Η αξιοπιστία της Ελληνικής εθνικής στρατηγικής στην κόψη του ξυραφιού

08:15 17/4/2021 - Πηγή: Huffington Post Greece

Η Τουρκία ανεξαρτήτως πολιτικής ηγεσίας οδηγείται σε περιφερειακή ηγεμονία και συναλλαγές με τις μεγάλες δυνάμεις που πάντοτε σημαίνει ότι αυτό εκτυλίσσεται εις βάρος περιφερειακών κρατών η συμπεριφορά τους στέλνει αδιάκοπα μηνύματα ότι είναι αναλώσιμοι πάνω στο τραπέζι των στρατηγικών παιγνίων.

Ήδη η Άγκυρα σταδιακά αλλά σταθερά επιτυγχάνει μεγάλο μέρος των αναθεωρητικών και ηγεμονικών σκοπών ενώ στο ευρύτερο στρατηγικό επίπεδο επιταχύνονται στρατηγικές ανακατατάξεις που βάζουν τα αναλώσιμα περιφερειακά κράτη

πάνω στην κόψη του ξυραφιού.

Κάθε λέξη ακόμη και οι μορφασμοί του προσώπου, μας διδάσκει η στρατηγική θεωρία, μετρούν αρνητικά ή θετικά στην αποτρεπτική αξιοπιστία ενός κράτους.

Η αποφασιστικότητα ιδιαίτερα όταν αυτή εκδηλώνεται μπροστά σε ηγέτες του απειλητικού κράτους, απαιτεί προϋποθέσεις και πρωτίστως απαιτείται να είναι ενταγμένη σε μια συνολικότερη αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική.

Ο κίνδυνος για τον αμυνόμενο είναι η διαφορά μεταξύ απειλής και ικανότητας. Ένας πολύ σημαντικός όρος είναι η «μπλόφα», δηλαδή η διαφορά μεταξύ διακηρύξεων και ικανότητας/πρόθεσης/στόχων.

Η αξιοπιστία της στρατηγικής ακόμη και όταν πρόκειται για μπλόφα θα πρέπει είναι ενταγμένη σε ένα ολιστικό στρατηγικό σχέδιο πειστικών αποτρεπτικών παραστάσεων.

Για την όποια διαπραγμάτευση η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της ότι συζητά με ένα αναθεωρητικό κράτος το οποίο δεν έχει σταματήσει όχι μόνο να δηλώνει τις θηριώδεις επιθετικές διαθέσεις του, αλλά προβαίνει και εμπράκτως σε παραβιάσεις του κυριαρχικού μας χώρου.

Στο διεθνές σύστημα είναι δεδομένο ότι ένα αξιόπιστο κράτος σκέπτεται πολύ πριν ξεκινήσει διαπραγματεύεσεις με ένα κράτος που εκτοξεύει casus belli το οποίο, για την περίπτωση της χώρας μας, είναι παράνομο και εμπράγματα ακυρωτικό της άσκησης κυριαρχίας που προβλέπει το διεθνές δίκαιο για την Ελληνική Επικράτεια. Η διεθνής πρακτική λέει πως πρώτα το αποσύρει και δέχεται το Διεθνές Δίκαιο συμβατικό και εθιμικό και τότε μόνο τους συναντάς (και πάλι με όρους, επιφυλάξεις και «συνοφρυωμένα».

Επίσης ένα αξιόπιστο κράτος ξέρει ότι όταν συνδιαλλάσσεται με τους συμμάχους, αυτό πρέπει να το κάνει στην βάση των εκατέρωθεν εθνικών συμφερόντων και ακόμη περισσότερο δεν μπορεί μόνο να δίνει, αλλά πρέπει και να παίρνει.

Στη δική μας περίπτωση και πάντα σε σχέση με την Τουρκία, με αφορμή και την επίσκεψη του κ. Δένδια στην Άγκυρα, εκτιμώ ότι χάνουμε σε αξιοπιστία όταν δηλώνουμε μπροστά στον αναθεωρητικό και απειλητικό αντίπαλο ότι τασσόμαστε ενθουσιωδώς υπέρ της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) με πολιτική ισότητα στην Κύπρο, όταν αυτό αναπόδραστα και με μαθηματική ακρίβεια:

1) Οδηγεί σε κατάργηση ενός Κράτους, της Κυπριακής Δημοκρατίας -το πρώτο που καταργείται με επιθετική εισβολή που δημιούργησε παράνομα τετελεσμένα (αυτό λένε οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του 1974 και 1983 και με μυστήριο τρόπο το «ξεχνάμε»)

2) Οδηγεί σε ομηρία κοντά ένα εκατομμύριο Έλληνες κάτι που δεδηλωμένα από την Τουρκία θα οδηγήσει σε εθνοκάθαρση και ολικό έλεγχο της Μεγαλονήσου και ταυτόχρονα σε στρατηγική παγίδευση του Ελλαδικού κράτους σε βαθμό και έκταση που θα το εκμηδενίσει στρατηγικά.

3) Μια τέτοια εξέλιξη θα εκτινάξει την γεωπολιτική και στρατηγική σημασία της Τουρκίας οδηγώντας αναπόδραστα σε προσαρμογή των στρατηγικών σχεδίων των άλλων δυνάμεων και δημιουργώντας παραστάσεις αναλώσιμου κράτους.

4) Κάποιος θα μπορούσε να διερωτηθεί επίσης, κατά πόσο η επίδειξη αποφασιστικότητας θα μπορούσε ή και πρέπει, να συνοδευτεί με εφαρμογή των προνοιών του διεθνούς δικαίου για την αιγιαλίτιδα ζώνη στο Αιγαίο και την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με την Κυπριακή Δημοκρατία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Αυτές τις κρίσιμες ώρες των μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων απαιτείται:-

η ύπαρξη κρατικών επιτελείων και κρατικών λειτουργών με κριτήρια αξιοπιστίας (όχι κομματικών που περιφέρονται στους διαδρόμους ή ιδιωτών)

Σαφής προσδιορισμός των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων και την χάραξη κόκκινων γραμμών όπως κάνει κάθε βιώσιμο κράτος.

Την καλλιέργεια αποτρεπτικής στρατηγικής κουλτούρας .

Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο λάθους που θα οδηγήσει σε παραχώρηση κρατικής κυριαρχίας και στο να παγιδεύσει στρατηγικά την Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο με μια δολοφονική ΔΔΟ.

Κοντολογίς για μια αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική, η αποφασιστικότητα και αξιόπιστα στρατηγικά σχέδια απαιτείται να συνδέονται άρρηκτα.

Για να μην μένουμε λοιπόν στις επικοινωνιακές και επιφανειακές εντυπώσεις, τονίζουμε ότι κάθε υπαναχώρηση και κατευνασμός θα εκπέμπει θανατηφόρα μηνύματα κρατικής και στρατηγικής αναξιοπιστίας.

Σε τελευταία ανάλυση οι Αμερικανοί και όλοι οι άλλοι ξέρουν πολύ καλά ότι “βιώσιμο είναι εκείνο το κράτος το οποίο διαθέτει επαρκή ισχύ και στρατηγική πλήρους εκπλήρωσης των προνοιών του Διεθνούς Δικαίου που αφορούν την Επικράτειά του (Morgenthau)”.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕΠού το πάει η ΤουρκίαΗ Ελλάδα και η ΛιβύηΤο «Θερμό Επεισόδιο» πέρασε σημαντικά μηνύματα