθήματα και με ποιότητα. Είμαι πολύ περήφανος για τη δουλειά μου και το σινάφι μου».

Στη συνέχεια ανέφερε πώς καταφέρνει ο ίδιος να είναι «καλό παιδί»: «Δεν υπάρχει καλό και κακό παιδί. Εγώ προσπαθούσα πάντα, όσο μπορούσα, να μετριάζω τα πάθη τα δικά μου και των ανθρώπων γύρω μου. Έξαλλος έχω γίνει κάποιες φορές, όταν αδικώ ανθρώπους, όταν κάνω λάθη, έχω πέσει έξω, αλλά έξαλλος έχω γίνει και με ανθρώπους που έχω δει να μην εκτιμούν και να μη σέβονται την ύπαρξη του άλλου.»

Παράλληλα, ο ηθοποιός μίλησε για τον ρόλο του πατέρα και της μητέρας σε μια οικογένεια και συγκεκριμένα ανέφερε: «Επειδή η μαμά είναι, ο μπαμπάς γίνεται… Η μητέρα το έχει μέσα της 9 μήνες, είναι άλλη η σύνδεση, άλλη η φύση, ο πατέρας θα μπορούσε να είναι και ανύπαρκτος. Όταν βλέπεις αυτό το δίδυμο, τη μητέρα με το παιδί, προσπαθείς να μπεις, να πεις είναι το παιδί μου. Γίνεσαι πατέρας. Αυτή τη διαφορά εγώ είδα, όταν έγινα πατέρας για πρώτη φορά. Είναι σαν να προσπαθείς να καλύψεις μια απόσταση με άλλους τρόπους».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Θανάσης Κουρλαμπάς αναφέρθηκε στα παιδιά του, τα οποία βρίσκονται στην εφηβεία. «Εγώ είμαι της σωματικής επαφής, της αγκαλιάς. Η κόρη μου ήταν πάνω μου συνέχεια όταν γύρναγα σπίτι, όπως και ο γιος. Τώρα στην εφηβεία, παύεις να είσαι… είσαι γνωστός μερικές φορές και είναι και ο μπαμπάς κάπου. Θα βρουν τους φίλους τους, θα καλύψουν τα κενά με τους φίλους και εκεί δεν πρέπει να μπεις. Δεν μπορείς να γίνεις φίλος με τα παιδιά σου, μπορείς να γίνεις ένας πολύ σημαντικός άξονας στη ζωή τους, που θα είσαι πάντα εκεί να τα προστατεύεις, να τα αγαπάς, να τα φροντίζεις. Να προσπαθείς να αναγνωρίσεις τα λάθη σου που τα πληγώνουν και να είσαι εκεί να ακούσεις. Δεν είναι εύκολο να ακούμε. Είναι δύσκολο να ακούς ειδικά όταν έχει παράπονα. Δεν λέω ότι το κάνω, αλλά όταν τα έχω καταφέρει, το πώς βλέπεις στα μάτια του παιδιού, είναι ευτυχία».