Γιάννης Θεοχαρόπουλος- Από το Έβερεστ και τις Άνδεις στο «Κέντρο Άθλησης και Αναψυχής» στα Τζουμέρκα

12:30 1/2/2016 - Πηγή: Huffington Post Greece

Ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος είναι ένας αθλητής σχεδόν όλης της γκάμας των (extreme) sports του βουνού: ειδικά στην αναρρίχηση στον πάγο, στο ορειβατικό σκι (εκτός πίστας), στην cross country και downhill ποδηλασία. Βραβευμένος ορειβάτης, με αποστολές σε δύσκολα σημεία των Άλπεων, στα 6.500 μέτρα στις Άνδεις, μέχρι τα 7.200 μέτρα στο Έβερεστ. Τον συναντώ στο «Κέντρο Άθλησης και Αναψυχής» που

έχει δημιουργήσει εδώ και ένα χρόνο, στα Άγναντα, ένα από τα λιγοστά χωριά της περιοχής που εξακολουθούν να «κρατάνε κόσμο». Απόφοιτος ΤΕΦΑΑ και πιστοποιημένος οδηγός βουνού, εκπαιδευμένος δηλαδή στην υψηλότερη βαθμίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας, η δραστηριοποίησή του στα Τζουμέρκα, φαντάζει τύχη για ολόκληρη την περιοχή και τους επισκέπτες της.

«Αθηναίος, Περιστεριώτης γέννημα θρέμμα είμαι και στην Αθήνα ζούσαμε οικογενειακά μέχρι το 2012- εργαζόμουν ως εκπαιδευτής στην πίστα αναρρίχησης του ορειβατικού συλλόγου Αχαρνών, όπου «έστησα» και τα τμήματα ορειβατικού σκι και mountain bike». Ρωτάω τον Γιάννη πως έφτασε λοιπόν στα Τζουμέρκα- «Είχαμε επαφή με τον τόπο λόγω της καταγωγής της γυναίκας μου. Ο παππούς και η γιαγιά των παιδιών είναι εδώ, είχαμε σπίτι και ερχόμασταν πολλές φορές το χρόνο», μου λέει. «Τα παιδιά μας το αγάπησαν το χωριό και εμείς πάντοτε θέλαμε να φύγουμε από την Αθήνα, όλο το σχεδιάζαμε και όλο το αναβάλλαμε. Μέχρι το 2004 θα έχουμε φύγει... Μετά μέχρι το 2008...και πέρναγαν τα χρόνια. Τελικά μας βοήθησε η κρίση (γελάει) και φύγαμε το 2012».

Διαβάστε επίσης:
«Ορίζοντες Τζουμέρκων»- δύο αδέλφια δημιούργησαν ένα πολυβραβευμένο αλπικό σαλέ στα Τζουμέρκα
Τζουμέρκα: Ζωή και ανάπτυξη στις άγνωστες ελληνικές Άλπεις
Oρειβατικό καταφύγιο Mελισσουργών: Πως μια στάνη μετατράπηκε σε ένα μαγευτικό χώρο φιλοξενίας

Η (επανα)λειτουργία του παλιού (κοινοτικού) γυμναστηρίου ήταν το κρίσιμο σημείο για την απόφαση της φυγής, από την Αθήνα προς τα πάνω...;

Ναι, με τράβηξε κι αυτή η προοπτική. Το κτίριο φτιάχτηκε τη δεκαετία του ’80, δούλεψε πολύ λίγα χρόνια και εγκαταλείφθηκε. Τώρα το βλέπεις διαμορφωμένο αλλά όταν το ανέλαβα (μετά από διαγωνισμό) έλειπε το 1/3 της στέγης, δεν είχε πόρτες, παράθυρα, ένα αχούρι ήταν. Μπήκα σε ΕΣΠΑ και άρχισα να το φτιάχνω- έχω δώσει πολύ από τον εαυτό μου εδώ, άπειρη προσωπική δουλειά από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ, όσο είχε φως.

Και κατάφερες να φτιάξεις μια πολύ προσεγμένη εγκατάσταση. Τι περιλαμβάνει;
Μέσα (στο κλειστό γυμναστήριο) έχουμε μια καλή πίστα αναρρίχησης, αίθουσα με βάρη και άλλα μηχανήματα, αποδυτήρια με δύο σάουνες, πιγκ πογκ, χώρο με παιχνίδια ισορροπίας και στόχευσης. Έξω υπάρχει τεχνική πίστα για ποδήλατο, με τεχνητά λοφάκια και εμπόδια, ένας «στίβος μάχης», παιχνιδιών όμως, υποδομές τοξοβολίας, flying fox με συρματόσχοινο 80 μέτρων, σκάμα άμμου για beach voley/ soccer το καλοκαίρι. Και με έδρα το «Κέντρο Άθλησης» μπορούμε να κάνουμε μια μεγάλη γκάμα δραστηριοτήτων στο βουνό. Ξεκινώντας από περιπάτους στα μονοπάτια και μέχρι την αναρρίχηση.

