Ο Νίκος Παντελής δεν είναι ένας “συνηθισμένος Έλληνας εξωτερικού”, αλλά θέλει να μας κάνει να γελάμε, γι’ αυτό τον αγαπήσαμε λίγο παραπάνω

11:38 17/2/2025 - Πηγή: Provocateur

Ο Νίκος Παντελής είναι ο τύπος που μπορεί να κάνει sold-out stand-up παραστάσεις, να περνάει κοκκινιστό μοσχάρι από τον έλεγχο αεροδρομίου, να ανοίγει shows για τον Τσουβέλα και ταυτόχρονα να έχει day job στον κόσμο των corporate events. Έλληνας του εξωτερικού μέχρι το κόκκαλο –έχει παραλάβει δέμα με λάδι, ελιές και υποβρύχιο βανίλια–, αλλά και πολίτης του κόσμου, ζει στις Βρυξέλλες,

γράφει και παίζει κείμενα σε δύο γλώσσες και προσαρμόζει την κωμωδία του σε κοινό από Καρδίτσα μέχρι Άμστερνταμ.

Τον βρήκαμε και τον στριμώξαμε με ερωτήσεις για τα fails στη σκηνή, τα παιδικά τραύματα που κουβαλάει, το αστείο που δεν τόλμησε ποτέ να πει, την ελληνική γκρίνια που θα μπορούσε να γίνει ολυμπιακό άθλημα και το αν τελικά η μάνα του τον στηρίζει που «φτιάχνει πανηγύρια». Μιλήσαμε για το χειρότερο πράγμα που έχει κάνει στο εξωτερικό (spoiler: περιλαμβάνει κουραμπιέδες και χάος), για το πώς είναι να παίζεις μπροστά σε 1.700 άτομα και να βλέπεις τον δορυφόρο του Έλον Μασκ να κλέβει την παράσταση, αλλά και για το αν τον βλέπει το μέλλον σε 10 χρόνια με μικρόφωνο ή σε κάποιο γραφείο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προσπαθεί να εξηγήσει στους Βέλγους τι σημαίνει «ωραία κούρσα».

Προειδοποίηση: Αν είσαι τύπος που γελάει σπάνια, προετοιμάσου, γιατί ακόμα και η πιο αποτυχημένη παράσταση του Νίκου έχει έναν θεατή που του είπε «Χρόνια είχα να γελάσω έτσι» – κι ας μην είχε γελάσει κανείς άλλος.

Νίκος Παντελής on the mic

Πόσο Έλληνας του εξωτερικού νιώθεις από το 1 μέχρι το «μου στέλνουν ταπεράκια με παστίτσιο και λάδι από το χωριό και ξέρω να βρίσκω φέτα σε κάθε χώρα»;

Δεν υπάρχει Ελληνας στο εξωτερικό που να μην έχει παραλάβει δέμα από την μάνα του με λάδι, ελιές μέχρι και βανίλια υποβρύχιο. Δεν θα με βαθμολογήσω αλλά θα πω ότι έχω περάσει μοσχάρι κοκκινιστό από έλεγχο αεροδρομίου.

ΥΓ δεν μου αρέσει το παστίτσιο.

Μεταπτυχιακό στο Event Management και τώρα stand-up. Η ελληνίδα μάνα τι λέει;

Όταν διάλεξα να κάνω αυτό το μεταπτυχιακό, η μάνα μού είπε: Είσαι σίγουρος ότι θες να κάνεις μεταπτυχιακό για να μάθεις να φτιάχνεις πανηγύρια;

Αναφορικά με το stand-up η μάνα μου όπως και ο πατέρας μου με στηρίζουν και δεν έχουν κανένα θέμα που τους αναφέρω στο κείμενα, αντιθέτως το διασκεδάζουν,νομίζω.

