Αναζητώντας Babygirl και Queer, μισούν τα Όσκαρ τη σεξουαλικότητα;

15:10 29/1/2025 - Πηγή: Provocateur

Αρκετές από τις ταινίες που δεν κατάφεραν να κερδίσουν υποψηφιότητες στα Όσκαρ είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Την ωμή προθυμία να ασχοληθούν με το σεξ. Ήταν τυχαίο;

Η σταρ του «Babygirl», Νικόλ Κίντμαν, υποδύεται μια δυναμική γυναίκα, στέλεχος πολυεθνικής, που χρησιμοποιεί το σεξ για τη σαρκική απόλαυση, συνάπτοντας σχέση με έναν πολύ νεαρότερό της υπάλληλο. Κέρδισε βραβείο για την ερμηνεία της στο Φεστιβάλ των Καννών και έκανε μια πολύ σοβαρή καμπάνια για να προωθήσει το φιλμ. Το ίδιο έκανε και ο πρωταγωνιστής του «Queer», Ντάνιελ Κρεγκ, ως ένας ερωτευμένος γκέι που εκφράζει μέσω της σωματικότητας ό,τι δεν μπορεί με λόγια. Κανένας από τους δύο δεν κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Το «Challengers», ένα ρομαντικό δράμα με πρωταγωνίστρια τη Ζεντάγια, το οποίο έμοιαζε έτοιμο να μπει γερά στον ανταγωνισμό εξαιτίας της δεξιοτεχνίας στο σενάριο και στη μουσική που κορυφώνουν τη σεξουαλικότητα, τελικά δεν πήγε πουθενά, ενώ το «Nosferatu», μια συναρπαστική γοτθική απεικόνιση του πόθου στα όρια του θανάτου, επίσης δεν κατάφερε να φτάσει πουθενά.

Όσκαρ και Πάμελα Άντερσον: Μακριά και αγαπημένοι

Κατά τα άλλα, μεταξύ των μεγαλύτερων εκπλήξεων των ανακοινώσεων ήταν η απουσία τόσο της Πάμελα Άντερσον όσο και (ειδικά) της μπαρουτοκαπνισμένης, Τζέιμι Λι Κέρτις, για το «The Last Showgirl», μια ταινία για το μπουρλέσκ του Λας Βέγκας. Όπως συνέβη με μια παρόμοια ταινία, το «Hustlers» (του 2019), η οποία ήταν επίσης μια δημοφιλής ταινία για την οποία η Ακαδημία δεν βρήκε χώρο στις κατηγορίες των βραβείων της.

Το «Hustlers», μάλιστα, παρέχει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση: Στην κούρσα των Όσκαρ του 2019, η Τζένιφερ Λόπεζ λογιζόταν ως μια από τις πιο πιθανές νικήτριες στην κατηγορία του Β’ Γυναικείου Ρόλου, για την ερμηνεία της ως στρίπερ –σε μια ακατέργαστη και ειλικρινής δουλειά από μια σούπερ σταρ που δεν είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε σε τέτοιους ρόλους. Και η Λόπεζ έχασε, με τις ψήφους να υποδηλώνουν ότι αυτή η συγκεκριμένη επανάληψη της Ακαδημίας έχει εξήγηση: δεν βραβεύει αυτόν τον συγκεκριμένο τόνο.

Μεταξύ των ταινιών που προτάθηκαν, το «The Substance», υποψήφια για Καλύτερη Ταινία, φέρνει με την εκπληκτική του ειλικρίνεια σχετικά με τα άκρα στα οποία μπορεί να ωθηθεί το ανθρώπινο σώμα: Η βία, ίσως, είναι πάντα πιο αποδεκτή στο Χόλιγουντ από το σεξ.

Παίζοντας με την έννοια του σεξ στα Όσκαρ

Και το «Anora», υποψήφια για καλύτερη ταινία φέτος, φαίνεται να παρέχει το αντεπιχείρημα στην ιδέα ότι η Ακαδημία περιφρονεί τις ταινίες για σεξουαλικά ζητήματα. Όπως και το «Hustlers», αφορά μια στρίπερ της οποίας η σεξουαλικότητά της έλκει έναν νεαρό γόνο της ρωσικής ελίτ, μόνο που η ταινία αποκτά νεύρο και κίνηση στο τρελό κυνηγητό που στήνεται στο νυχτερινό Μπρούκλιν. Το σεξ τίθεται εκτός τραπεζιού, τουλάχιστον για λίγο.

Το «Anora» αφορά τον λεπτό ιστό των σχέσεων μεταξύ των χαρακτήρων του. Το σεξ στο «Anora» (όπως και στο περσινό βραβευμένο με πολλά Όσκαρ «Poor Things») είναι τελικά ένα μηχανισμός που επιτρέπει να ξετυλιχθεί η βασική ιστορία.

Ενώ στο «Queer», στο «Babygirl» και ειδικά στο «Challengers», το σεξ είναι η βασική ιστορία – σε βαθμό που μπορεί να νιώσεις -ίσως- άβολα. (Ενώ το «Challengers» ασχολείται με το παιχνίδι του ελέγχου, τόσο το «Queer» και το «Babygirl» σπρώχνουν τους πρωταγωνιστές τους σε μπαρόκ και αποκαλυπτικές εκφράσεις πόθου, αυτές που προκαλούν άβολο γέλιο με την αμεσότητά τους).

Οι φετινές υποψηφιότητες των Όσκαρ είναι αξιέπαινες—εκπληκτικά πολιτικές (από το «I’m Still Here» στην κατηγορία Καλύτερης Ταινία έως το «The Apprentice», με δύο υποψηφιότητες για τον Σεμπάστιαν Σταν και τον Τζέρεμι Στρόνγκ, στις κατηγορίες Α’ και Β’ Ανδρικού Ρόλου) και κυμαίνονται από υπερπαραγωγές όπως το «Wicked» και «Dune: Part Two» σε λιγότερο γνωστές ταινίες όπως το «Nickel Boys» που τώρα θα πάρουν ώθηση. Αλλά μπορεί ακόμα να υπάρχουν μέρη που τα Όσκαρ, προς το παρόν, δεν θέλουν πραγματικά να πάνε.

Όπως δημοσιεύθηκε στο Variety.