Φοιτητικές μέρες

11:21 9/10/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ξεκινάω μ' αυτή τη σκέψη, γιατί, ίσως, κανείς άλλος δεν έχει νιώσει έτσι. Έχω ζηλέψει και περιστέρι. Ακούγεται, ίσως, περίεργο και αστείο, αλλά είναι αλήθεια.

Πριν από αρκετά χρόνια έζησα για ένα χρονικό διάστημα στις Βρυξέλλες, όπου έκανα μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Συγκριτικό Δίκαιο. Νοίκιαζα ένα μικρό στούντιο σ' ένα παλιό κτίριο στον τρίτο όροφο της rue de la Concorde κοντά στο κέντρο της πόλης. Το διαμέρισμα είχε μεγάλα

παράθυρα που κοιτούσαν σ' ένα κτίριο ολόιδιο με το δικό μου. Τα απογεύματα συνήθως διάβαζα στο τραπέζι της κουζίνας και έβλεπα από το παράθυρό μου πολλά γκρίζα περιστέρια να κουρνιάζουν κάτω από τα απέναντι παράθυρα και να ησυχάζουν, ενώ, εγώ έπρεπε να διαβάσω, να παλέψω με δύσκολα νομικά κείμενα, μόνη, ξένη, σ' έναν τόπο αλλιώτικο από το δικό μου.

Ζήλευα την απλή ζωή των περιστεριών, την ανεμελιά τους, τις μικρές μέρες τους. Τώρα που γράφω, σκέφτομαι, ότι ήταν μια συντροφιά αυτά τα περιστέρια, έστω κι αν ξέγνοιαστα έπεφταν για ύπνο νωρίς το απόγευμα, κάθε μέρα, την ίδια ώρα, ακολουθώντας, ποιος ξέρει, το ρολόι της φύσης.

Είναι δυνατό αίσθημα η μοναξιά αλλά μερικές φορές σε βοηθάει να πας πιο πέρα. Να εξελιχθείς.

Ακόμα, επίσης, θυμάμαι τοn πρώτο καιρό δεν είχα αγοράσει τηλεόραση, ούτε καν κασετόφωνο να παίζει λίγη μουσική για παρέα και έτσι επικρατούσε στο σπίτι μου σιωπή. Στοn ίδιο όροφο με μένα νοίκιαζαν ένα στούντιο δύο κοπέλες από την Πολωνία. Λείπανε το πρωί αλλά το βράδυ είχανε πάντα κόσμο. Μιλάγανε δυνατά, γελάγανε και αυτό μου προσέφερε μια συντροφιά, μια αισιοδοξία στα διαβάσματά μου, στον αγώνα μου να ολοκληρώσω τις σπουδές μου.

Είναι δυνατό αίσθημα η μοναξιά αλλά μερικές φορές σε βοηθάει να πας πιο πέρα. Να εξελιχθείς. Η σύντομη αυτή ζωή στο εξωτερικό μου έδωσε αυτοπεποίθηση και δύναμη για να πάρω κάποιες αποφάσεις καθοριστικές για τη ζωή που ζω τώρα.

Εκεί γνώρισα τόσα πολλά πράγματα, συμπυκνωμένα, σαν να έζησα δέκα χρόνια fast forward. Το πρόγραμμά μου ήταν απλό, Πανεπιστήμιο, βιβλιοθήκη, φροντιστήριο γαλλικών για τελειοποίηση της γλώσσας, όλα, όμως, με έκαναν να νιώθω εκστασιασμένη. Η σιγαλιά της τεράστιας βιβλιοθήκης, οι μοναχικές μου περιηγήσεις στο Μουσείο Καλών Τεχνών, οι γαλλικές ταινίες στο σινεμά, οι καινούργιοι φίλοι που έκανα. Η Maren από τη Φρανκφούρτη που δούλευε στις κρατήσεις στο Sheraton, ο Περικλής από την Κατερίνη που με καθοδηγούσε στα διαβάσματα και με έτρεχε στις λαϊκές αγορές και στις εναλλακτικές θεατρικές σκηνές.

Μία πολύτιμη εμπειρία με ημερομηνία λήξης. Να ζεις στο εξωτερικό ως φοιτητής. Με πολλά όνειρα και περίσσιες αγωνίες. Δε θα το άλλαζα με τίποτα. Για το όνειρο μιλάω αλλά και για το ταξίδι κατάκτησής του.

Καλή αρχή σε όλους τους νέους φοιτητές!

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.