Αν γύρναγες τον χρόνο πίσω και έλεγες στον 18χρονο εαυτό σου ότι θα γίνεις κωμικός, τι θα σου απαντούσε;

Κρίμα νόμιζα θα βγάζαμε λεφτά

Ποιο είναι το πιο αστείο fail που σου έχει συμβεί στη σκηνή – από αυτά που σκέφτεσαι και ιδρώνεις λίγο;

Δεν θυμάμαι να έχει συμβεί αυτό, ωστόσο μου έχουν συμβεί διάφορα fail σκηνικά.Το αξεπέραστο ήταν όταν ο δορυφόρος του Ελον Μασκ πέρασε από πάνω μας όταν έκανα opening στον Τσουβέλα στην Ρόδο. Παίζαμε στην τάφρο με 1700 άτομα και πέρασε ο δορυφόρος στο δικό μου 10λεπτο. Οπότε όλοι αναστατώθηκαν και προφανώς δεν μου έδινε κανένας σημασία. Το χειρότερο δε, ήταν ότι εγώ δεν καταλάβαινα τι γινόταν εξαιτίας των προβολέων δεν μπορούσα να δω πάνω. Ήταν το πιο μακρύ και βασανιστικό 5 λεπτό επι σκηνής. Όταν έφυγε συνέχισα κανονικά.

Τι είναι πιο δύσκολο; Να κάνεις κοινό να γελάσει ή να βρεις φθηνό σπίτι στις Βρυξέλλες;

Με μεγάλη διαφορά να βρεις φθηνό σπίτι στην Αθήνα, ή καλύτερα σπίτι στην Αθήνα. Το να κάνεις το κοινό να γελάσει είναι πολύ πιο εύκολο και λιγότερο επίπονο.

Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που έχεις ακούσει από θεατή μετά από παράσταση σου;

Μια φορά στις Βρυξέλλες έκανα opening στον Λουη Πατσαλίδη από την Κυπρο. Ήμουν 17 λεπτά στην σκηνή και πήρα ελάχιστα γέλια, σχεδόν κανένα. Αυτό είναι οκ, συμβαίνει μερικές φορές, το χειρότερο όμως ήταν όταν μετά την παράσταση ένας από το κοινό έρχεται μου σφίγγει το χέρι και μου λέει: Χρόνια είχα να γελάσω έτσι. Πραγματικά πήγα να κλάψω.

Stand-up στα ελληνικά vs. αγγλικά: Πού σε τρομάζει περισσότερο το κενό βλέμμα του κοινού;

Στα Αγγλικά, γιατί όσο καλά αγγλικά και να μιλάς συνεχίζει να μην είναι η μητρική σου γλώσσα οπότε θεωρητικά νιώθεις πιο άνετα να αναστρέψεις μια κατάσταση στα ελληνικά αν συμβεί κατι.

Πώς είναι να ανοίγεις παραστάσεις για τον Τσουβέλα; Ξέρεις ότι οι μισοί θέλουν απλώς να τελειώσεις γρήγορα για να τον δουν, έτσι;

Αρχικά, θέλω να ευχαριστήσω τον Αλέξανδρο για τις ευκαιρίες που μου έχει δώσει αλλά και την στήριξη του και τις συμβουλές του. Εχω συλλέξει πολύ σημαντικές εμπειρίες κάνοντας opening στον Αλεξανδρο  που με έχουν κάνει καλύτερο κωμικό και πιο ευέλικτο θα μπορούσα να πω. Επίσης όταν άνοιγα για τον Αλέξανδρο ο οποίος έχει φανατικό κοινό, έπρεπε να σπάσω τον πάγο και να τους κάνω να γελάσουν πολύ γρήγορα γιατί ήταν και ανυπόμονοι όπως επίσης δεν με περιμέναν, έσκαγα σαν έκπληξη. Προφανώς και έχω ακούσει το Ποιος είσαι εσύ ρε; Από το κοινό αλλά δεν μου έχει τύχει το άντε τελείωνέ, αν μου τύχαινε ποτέ θα ήταν η πρώτη φορά που κάποιος μου λέει να τελειώσω γρήγορα.

Υπάρχει κάποιο αστείο που έχεις γράψει και δεν τολμάς να πεις στη σκηνή;

Είχα ένα αστείο στα αγγλικά που έγραψα από μία αστεία ιστορία που μου είχε τύχει όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου, αλλά όπως και να το έγραψα ακουγόταν ρατσιστικό ενώ δεν ήταν αυτός ο σκοπός του προφανώς. Δεν το τόλμησα ποτέ να το δοκιμάσω οπότε αποφάσισα να πάω παρακάτω.

