Έχει ο Θεός

09:36 24/11/2024 - Πηγή: Huffington Post Greece

.

Η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία αποτελεί αρνητική τροπή. Για την πατρίδα, γιατί υπονομεύει τη σταθερότητα που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος, και για την παράταξη γιατί γεννά εσωστρέφεια και ευνοεί τη μεγέθυνση του ιδεολογικού χώρου δεξιά της ΝΔ. Είναι όμως και μια χαμένη

ευκαιρία για την εξωτερική μας πολιτική. Οι στιβαρές θέσεις του μεσσήνιου πολιτικού θα μπορούσαν, αν διατυπώνονταν πιο κομψά και χωρίς τις προσωπικές αιχμές, να βοηθήσουν τον πρωθυπουργό να ενισχύσει το προφίλ του διαλλακτικού ηγέτη που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ της ανάγκης για διακρατική συνεννόηση και των «μαξιμαλιστικών» φωνών στο εσωτερικό του κόμματός του.

Κάποιοι δε θέλουν ή απλά δεν μπορούν να το καταλάβουν. Τι άλλο να συμπεράνει κανείς από τους διαδικτυακούς πανηγυρισμούς των φλύαρων νεοδημοκρατών του πληκτρολογίου. Οι πιο ευγενείς εξ αυτών παρακινούνται από αφέλεια και κομματικό ζήλο, ενώ άλλοι επειδή δυσκολεύονται να καταλάβουν πως το όποιο ατομικό τους συμφέρον περνάει μέσα (και) από το συλλογικό. Πολλοί από τους σχολιαστές επιρρίπτουν ευθύνες στη μία ή την άλλη πλευρά. Όμως, αν θυμάμαι καλά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε αρχηγός της ΝΔ χάρη στη στήριξη του Αντώνη Σαμαρά. Για τα όσα μεσολάβησαν από τη νικηφόρα σύμπραξη τους ως τη σιγή ασυρμάτου μου φαίνεται λίγο δύσκολο να φταίει αποκλειστικά μια εκ των δύο πλευρών.

Ευτυχώς η σοβαρή παρουσία, ο μεστός λόγος και οι μετρημένες διατυπώσεις του Παύλου Μαρινάκη κάναν ένα τι πιο εύπεπτη την κυβερνητική ανακοίνωση. Σε ένα περιβάλλον ένδειας και γενικευμένης πολιτικής λειψανδρίας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα πάει πολύ καλά και δικαιώνει όσους τον γνωρίσαμε από τα χρόνια της ΟΝΝΕΔ και τον πιστεύουμε.

Στον αντίποδα, φωνές όπως αυτή της βουλευτή Αχαΐας της ΝΔ, Χριστίνας Αλεξοπούλου δε βοηθούν το κόμμα να αποφύγει την περιδίνηση της εσωστρέφειας. Τώρα θα μου πείτε εδώ τοποθετήθηκε ο Χρυσοχοΐδης. Στην ίδια λογική, αρκετοί ακόμα βρήκαν από κάτι κακό να πούνε. Από αυτοδιοικητικούς που αισθάνονται ότι παραγκωνίστηκαν, μέχρι παλιούς συμμαθητές του πρώην πρωθυπουργού που μάλλον θα τους έκλεβε το κολατσιό στα διαλείμματα, όλοι έχουν τους (πραγματικούς ή φανταστικούς) λόγους τους. Δρυός πεσούσης…

Ας ξεφύγουμε όμως λίγο από την αυτοαναφορικότητα και ας προσπαθήσουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Το παιχνίδι στην ευρασιατική σκακιέρα αλλάζει. Οι ΗΠΑ, υπό την ηγεσία Τραμπ είναι πολύ πιθανό να υπαναχωρήσουν από το ρόλο της δύναμης που εγγυάται την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Η Γερμανία όσο βυθίζεται στην εσωστρέφεια φαίνεται να την απασχολεί όλο και λιγότερο να υπηρετήσει τη δέσμευσή της στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης μέσω του οποίου υποτίθεται ότι προσπαθεί να αποκαταστήσει τα ηθικά και πολιτικά της διαπιστευτήρια, ενώ η ψευδαίσθηση του μεγαλείου της Γαλλίας δεν μπορεί να αποκρύψει τις σημαντικές της αδυναμίες. Σα να μην έφταναν αυτά, η επικείμενη αλλαγή φρουράς στο Λευκό Οίκο επιταχύνει τη ροή του γεγονότων στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο, καθώς ο εισβολέας και ο αμυνόμενος πασχίζουν να εξασφαλίσουν κάποιο στρατηγικό πλεονέκτημα εν όψει των διαπραγματεύσεων που πιθανόν να ακολουθήσουν. Σε ένα τόσο ρευστό περιβάλλον διεθνές περιβάλλον, και με την Τουρκία να παραμονεύει, η πατρίδα μας δεν έχει περιθώρια για στραβοπατήματα.

Την ίδια στιγμή, οι δυτικές δημοκρατίες περνούν σε φάση αμφισβήτησης των κυρίαρχων ιδεολογιών που τις συνέχουν. Σε άρθρο του στους Financial Times o Francis Fukuyama γράφει ότι στις πρόσφατες αμερικάνικες εκλογές οι Αμερικάνοι δια της ψήφου τους γύρισαν την πλάτη στις δυο στρεβλές εκδοχές του κλασικού φιλελευθερισμού, το νεοφιλελευθερισμό και τον woke φιλελευθερισμό. Πρόκειται για δύο ιδεολογικά ρεύματα από τα οποία η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει αρκετά στοιχεία. Μας αφορά εμάς αυτό; Αν δεχτούμε ως αληθή τη διατύπωση του κ. Καιρίδη πως γεωπολιτικοί λόγοι επέβαλαν τη ψήφιση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών, μάλλον τα διεθνή επηρεάζουν και τα εγχώρια.

Σε αυτό το περιβάλλον η πατρίδα μας χρειάζεται σταθερότητα και η σταθερότητα προϋποθέτει μια ισχυρή και ενωμένη Νέα Δημοκρατία. Αυτή τη στιγμή στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Καλώς ή κακώς, τον επιλέξαμε οι νεοδημοκράτες να ηγηθεί του κόμματος. Τον επιλέξαμε οι Έλληνες πολίτες για πρωθυπουργό. Και στη δημοκρατία οι πολίτες πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις επιλογές μας.

Μπορεί να μην έχουν γίνει όλα τέλεια. Ο πρωθυπουργός κρίνεται καθημερινά. Ωστόσο, καλό θα ήταν αυτή τη φορά να πρωτοτυπήσουμε αποφεύγοντας την παγίδα όσων προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν την απογοήτευσή μας για ίδιον όφελος. Σε μια περίοδο όπου οι γεωπολιτικές ισορροπίες ανατρέπονται και οι δυτικές κοινωνίες μετέρχονται τεκτονικών αλλαγών, η κυβέρνηση οφείλει να εξαντλήσει την τετραετία που της εμπιστευτήκαμε και να πείσει ακόμα και τους πιο δύσπιστους για την προσήλωσή της στην εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων. Για μετά την τετραετία, έχει ο Θεός…