Γιατί δεν πρέπει να απογοητευόμαστε από την απουσία εξέλιξης της καριέρας μας εν μέσω πανδημίας

07:18 22/12/2020 - Πηγή: Huffington Post Greece

Το τέλος κάθε χρονιάς είναι συνήθως μια στιγμή που κοιτάζουμε τι έχουμε πετύχει στην επαγγελματική μας καριέρα τις προηγούμενες 365 ημέρες.Ωστόσο, είναι πιθανό οι στόχοι και τα σχέδια που κάναμε στις αρχές Ιανουαρίου να έχουν έρθει ανάποδα από την πανδημία του κορονοϊού.

Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν την δουλειά τους, άλλοι αναγκάστηκαν να εργαστούν από το σπίτι. Σίγουρα όλοι μας χρειάστηκε να εγκαταλείψουμε τους συνήθεις τρόπους επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Το ερώτημα που τίθεται είναι, σε μια περίεργη, δύσκολη χρονιά σαν αυτή, πώς φαντάζει ένας, κατά τ′ άλλα, υγιής προβληματισμός

για την πρόοδο της καριέρας μας;

Δεν αξιολογούμε ούτε απογοητευόμαστε από τους στόχους που θέσαμε πριν την πανδημία (και δεν επετεύχθησαν)

Πριν ξεκινήσουμε την αξιολόγηση της χρονιάς που μας αφήνει πρέπει να αναγνωρίσουμε την ιδιαιτερότητα της αλλά και το πόσο δύσκολη ήταν για πολλούς από εμάς.

«Είναι μοναδική περίπτωση η φετινή χρονιά», εξηγεί η ψυχολόγος Σισιλι Χόρσαμ - Μπραθουέιτ.

«Μπορούμε να αποφορτίσουμε την κατάσταση βάση των σημερινών δεδομένων; Και μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας κάποιο είδος συμπόνοιας, δεδομένης της πραγματικότητας;»

Η Γιέσελ Γουν, ψυχολόγος και ειδικός στις αλλαγές - μεταβάσεις στην επαγγελματική σταδιοδρομία και στην αβεβαιότητα εργασίας λέει ότι ένα λάθος που κάνουν οι άνθρωποι είναι να συγκρίνουν ποιοι ήταν πριν από την πανδημία με τώρα. «Είναι σαν να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια. Δεν είναι δίκαιο αυτό για τον εαυτό μας».

Καλύτερα να θέσουμε στόχους για μετά την κορονοϊό εποχή.

Να θυμόμαστε πως η επαγγελματική πρόοδος δεν είναι απαραίτητα μια προαγωγή ή επίτευξη στόχων.

«Η επίτευξη μετριέται πάνω στις αρχές και τις αξίες του καθενός», εξηγεί η Σίσιλι Χόρσμαν - Μπράθουειτ.

Επιπλέον, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην απορρίψουμε - υποτιμήσουμε ως σημάδια προόδου τις διαπροσωπικές σχέσεις που αποκτήσαμε ή διατηρήσαμε φέτος.

«Σε μια εποχή όπου υπήρχε πολλή απομόνωση, δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε δεδομένο. Πρέπει να κάτσουμε και να δούμε: Με ποιους διατηρήσαμε επαφή; Αν χάσαμε την δουλειά μας, με ποιους επικοινωνούμε μέσω τηλεφώνου ή υπολογιστή; Γνωρίσαμε καινούργιους ανθρώπους το 2020 με τους οποίους μιλήσαμε για την καριέρα μας;», μας λέει η Γιέσελ Γουν.

Ένα άλλο λάθος που κάνουμε σύμφωνα με την Γέσελ Γουν είναι να επικεντρωνόμαστε στο κατά πόσον είχαμε τα αποτελέσματα που θέλαμε.

«Αντ′ αυτού θα πρέπει να δούμε ποιάα ήταν η πρόοδος σε σχέση με τον αρχικό μας στόχο και να δούμε τον λόγο πίσω από την επίτευξη του. Ποια ήταν η αξία που μας έδωσε κίνητρο;»

Για παράδειγμα. Ας δούμε την συγγραφή ενός βιβλίου. Εάν ο λόγος ήταν αποκλειστικά δημιουργικός επ′ ουδενί δεν χάνει την αξία του ο στόχος που θέσαμε μόνο και μόνο επειδή δεν ολοκληρώσαμε την συγγραφή του. Η αξία του στόχου παραμένει.