Φαντάζομαι η αναρρίχηση σε πάγο είναι από τις δικές σου αγαπημένες...
Στα Τζουμέρκα τα νερά παγώνουν από τον Γενάρη- και τότε αρχίζει το φαινόμενο της δημιουργίας των παγοκαταρρακτών. Δημιουργούνται παγωμένες διαδρομές με απότομη κλίση και μεγάλο ανάπτυγμα, που είναι πολύ επιθυμητό από τους λάτρεις του σπορ. Είναι δύσκολες διαδρομές και επισημαίνω ότι πρέπει να είσαι εκπαιδευμένος σε τεχνικές αναρρίχησης και να φέρεις ειδικό εξοπλισμό- μπότες με καρφιά, ορειβατικές αξίνες, ιμάντες. Ο πάγος μεταβάλλεται με τις θερμοκρασίες, αν δε μπορείς να αναθεωρείς τα δεδομένα και να παίρνεις γρήγορες αποφάσεις, δεν είσαι ασφαλής.

Ποια είναι η μεγαλύτερη, η πιο δύσκολη διαδρομή στον πάγο που έχεις «βγάλει» στα Τζουμέρκα;
Πέρσι κάναμε με δύο πολύ έμπειρους αναρριχητές και καλούς φίλους μια διαδρομή 800 μέτρα- την ονομάσαμε «Λευκή Πολιορκία». Είναι μια γραμμή πάγου πάνω από το καταφύγιο των Πραμάντων, διαδρομή πανευρωπαϊκού επιπέδου, σχεδόν κάθετη, με συνεχόμενα τμήματα των 100 μέτρων που διακόπτονται από μικρές αναβαθμίδες. Την ονομάσαμε πολιορκία γιατί μας πήρε δύο μέρες να την «βγάλουμε» και πάνω στην κουβέντα και τα κρασιά το πρώτο βράδυ- κάπως έτσι προκύπτουν οι ονομασίες των διαδρομών...- την «βαφτίσαμε» πολιορκία γιατί μας ταλαιπώρησε.

Το ποδήλατο στο βουνό;
Διαμορφώνουμε συνεχώς νέες διαδρομές για downhill (κατάβαση με ποδήλατο)- ο ίδιος έχω φτιάξει 3 διαδρομές μήκους 1,5- 3 χμ., με αφετηρία στα 1.400 υψόμετρο και τερματισμό στα 700 μέτρα. Και τα Τζουμέρκα είναι επίσης ιδανικά για διαδρομές ορειβατικού σκι μέσα στο δάσος- υπάρχουν ήπιες πλαγιές για τους αρχάριους αλλά και πολλά δύσκολα σημεία για τους έμπειρους σκιέρ.

Άρα θα μπορούσε στην περιοχή να αναπτυχθεί ένα τουριστικό ρεύμα χειμερινών σπορ.
Είναι ιδανική. Όλο και περισσότεροι Έλληνες- που μέχρι πρότινος ταξίδευαν στο εξωτερικό- μας ανακαλύπτουν αλλά και οι Ευρωπαίοι βλέπουν με αυξανόμενο ενδιαφέρον τα ελληνικά βουνά. Εμείς προσπαθούμε να προωθήσουμε όσο μπορούμε τις δυνατότητες της περιοχής και φέτος 18- 20 Μαρτίου διοργανώνουμε το πρώτο «Ski and Climbing Festival”- έχουμε καλέσει 5 Γάλλους φίλους και έμπειρους αναρριχητές, θα γίνει διαγωνισμός αναρρίχησης στην πίστα του «Κέντρου Άθλησης» και κάθε μέρα διαφορετικές διαδρομές ορειβατικού σκι στο βουνό.

Είναι μία πρόκληση η αειφόρος (τουριστική) ανάπτυξη της περιοχής;
Τα Τζουμέρκα είναι μια εντελώς παρθένα περιοχή- και άλλωστε ο πολύς κόσμος δημιουργεί και προβλήματα. Αλλά σαν περιοχή μόνο άνοδο μπορεί να έχει- υπάρχουν κάποιοι δείκτες που μετρούν τις δυνατότητες ανάπτυξης αθλητικού τουρισμού σε κάθε περιοχή και τα Τζουμέρκα βρίσκονται στο 3%, είναι μαθηματικά βέβαιο λοιπόν ότι η περιοχή έχει μεγάλα περιθώρια ορθολογικής ανάπτυξης. Και έχει αρχίσει να φαίνεται αυτό- στις γιορτές η πληρότητα των καταλυμμάτων ήταν 100%, νέες επιχειρήσεις ανοίγουν, τα καταφύγια επαναλειτουργούν.

Η δική σου επιχείρηση;
Και η δική μας επισκεψιμότητα όλο και ανεβαίνει- οι οικογένειες περνάνε καλά στον χώρο μας, οι μεγάλοι χαλαρώνουν, τα παιδιά αθλούνται και παίζουν. Κατά καιρούς έχουμε και γκρουπ που ενδιαφέρονται για αναρρίχηση ή trekking. Είμαι αισιόδοξος ότι κάθε χρόνο θα πηγαίνουμε και καλύτερα.

Δεν το μετάνιωσες λοιπόν...
Μετάνιωσα μόνο το ότι δεν ήρθαμε νωρίτερα. Η ζωή εδώ είναι πιο άνετη, πιο ευχάριστη και για τους 4 μας. Συλλάβαμε εαυτούς με τη γυναίκα μου να ανησυχούμε όταν αφήσαμε πρώτη φορά τα παιδιά μας να κυκλοφορήσουν στο χωριό μετά τις δέκα το βράδυ- στην Αθήνα δεν τα αφήναμε απ’ τα μάτια μας. Εδώ ζούμε ελεύθεροι και ασφαλείς.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.