Βέλγιο, Λονδίνο, Άμστερνταμ: Σε ποια χώρα πιστεύεις ότι η ελληνική γκρίνια θα μπορούσε να γίνει εθνικό άθλημα;

Βέλγιο λίγο πιο δύσκολα γιατί είναι μικρότερη πόλη και έχει μεγάλη και συσπειρωμένη Ελληνική κοινότητα, οπότε βρίσκεις πιο εύκολα συντροφιά στην γκρίνια και δεν χρειάζεται να γκρινιάξεις τόσο. Στο Αμστερνταμ θα μπορούσε λόγω δυσκολίας στο να βρεις σπίτι άλλα εκεί υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι να ξεχάσεις την γκρίνια σου. Θα πω Λονδίνο όμως γιατί παρά το γεγονός ότι είναι πολύ όμορφη πόλη, είναι χαοτική και πολυπληθής, έχει παντού υπερβολικά πολύ κόσμο οπότε εκεί θα μπορούσε η γκρίνια να είναι εθνικό σπορ. Α και δεν πιάνει το ιντερνετ στο μετρό με τόσο μεγάλες αποστάσεις. Τον καιρό δεν τον έβαλα ως παράγοντα καθώς και στα 3 μέρη είναι εξίσου χάλια.

Ποιο είναι το πιο ελληνικό πράγμα που έχεις κάνει στο εξωτερικό και θες να το ξεχάσεις;

Εχω πάρει κουραμπιέδες στην δουλειά για κέρασμα και έχουν γίνει όλοι χάλια στο γραφείο με την άχνη ζάχαρη γιατί δεν ήξεραν πως να τους φάνε, είχε άχνη ζάχαρη παντού, το γραφείο έμοιαζε σαν εργαστήρι του Εσκομπάρ.

Η ζωή στο εξωτερικό σε έκανε πιο οργανωμένο ή ακόμα ζεις με τον ελληνικό κανόνα του «τα κάνω όλα τελευταία στιγμή»;

Προσωπικά σε καμία περίπτωση, όταν η κουβέντα πήγαινε σε φορολογικά έφευγα. Θυμάμαι μια φορά, πίναμε μπύρα με μια παρέα και ένα παιδί είπε πως άλλαξε ασφάλεια υγείας γιατί η καινούργια ήταν πιο συμφέρουσα κλπ κλπ. Εκείνη την ώρα χτυπάει ειδοποίηση στο κινητό μου ότι η συνδρομή μου ανανεώθηκε αυτόματα σε μια εφαρμογή που είχα κατεβάσει για να μου θυμίζει να πίνω νερό. Τόσο οργανωμένος είμαι.

Πόσο καιρό μένεις σε μια χώρα πριν αποφασίσεις να αναζητήσεις σουβλάκι και να κρίνεις πόσο «καλό» είναι με κριτήρια Ελλάδας;

Να ξεκαθαρίσω ότι κανένα σουβλάκι στο εξωτερικό δεν είναι σαν της Ελλάδας, ποιοτικά ίσως και να είναι αλλά για να απολαύσεις ένα σουβλάκι υπάρχουν διάφοροι παράγοντες ρόλο που μόνο στην Ελλάδα τους βρίσκεις.

Επίσης για το πόσο γρήγορα θα το αναζητήσεις εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Μερικοί από την πρώτη μέρα γιατί τους λείπει πολύ η Ελλάδα, άλλοι σχεδόν ποτέ αλλά να ξέρεις οι δεύτεροι μπορεί να το τρώνε και κρυφά.

Κάποιοι έχουν παιδικά τραύματα, άλλοι κάνουν ψυχανάλυση. Εσύ γιατί διάλεξες το stand-up για αυτοβελτίωση;

Εγώ έχω και παιδικά τραύματα και κάνω ψυχανάλυση και σίγουρα δεν κάνω stand-up για αυτοβελτίωση. Προσωπικά, το stand-up με απελευθερώνει γιατί μου δίνει την δυνατότητα να αποτάξω ότι με προβληματίζει η με στεναχωρεί μοιράζοντας το με το κοινό με έναν αστείο τρόπο. Αν ήθελα να σε φλερτάρω θα σου έλεγα ότι το stand-up με βοηθάει να ρίξω φως και να εξερευνήσω τα σκοτάδια μου.

Αν μπορούσες να κάνεις roast στον 20χρονο εαυτό σου, ποια θα ήταν η πρώτη ατάκα σου;

Σταμάτα να πίνεις και να τρως junk food γιατί αυτή την κοιλιά που έφτιαξες θα την έχεις 14 χρόνια μετά. Trust me

Η ελληνική οικογένεια είναι ανεξάντλητη πηγή υλικού για stand-up. Σε έχουν απειλήσει να μη μιλήσεις δημόσια για οικογενειακές στιγμές;

Όχι, δεν με έχουν απειλήσει αντιθέτως κάθε φορά που γίνεται κάτι στην οικογένεια έρχονται και μου λένε : να το βάλεις αυτό στο stand up εκεί που κάνεις, και κλασικά δεν μπαίνει γιατί είναι εντελώς μούφα.