Χρησιμοποιούμε αυτές τις τεχνικές για να προβληματιστούμε με υγιή τρόπο

Καταγράφοντας τις θετικές στιγμές χρησιμοποιώντας μολύβι και χαρτί μας βοηθάει να τις εμπεδώσουμε και στην συνέχεια να τις επεξεργαστούμε καλύτερα και σε βάθος.

Σύμφωνα με την Σίσιλι Χόρσμαν - Μπράθουειτ μπορούμε να γράψουμε τους στόχους που θέλαμε να πετύχουμε, να σημειώσουμε που καταλήξαμε και εν συνεχεία να δούμε ποιοι παράγοντες μας βοήθησαν ή μας εμπόδισαν σε αυτήν την διαδικασία.

Αν η χρονιά ήταν γεμάτη στρες και ένταση μπορούμε να διαβάσουμε την ηλεκτρονική αλληλογραφία που λάβαμε από συγκεκριμένους συνεργάτες και μας ευχαριστούν για δουλειά που κάναμε μαζί τους και πόσο μεγάλη ήταν η συνεισφορά μας. Μπορούμε πάλι αν νιώθουμε ότι έχουμε βαλτώσει και δεν εξελισσόμαστε να μιλήσουμε με συναδέλφους και να τους ζητήσουμε την γνώμη τους για την επαγγελματική μας πρόοδο, μας προτείνει η Γέσελ Γουν.

Μπορούμε επίσης, όπως μας εξηγεί, να κάνουμε αναδρομή στην χρονιά που φεύγει επιλέγοντας ένα στόχο που πετύχαμε κάθε μήνα.

Η μη επίτευξη στόχου δεν είναι προσωπική αποτυχία

Δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε από αυτόν και να αποδεχτούμε ότι ο στόχος δεν μπορεί ποτέ να επιτευχθεί. Αντιθέτως, χρησιμοποιούμε την αποτυχία ως ευκαιρία επανεκτίμησης. «Τι μπορούμε να κάνουμε ή τι πρέπει να αλλάξουμε για να φτάσουμε στο τέλος της διαδρομής», λέει η Σίσιλι Χόρσμαν - Μπράθουειτ.

Δεν αυτομαστιγωνόμαστε. Δεν κατηγορούμε τον εαυτό μας. Αναζητούμε τους λόγους της αποτυχίας. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλές αποτυχίες ήταν πιθανώς περιστασιακές. Αντί να σκεφτούμε, «αυτό δεν συνέβη, πράγμα που σημαίνει ότι είμαι άχρηστος», εξετάζουμε τι πραγματικά συνέβη, ώστε να μπορούμε να προχωρήσουμε και να σταματήσουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας γι′ αυτά που δεν κάναμε.

«Θέλουμε να συνεχίσουμε με την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου που είχαμε θέσει; Αν ναι, τι ήταν αυτό που μας εμπόδισε; Θέλουμε να βρούμε λύση στο πρόβλημα;»

Μην ξεχνάμε πως όλοι μας χρειαστήκαμε να κάνουμε συμβιβασμούς αυτή την χρονιά, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μας ζωή. Καμμιά φορά η αποτυχία μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στις αξίες και στις αρχές που θεωρούμε πιο σημαντικές.

«Ο κορονοϊός μας έκανε να αξιολογήσουμε τι είναι πιο σημαντικό. Και πολλοί μάθαμε πως αυτό που κάποτε μας ενδιέφερε να πετύχουμε τελικά δεν έχει τόσο μεγάλη αξία», υποστηρίζει η Σίσιλι Χόρσμαν - Μπράθουειτ.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ Δέκα ιδέες για να ξεπεράσουμε την μοναξιά που νιώθουμε φέτος στις γιορτές Υπάρχει λόγος τελικά που όλοι μας μισούμε την Δευτέρα Υπνος: Ενα από τα μεγάλα θύματα της πανδημίας