Σε μια ουτοπική κατάσταση, αν ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έκανε σειρά βασισμένη στη ζωή σου, ποιος θα σε έπαιζε;

Ο Πέτρος Λαγούτης, νομίζω θα ταίριαζε φαίνεται να έχει χιούμορ αλλά ταυτόχρονα δείχνει έτσι σοβαρός. Όχι ότι εγώ δείχνω σοβαρός αλλά μου έχουν πει ότι δείχνω πάντα προβληματισμένος.

Πώς είναι να μοιράζεις τη ζωή σου ανάμεσα σε corporate events και το μικρόφωνο του stand-up; Έχεις μπερδέψει ποτέ τους ρόλους;

Φυσικά, σε ένα συνέδριο που είχαμε οργανώσει στην Στοκχόλμη, όταν τελείωσε το dinner μου είπαν να πάρω το μικρόφωνο και να δώσω οδηγίες στον κόσμο για το πως θα φύγει ασυναίσθητα έκανα ένα μικρό 3 λεπτό καθώς αστειεύτηκα με κάτι που είχε συμβεί, ευτυχώς ο κόσμος γέλασε και εγώ δεν έχασα την δουλειά μου. Αντίστοιχα, όταν κάποιος οργανώνει την παράσταση μου μπορεί να τον ζαλίσω λίγο για την παραγωγή γιατί με πιάνει το μικρόβιο του event manager.

Υπάρχει κάποια συνήθεια που απέκτησες από τη ζωή στο εξωτερικό και σε κάνει πλέον να μοιάζεις ξενέρωτος στους φίλους σου στην Ελλάδα;

Ναι, δεν μπορώ να καπνίσω σε εσωτερικούς χώρους, ακόμα και αν επιτρέπεται. Σκοπός είναι σιγά σιγά να μην καπνίζω καθόλου βέβαια αλλά ναι έχω συνηθίσει πλέον να βγαίνω έξω.

Αν το stand-up δεν σου βγεί καθόλου, ποιο είναι το εναλλακτικό σου career plan;

Να γυρίσω στις Βρυξέλλες και να γίνω event manager έχοντας το stand up για χόμπι.

Με ποιους τρεις κωμικούς –ζώντες ή νεκρούς– θα ήθελες να βγεις για ποτό και τι πιστεύεις ότι θα έβγαινε από αυτή τη βραδιά;

Με τον θρύλο της κωμωδίας George Carlin, χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσω κάτι παραπάνω.

Επίσης θα έβγαινα με τον αγαπημένο μου Adrew Schulz για να μου μάθει το μυστικά του crowd work καθώς πιστεύω είναι ο goat του crowd work αυτή τη στιγμή.

Θα διάλεγα και τον Victor Patrascan με τον οποίο έχουμε παίξει και μαζί (flex) για να μάθω πως είναι να παίζεις 300 παραστάσεις τον χρόνο μπροστά σε τόσα διαφορετικά κοινά καθημερινά.

Σε 10 χρόνια, βλέπεις τον εαυτό σου ακόμα να κάνει stand-up ή υπάρχει περίπτωση να σε βρούμε σε κάποιο γραφείο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εξηγείς στους Βέλγους τι σημαίνει «ωραία κούρσα»;

Βλέπω τον εαυτό μου να κάνει stand up σε 10 χρόνια είτε ως επάγγελμα είτε ως χόμπι. Αν είναι ως χόμπι είμαι σίγουρος ότι θα είμαι ο πιο ενοχλητικός της εταιρείας.

Νίκος Παντελής Έλληνας εξωτερικού, εκτός Τσικνοπέμπτης

Επειδή θες να τον δεις λοιπόν, ο Νίκος Παντελής, τις Πέμπτες του Φεβρουαρίου και τις Τρίτες του Μαρτίου εμφανίζεται στο Duente καφεθέατρο, Κοδριγκτώνος 2, Αθήνα 104 34, στις 21:30

Ελληνας Εξωτερικού +guests.

Εισιτήρια στο more.com